tag:blogger.com,1999:blog-74520486961221260232023-11-16T07:20:08.019+00:00Kρητικές ΜελωδίεςΈνα blog για την Κρήτη ...και την μουσική τηςCretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.comBlogger27125tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-91334996051163123582012-06-09T13:04:00.000+01:002012-06-09T13:06:04.586+01:00Ξενομπασάρης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Το όνομα του το οφείλει στη μαντινάδα που τραγουδιέται πάντα πρώτη κατά τη διάρκεια του χορού:<br />
<br />«Ξενομπασαριακάκι μου ξενομπασάρικο μου<br />Σγουρό βασιλικάκι μου και να σουνε δικό μου»<div>
<br />Η μελωδία του είναι χαριτωμένη, ανάλαφρη και προκαλεί τους μερακλήδες να χορέψουν.<br /><br />Παλαιότερα τον χόρευαν και τον τραγουδούσαν σε κάθε γλέντι ιδιαίτερα στα ορεινά χωριά της Ιεράπετρας και στο κάτω Μεραμπέλλο (όπου τον λένε "Μάνα").<br /><br />Ήταν πασίγνωστος μέχρι και τη δεκαετία του 60. Είναι στρωτός και αργός χορός που μοιάζει με το Σιγανό που χορεύουν σήμερα. Είναι χρήσιμο εδώ να αναφέρουμε ότι τα παλιά χρόνια στην Ιεράπετρα δε γνώριζαν το Σιγανό. Αυτός ήρθε τα τελευταία χρόνια από την κεντρική Κρήτη, όπως λένε οι παλαιότεροι. Μπορούμε να πούμε με επιφύλαξη πως ο Ξενομπασάρης είναι μια παλιά τοπική μορφή του σιγανού χορού. Βέβαια όσοι έζησαν τη χρήση και των δύο αυτών χορών, έχουν όλοι τους την άποψη ότι άλλος ο ένας χορός και άλλος ο άλλος</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/ZLe6gDqOlPA?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div>
<br /></div>
</div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-61575559842290056452012-06-09T12:37:00.003+01:002012-06-09T12:40:05.910+01:00Κώστας Μουντάκης - Νικόλας Αλεφαντινός: Μια Ιστορία σαν Παραμύθι!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
<strong>To παρακάτω συμβάν δημοσίευσε ο ίδιος ο Νικόλας Αλεφαντινός στην προσωπική του σελίδα στο Facebook και σας το παραθέτουμε αυτούσιο!</strong></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
- Νικόλα μου καλησπέρα, Μουντάκης...<br />
- Καλησπέρα Κώστα...<br />
- Κάνε μου τη χάρη να πάμε μαζί κάπου το απόγευμα...<br />
- Που θα πάμε;<br />
- Να πειράξουμε... ένα φίλο...<br />
- Εντάξει Κώστα...<br />
- Κράτα και το λαγούτο...<br />
- Θα το κρατώ...<br />
- Συναντηθήκαμε λοιπόν στην οδό Ερμού, στην Καπνικαρέα, ανεβήκαμε στον δεύτερο όροφο αν θυμάμαι καλά... και τότε κατάλαβα ότι ήταν στούντιο...!<br />
- Κώστα τι κάνουμε εδώ; άλλα μου είπες...<br />
- Ε δεν ήθελα να σε αγχώσω...<br />
- Ναι μα έπρεπε να βρούμε κι άλλους μουσικούς ...<br />
- Δε θέμενε άλλους... φτάνομε οι δυο μας...!</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
<strong>Τα αποτελέσματα αυτής της συνάντησης δείτε τα παρακάτω:</strong></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
<object data="http://www.youtube.com/v/ZSt35cVoMfY" height="350" type="application/x-shockwave-flash" width="425"></object></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
<strong>Συντελεστές Εκπομπής σε "Ηχο Ελεύθερο".</strong></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Μια εκπομπή του: ΓΙΩΡΓΟΥ Ε. ΠΑΠΑΔΑΚΗ</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Αφήγηση:<br />
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Φωτογραφία:<br />
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΘΑΝΑΣΗΣ</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Ήχος:<br />
ΤΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Μοντάζ:<br />
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΑΧΛΑ</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Οργάνωση παραγωγής:<br />
ΜΑΚΗΣ ΒΛΑΧΟΣ</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Σκηνοθεσία:<br />
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΣΠΙΡΗΣ</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Βοηθοί οπερατέρ:<br />
ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ<br />
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ<br />
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΛΜΑΣ</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Επιμέλεια παραγωγής:<br />
ΝΤΙΝΟΣ ΣΥΡΕΓΓΕΛΑΣ</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Μουσική τίτλων:<br />
ΓΙΩΡΓΟΣ Ε. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Μιξάζ:<br />
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΙΡΗΣ</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Εργαστήρια ήχου:<br />
ERA</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Κοπή αρνητικού:<br />
ΝΙΚΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Εργαστήρια εικόνας:<br />
ΑΝ ΜΑΡ ΦΙΛΜ</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Φωτοστοιχειοθεσία:<br />
ΟΣΤΡΑΚΟ</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Μουσικοί:<br />
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΥΝΤΑΚΗΣ (ΚΡΗΤΙΚΗ ΛΥΡΑ)<br />
ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΦΑΝΤΙΝΟΣ (ΛΑΟΥΤΟ)</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Πηγή: <a href="http://kritikiparadosi.gr/Page.aspx?pageID=164&lang=gr" style="text-align: left;">http://kritikiparadosi.gr/Page.aspx?pageID=164&lang=gr</a></div>
</div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-89620950843459902702012-06-08T19:31:00.000+01:002012-06-08T19:32:56.090+01:00Νικόλαος Μανιαδάκης (Μανιάς) - To αηδόνι της Κρήτης!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
<strong><img alt="" border="0" src="http://kritikiparadosi.gr/site/maniasmountis.jpg" style="border: none; display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" /></strong></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
<strong>ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ (ΜΑΝΙΑΣ)</strong></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
<strong>(1931 - 2012)</strong></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Ο Νίκος Μανιαδάκης (Μανιάς), ο "Άρχοντας της Κρητικής μουσικής" - το "Αηδόνι της Κρήτης", γεννήθηκε το 1931 στην Επισκοπή Ρεθύμνου. Τελευταίο παιδί μιας επταμελούς οικογένειας με μουσική παράδοση, παίρνει στα 16 του χρόνια το 1947, δώρο από έναν θείο του μια λύρα που όμως εγκατέλειψε γρήγορα για χάρη του λαγούτου, όπου υπηρέτησε ευλαβικά για πάνω από 60 χρόνια. Από το 1958 δηλαδή σε ηλικία 27 ετών μέχρι και το τέλος της ζωής του (στις 25/5/2012) ζούσε στο αγαπημένο του Ρέθυμνο, με τη σύζυγο του, τα παιδιά και τα εγγόνια του.</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
<img alt="" height="265" src="http://kritikiparadosi.gr/site/maniaskalomoirislatz.jpg" style="border: none; display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="507" /></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
(Στην Αμερική Μανώλης Λαρεντζάκης - Γιώργος Καλομοίρης - Νίκος Μανιάς)</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Με πρότυπο του, τον Γιάννη Μαρκογιαννάκη (Μαρκογιάννη) και με την κληρονομιά του περιβόητου συντοπίτη του θρυλικού λαγουτιέρη - τραγουδιστή Σταύρου Ψυλλάκη (Ψύλλου) (που υπήρξε ο πρώτος καταγεγραμμένος Ρεθεμνιώτης λαγουτιέρης του 20ου αιώνα), ο Νίκος Μανιάς ξεκίνησε την καριέρα του βάζοντας αρκετά ψηλά τον πύχη. Την πρώτη του δημόσια εμφάνιση κάνει το 1947, σε ηλικία 16 ετών σε έναν γάμο δίπλα στον συγχωριανό του λυράρη, Κυριάκο Μαυράκη.</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<br />
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
<img alt="" border="0" src="http://kritikiparadosi.gr/site/manias.jpg" style="border: none;" /></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Σταθμός στην πορεία του η γνωριμία του με τον Κώστα Μουντάκη το 1953 σε ένα πανηγύρι στον Κουρνά Αποκορώνου, από όπου ξεκίνησε μια συνεργασία που κράτησε 25 ολόκληρα χρόνια. Η πρώτη του δισκογραφική έκδοση σε συνεργασία με τον Κώστα Μουντάκη ήταν ο δίσκος 78 στροφών με τίτλο: "Σαν το ζητιάνο έρχομαι" που κυκλοφόρησε το 1953. Το 1960 ξεκίνησαν μια περιοδεία στην Αμερική επίσης με τον Κώστα Μουντάκη που κράτησε αρκετούς μήνες. Ακολούθησαν ακόμη τρία ταξίδια με τον Μουντάκη, και αρκετά ακόμη με τους Νίκο Σωπασή, Λεωνίδα Κλάδο, Νίκο Ξυλούρη και Βασίλη Σκουλά σε Καναδά, Γερμανία, Αυστραλία κ.α.</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
<img alt="" height="301" src="http://kritikiparadosi.gr/site/sopasismanias.jpg" style="border: none;" width="419" /></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
(Με τον Νίκο Σωπασή)</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
Ο Νίκος Μανιάς είχε συνεργαστεί με αρκετούς καταξιωμένους καλλιτέχνες όπως τον Θανάση Σκορδαλό, τον Γιάννη Μαρκογιαννάκη, τον Γεράσιμο Σταματογιαννάκη, τον γιο του Στέλιο, τον Γιώργη Καλογρίδη, τον Γιώργη Καλομοίρη, τον Μαρκοβαγγέλη, τον Ροδάμανθο Ανδρουλάκη, τον συγχωριανό του, τον άλλο μεγάλο τραγουδιστή Μανώλη Κακλή, τον Νίκο Σωπασή, τον Λεωνίδα Κλάδο, τον Μιχάλη Τσαγκαράκη, τον Βαγγέλη Μαρκογιαννάκη, τον Στέλιο Μπικάκη, τον Κώστα & Μανώλη Βερδινάκη, τον Παντελή Κρασσαδάκη, τον Μιχάλη Τζουγανάκη, τον Μιχάλη & τον Αντώνη Φραγκιαδάκη, τον Ηλία Παλιουδάκη, τον Μανώλη Κονταρό και τον επίσης αείμνηστο Γιώργο Τσουρουπάκη, τον Μανώλη Λαρεντζάκη, τον Γιώργο Χαλκιαδάκη, τον Γιώργο Μανωλιούδη, τον Χρήστο Στιβακτάκη, τον Μιχάλη Γεωρβασάκη κ.ά.</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
Η δεξιοτεχνία του τον κατατάσει στους αξιόλογους λαγουτιέρηδες της Κρήτης.</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
Ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο και μια σειρά από τραγούδια - αμανέδες που αποτέλεσαν σταθμό στην καριέρα του, όπως το "Αμέτε με εις την εκκλησιά", το "Πες μου και γιάντα την χτυπάς", "Λόγια Γλυκά" κ.ά.</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
<img alt="" border="0" src="http://kritikiparadosi.gr/site/manias2.jpg" style="border: none;" /></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 26/5/2012 στο χωριό του την Επισκοπή Ρεθύμνης που τόσο αγαπούσε!</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
Σε ευχαριστούμε για όσα μας πρόσφερες απλόχερα "Άρχοντα", Νίκο Μανιά! Αθάνατος!</div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
<strong>ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ</strong></div>
<ul style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: justify;">
<li>1965 ΚΡΗΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΙ</li>
<li>1972 ΑΗΔΟΝΙ</li>
<li>1973 ΜΑΝΙΑΣ ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ-ΚΡΗΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ</li>
<li>1974 ΚΡΗΤΙΚΗ ΛΕΒΕΝΤΙΑ</li>
<li>1976 ΔΥΟ ΑΗΔΟΝΙΑ</li>
<li>1977 ΜΠΟΥΜΠΟΥΝΗΤΑ</li>
<li>1978 ΦΑΡΜΑΚΑ</li>
<li>1979 ΜΑΝΙΑΣ Νο3</li>
<li>1983 ΜΑΝΙΑΣ - ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗΣ</li>
<li>1985 ΤΟ ΞΕΦΑΝΤΩΜΑ</li>
<li>1985 ΤΑ ΜΕΡΑΚΛΗΔΙΚΑ</li>
<li>1986 ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ 19:ΛΕΒΕΝΤΟΓΕΝΝΑ ΚΡΗΤΗ</li>
<li>1986 ΜΑΝΙΑΣ ΚΛΑΔΟΣ 4</li>
<li>1986 Ο ΜΑΝΙΑΣ ΣΕ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΟΥ ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗ</li>
<li>1989 ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ</li>
<li>1989 ΔΑΣΚΑΛΙΣΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ</li>
<li>1991 40 ΧΡΟΝΙΑ ΝΙΚΟΣ ΜΑΝΙΑΣ</li>
<li>1992 ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΑΣΚΑΛΟ</li>
<li>1995 ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ 1963-1983</li>
<li>1995 ΜΑΝΙΑΣ - ΣΤΑΜΑΤΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΑΡΕΣ</li>
<li>1996 ΤΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΑ</li>
<li>1998 ΒΕΡΔΙΝΑΚΗΣ - ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ</li>
<li>1998 ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΘΥΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ 7</li>
<li>1999 Ο ΜΑΝΙΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Μ.ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗ</li>
<li>2001 ΑΝΤΑΜΩΣΗ</li>
<li>2002 ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ</li>
<li><div style="text-align: left;">
2002 ΣΤΟΥ ΝΟΥ ΜΟΥ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ (ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ CD)</div>
</li>
<li style="text-align: left;">2002 ΣΠΑΝΙΕΣ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ</li>
</ul>
<div>
<span style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial;"><span style="font-size: 11px;"><br /></span></span></div>
<div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
<strong><a href="http://kritikiparadosi.gr/Page.aspx?newsID=655&lang=gr" style="color: #942839; font-weight: normal; text-decoration: none;">ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΡΤ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΜΑΝΙΑ!</a></strong></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
<strong><a href="http://kritikiparadosi.gr/Page.aspx?newsID=350&lang=gr" style="color: #942839; font-weight: normal; text-decoration: none;">ΝΙΚΟΣ ΜΑΝΙΑΣ - ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΠΙΚΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΡΤ!</a></strong></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
<strong><a href="http://kritikiparadosi.gr/Page.aspx?newsID=318&lang=gr" style="color: #942839; font-weight: normal; text-decoration: none;">ΤΣΟΥΡΟΥΠΑΚΗΣ - ΜΑΝΙΑΣ - ΣΤΑΜΑΤΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ</a></strong></div>
<div style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial; font-size: 11px; text-align: center;">
<strong><a href="http://kritikiparadosi.gr/Page.aspx?newsID=540&lang=gr" style="color: #942839; font-weight: normal; text-decoration: none;">ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΑΔΟΣ - ΝΙΚΟΣ ΜΑΝΙΑΣ - ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΖΟΥΓΑΝΑΚΗΣ ΖΩΝΤΑΝΗ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ!</a></strong></div>
</div>
<div>
<span style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial;"><span style="font-size: 11px;"><br /></span></span></div>
<div>
<span style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial;"><span style="font-size: 11px;">Πηγή: </span></span><a href="http://kritikiparadosi.gr/HOMe.aspx?lang=gr">http://kritikiparadosi.gr/HOMe.aspx?lang=gr</a></div>
<div>
<span style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial;"><span style="font-size: 11px;"><br /></span></span></div>
<div>
<span style="color: grey; font-family: Verdana, Tahoma, Arial;"><span style="font-size: 11px;"><br /></span></span></div>
</div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-81827549552679984202011-12-01T12:58:00.001+00:002011-12-01T12:58:45.463+00:00Λύρα ή βιολί; Όχι εδώ…<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Ένα υπέροχο άρθρο από το <a href="http://blog.mantinades.gr/">http://blog.mantinades.gr/</a><br />
<br />
Mακριά από μας τέτοια διλήματα. Το site αυτό (http://www.cretan-music.gr) φτιάχτηκε το 1998 (11 χρόνια κιόλας, ε;) με σκοπό επιτέλους να συγκεντρωθεί υλικό για την Κρητική λαική μουσική.<br />
<br />
Μια πρώτη καταγραφή που είναι αλήθεια ότι έπρεπε να ‘χει ξεκινήσει πολύ πολύ νωρίτερα και από τους αρμόδιους (κράτος). Αλλά ως γνωστόν το Ελληνικό κράτος επιβραβεύει μόνο πανηγυράκια τύπου Eurovision με εκατομμύρια ευρώ μέσω της ΕΡΤ, ενώ χρήματα για έρευνα του λαικού πολιτισμού μας δυστυχώς δεν περισσεύουν! Ακόμα και όταν αυτό γίνεται, τότε συμβαίνουν άλλα απίθανα από τους βολεμένους δημόσιους λειτουργούς μας. Χαρακτηριστική <b>η περίπτωση του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο </b>που γύρω στο 1980 με τη βοήθεια του αείμνηστου λυράρη Κωστή Μουντάκη, συγκεντρώθηκαν μουσικοί υπέργηροι και μη, και ηχογράφησαν δεκάδες μελωδίες, σκοπούς, χορούς και τραγούδια που κινδύνευαν να χαθούν. Σήμερα μαζί με τους γέρους μουσικούς έχουν χαθεί και οι ηχογραφήσεις τους! Γιατί; Μα ρωτήστε το Πανεπιστήμιο Κρήτης. <b>Λες και οι ηχογραφήσεις είναι κτήμα δικό του και όχι του Ελληνικού λαού και τις κρατάει καταχωνιασμένες στα αρχεία του…</b><br />
<img src="http://cdn.10dailythings.com/cachecretan/wp-content/uploads/2009/08/mountakis-skordalos-1.jpg" /><br />
<br />
αυτό δε θα θέλατε να το απολαύσετε και σε ήχο;<br />
<br />
Η σελίδα αυτή δεν χαρίζεται σε κανέναν. Καταγράφει ότι μπορεί και το δημοσιεύει. Αν κάτι ενοχλεί το αναφέρει. Έτσι όπως οι “εκμοντερνιστές” λέει (τρομάρα τους…) εξελίσουν τη μουσική μας με ντραμς, αρμόνια, συνθεσάιζερ και “γεμάτες ορχήστρες” με απώτερο σκοπό φυσικά να …γεμίσουν την τσεπάρα τους, έτσι υπάρχουν και οι αντίστοιχοι “παραδοσιολόγοι”, “χορολόγοι”, “ριζιτολόγοι” και λοιποί “γυρολόγοι” οι οποίοι επίσης είτε ασχολούνται με την τσεπάρα τους, είτε με την προβολή τους και μόνο! Και αυτούς τους ξεμπροστιάζουμε όποτε και όταν μπορούμε.<br />
<br />
Γιατί όλα τα παραπάνω;<b> Γιατί πολλές φορές κατηγορούμαστε άδικα για τα γραπτά μας και φυσικά δεν έχουμε τίποτα εναντίον των μουσικών οργάνων που προσφέρουν ή μπορούν να προσφέρουν στη λαική μουσική της Κρήτης. Και η λύρα και το βιολί συνυπάρχουν τώρα και αιώνες.</b> Και το μαντολίνο και το λαούτο και το μπουλγαρί, αλλά και το χαμιόλι και η ασκομαντούρα και το λασιθιώτικο νταουλάκι, η μαντόλα, η κιθάρα, η νονούρα και άλλα αυτοσχέδια μουσικά όργανα υπήρχαν και θα υπάρχουν ταυτόχρονα στη μουσική του νησιού μας. Τα υπόλοιπα είναι θέμα γούστου και προτιμήσεων, έτσι;<br />
<br />
Κλείνοντας αυτό το σύντομο κείμενο μας με 2-3 σκέψεις μας σχετικά με τη μουσική μας, αντί άλλου επιλόγου παραθέτουμε δύο βίντεο με βιολί και λυράρηδες και άλλα, από μία τηλεοπτική εκπομπή στο Κύδων TV γύρω στα 1994. Δε σας λέμε τίποτα άλλο. <b>Απολαύστε τα και δείτε πως αντιμετώπιζαν το θέμα κάποιοι “παλαιοί”.</b><br />
<b><br />
</b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/WIthRfHME-g?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/YGVnlKVAE1k?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div style="text-align: center;"><br />
</div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-64931540761062592282011-11-27T19:33:00.002+00:002011-11-27T19:34:50.520+00:00Συνέντευξη Μιχάλη Αλεφαντινού<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><img border="0" src="http://www.kritikiparadosi.gr/site/kallitexnes/alefantinos.jpg" /></div><br />
<div style="text-align: right;"><b>Συνέντευξη στον Γρηγόρη Ιωαν. Αλυσσανδράκη</b></div><div style="text-align: right;"><br />
</div><br />
<b>1. Ζούμε σε μια εποχή που τα πάντα εξελίσσονται. Ποια η γνώμη σας για την εξέλιξη της Κρητικής Μουσικής;</b><br />
<div><b><br />
</b>Δεν ξέρω τι εννοείς με τον όρο εξέλιξη γιατί υπάρχει αλλά μόνο στην τεχνολογία. Στην μουσική στο τόπο μας γενικά πανελλαδικά υπάρχει εξέλιξη, αλλά τείνει προς την εξευτέλιση, πλην μερικών εξαιρέσεων. Θα ήθελα να γράφονται καινούρια τραγούδια, με καλό στίχο, καλή μουσική, καλή ενορχήστρωση, καλό παίξιμο, καλή ερμηνεία, με ευαισθησία και αισθητική. Δυστυχώς αυτά υπάρχουν αλλά είναι πολύ λίγα.<br />
<br />
<b>2. Κατάγεστε από ένα μερακλίδικο χωριό τον Άγιο Μάμα Μυλοποτάμου Ρεθύμνης. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για παλιούς χορευτές, μουσικούς και τραγουδιστές του χωριού σας αλλά και της ευρύτερης περιοχής που θυμάστε ή σας έχουν διηγηθεί για αυτούς μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Πραγματικά ο Άγιος Μάμας είναι μερακλίδικο χωριό. Ειδικά πιο παλιά ήταν ακόμα καλύτερα τα πράγματα .Τραγουδούσαν και χόρευαν σχεδόν όλοι οι χωριανοί. Ξεχωριστοί τραγουδιστάδες (ο συχωρεμένος ο Χατζόκωστας, ο Λαγουδογιώργης, η Ρουσσάκη η Γαριφαλιά) που ζουν ακόμη στο χωριό και άλλοι που δε θυμάμαι αυτή την στιγμή, με ξεχωριστή ευαισθησία και μεράκι. Από παλιούς λυράρηδες τους συχωρεμένους και συγγενής μου, Ζαχαρία Αλεφαντινό, Νίκο Βασσάλο ή Κοκόλαρη, τους Μπιράκιδες δυο σπουδαίους καλλιτέχνες τους οποίους εγώ δεν έφταξα να παίζουν αλλά δε θα ξεχάσω τα λόγια του Μουντάκη που μου ’λεγε: (άμα άκουγες το Μπιράκη να παίζει μαλεβιζιώτη θα τρελαινόσουν). Έφταξα και άκουσα το Σαμπανάκη το Ματθαίο στο λαγούτο, το Σαρρή το Γιώργη ή Μπατζολογιώργη που ήταν και συνεργάτης του πατέρα μου .Θυμούμαι παρέες στο χωριό με το πατέρα μου να παίζει να τραγουδούν όλοι να γυρίζουν όλα τα σπίτια του χωριού κι εμάνα από το σπίτι μου, μου φαινόταν σαν να άκουγα θεϊκή μουσική.<br />
<br />
<b>3. Έχετε γράψει και εκδώσει δυο υπέροχες ζωντανές ηχογραφήσεις προσεγμένες σε όλους τους τομείς. Ποια η γνώμη σας για την σωρεία ζωντανών ηχογραφήσεων από τους περισσότερους πλέον καλλιτέχνες; Οι χαμηλού επιπέδου στίχοι, τα φάλτσα στο παίξιμο και άλλα πολλά παράξενα που συμβαίνουν στις περισσότερες από αυτές τις ηχογραφήσεις κατά πόσο σας προβληματίζουν και τι έχετε να δηλώσετε;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Δεν ξέρω αν είναι υπέροχες αλλά σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Μπορώ να σου πω όμως ότι είναι πραγματικά ζωντανές ηχογραφήσεις γραμμένες στο κέντρο λύρα στο Ηράκλειο. Όσο για τη σωρεία ζωντανών ηχογραφήσεων οι περισσότερες είναι γραμμένες σε στούντιο και δυστυχώς με κακούς σκηνοθέτες. Για τα υπόλοιπα που λες (φάλτσα, στίχους, παίξιμο και τα άλλα παράξενα) είναι κατάλοιπα κακής μουσικής παιδείας αλλά και γενικά παιδείας από καλλιτέχνες αλλά και από ακροατές που τα ακούνε. Εμένα προσωπικά με στενοχωρούν για να μη πω τίποτα χειρότερο.<br />
<br />
<b>4. Η ανεπανάληπτη ζυγιά Μιχάλης και Νίκος Αλεφαντινός γύρισε σελίδα στην ιστορία της Κρητικής Μουσικής Παράδοσης προσφέροντας μοναδικά γλέντια και αξεπέραστες συνθέσεις. Θέλω δυο λόγια για τον αδερφό σας και την συνεργασία που είχατε. Μιας και είμαι φανατικός θαυμαστής και των δυο σας θα ήθελα να ήξερα αν υπάρχει έστω και μισή περίπτωση να σας ξανά δούμε να παίζετε μαζί. Η νεολαία χρειάζεται τέτοιες εικόνες…Πιστέψτε με!</b><br />
<b></b><br />
<a name='more'></a><b><br />
</b><br />
Για το Νίκο μπορώ να σου μιλώ ώρες ατέλειωτες αλλά οι κακοπροαίρετοι και οι κακόβουλοι θα πουν ότι βλογώ τα γένια μου. Ένα έχω να σου πω: - Ο Νίκος είναι ξεχωριστός, χαρισματικός, πρωτοποριακός, μοναδικός καλλιτέχνης – δημιουργός. Με λίγα λόγια είναι ότι καλλύτερο έχει να παρουσιάσει η μουσική μας και όχι μόνο. Τιμή μου που είναι αδερφός μου. Όσο για τη συνεργασία μας φαίνεται από τη δισκογραφία άλλωστε το είπες στην ερώτηση, τώρα αν θα ξαναπαίξομε μαζί ποτέ δε ξέρεις...<br />
<br />
<b>5. Με τι ασχολείστε στον ελεύθερό σας χρόνο;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Μα με τι άλλο; Με τη μουσική βασικά αλλά μου αρέσει και ο αθλητισμός, το ποδόσφαιρο, το κυνήγι και το ψάρεμα.<br />
<br />
<b>6. Ποια η γνώμη σας για το βιολί σε σχέση με την Κρητική Μουσική Παράδοση; Πως κρίνεται την δυναμική επιστροφή του οργάνου αυτού τα τελευταία χρόνια, που οφείλετε;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Έχω πει κι άλλες φορές ότι όλα τα μουσικά όργανα είναι καλά αρκεί να παίζονται και να χρησιμοποιούνται σωστά. Πόσο μάλλον το βιολί που με αυτό έχουν γραφτεί σχεδόν οι περισσότεροι παλιοί σκοποί. Είναι θετικό που ασχολούνται πολλοί νέοι βιολάτορες με το όργανο αυτό, μπράβο τους!<br />
<br />
<b>7. Πείτε μας δυο λόγια για τον Παγκρήτιο Σύλλογο Κρητών καλλιτεχνών του οποίου έχετε διατελέσει και Πρόεδρος κατά το παρελθόν. Έχει την παρουσία που θα έπρεπε ο σύλλογος αυτός; Είστε ευχαριστημένος από την τρέχουσα διοίκηση σαν καλλιτέχνης; Κατά πόσο στηρίζει και βοηθάει έμπρακτα την Παράδοση του τόπου μας ο Σύλλογος αυτός;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Δεν μου αρέσει να μιλώ για το σύλλογο, αν και ήμουν πρόεδρος τρία χρόνια και είχα και τη μουσική επιμέλεια ένα χρόνο πριν. Κάναμε περισσότερες από δεκαπέντε συναυλίες (και αντιπολεμική) σε όλη τη Κρήτη με μεγάλη επιτυχία. Τιμήσαμε τους περισσότερους παλιούς καλλιτέχνες, κατασκευαστές μουσικών οργάνων και στιχουργούς. Παίξαμε πολλά παλιά και καινούρια κομμάτια πολλά από τα οποία δεν έχουν ακουστεί σχεδόν καθόλου, και γενικά η παρουσία του συλλόγου ήταν πολλή καλή με κύρος και αξιοπρέπεια. Όσον αφορά τα υπόλοιπα δε θα ήθελα να απαντήσω άλλωστε ο καθένας μας κρίνεται από τις πράξεις του. Τέλος θα ήθελα να πω ότι ένας σύλλογος όπως είναι ο δικός μας θα πρέπει να έχει την αμέριστη βοήθεια του υπουργείου πολιτισμού και οι υπεύθυνοι φορείς να ακούνε τα προβλήματα του συλλόγου και γενικά των καλλιτεχνών τις παραδοσιακής μας μουσικής και να δίνουν λύσεις. Και όταν ήμουν πρόεδρος και τώρα δεν υπήρξε ποτέ ενδιαφέρον. Για αυτούς δεν υπάρχουμε καν! Τώρα (χαριτολογώντας) αν τη μουσική μας την κάναμε γυναίκα τη γδύναμε και τη στέλναμε στο γενικό γραμματέα του υπουργείου πολιτισμού είναι σίγουρο ότι θα υπήρχε έντονο ενδιαφέρον! <br />
<br />
<b>8. Αν δεν κάνω λάθος ένα από τα πρώτα μηχανήματα στημένου χρόνου (dram machines) που ήρθαν ποτέ στην Κρήτη το είχατε εγκαινιάσει με τον αδερφό σας τον Νίκο κατά το παρελθόν. Ποια η γνώμη σας για τα μηχανήματα αυτά αλλά και για τα ηλεκτρονικά όργανα γενικότερα τα οποία βλέπουμε να χρησιμοποιούνται κατά κόρον σε πολλά νεανικά κυρίως Κρητικά συγκροτήματα.</b><br />
<b><br />
</b><br />
Είναι αλήθεια ότι το 1987 φέραμε από το Καναδά ένα τέτοιο μηχάνημα αλλά αυτό χρησιμοποιείται μονάχα στο στούντιο σαν μετρονόμος για ηχογραφήσεις. Διαφωνώ με τη χρησιμοποίηση του στα γλέντια σαν μουσικό όργανο. Δε συμφωνώ μαζί σου με τη λέξη κατά κόρον γιατί χρησιμοποιείται από πολύ λίγα συγκροτήματα των οποίων η παρουσία συνήθως δεν είναι η πρέπουσα.<br />
<br />
<b>9. Με ποιόν καλλιτέχνη που δεν είναι εν ζωή θα θέλατε να έχετε συνεργαστεί είτε δισκογραφικά είτε σε κάποιο γλέντι;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Με όλους…! Άλλωστε οι σχέσεις μου ήταν πάρα πολύ καλές. Λέω για τους λιγότερο παλιούς που γνώρισα αλλά θα ήθελα να έχω παίξει με Ροδινό, Λαγό, Μπαξεβάνη, Φουσταλιέρη, Κουτσουρέλη και όλους τους μεγάλους της εποχής αυτής και με αρκετούς βιολάτορες φυσικά.<br />
<br />
<b>10. Η σχέση ενός καλλιτέχνη με την οικογένειά του αν σκεφτούμε ότι οι μέρες που λείπει από το σπίτι του είναι αρκετές ποια μπορεί να είναι; Υπάρχει δυνατότητα ένας καλλιτέχνης με τόσο φορτωμένο πρόγραμμα να είναι ταυτόχρονα και καλός οικογενειάρχης;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Θεωρώ πολύ καλή αν υπάρχει κατανόηση και αγάπη. Άλλωστε είναι μια δουλειά κι αυτή σαν τις άλλες κι αν θέλει ο καλλιτέχνης βρίσκει χρόνο για την οικογένειά του. Το μόνο άσχημο είναι το ποτό, το ξενύχτη και η πειρασμοί που υπάρχουν. Θα σου πω μια μαντινάδα του φίλου μου του Αντωνογιαννάκη του Γιάννη από το Κρουσώνα που ταιριάζει στην <br />
περίπτωση:<br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><br />
</span></div><b></b><br />
<div style="text-align: center;"><b><b>«Μεγάλο το χατίρι σου</b></b></div><div style="text-align: center;"><b><b>βιόλα μου μα δε φτάνει</b></b></div><div style="text-align: center;"><b><b>να ξεπατώσω γιασεμί</b></b></div><div style="text-align: center;"><b><b>που όλο το σπίτι πιάνει».</b></b><br />
<b><b><br />
</b></b></div><br />
<b>11. Θα ήθελα να μου πείτε την γνώμη σας για τα Κρητικά κέντρα της Αθήνας αλλά και της Κρήτης μιας και η εμπειρία σας και στα μεν και στα δε είναι μεγάλη…</b><br />
<b><br />
</b><br />
Υπάρχουν καλά Κρητικά κέντρα και στην Αθήνα και στην Κρήτη. Στην Αθήνα υπάρχει πιο πολλή οργάνωση ίσως γιατί το κοινό έχει περισσότερες επιλογές άρα και απαιτήσεις και από τα κέντρα και από τους καλλιτέχνες. Φυσικά θα πρέπει να ανανεώνονται και να γίνονται καλύτερα.<br />
<br />
<b>12. Υπάρχουν νέοι καλλιτέχνες τους οποίους εμπιστεύεστε, στηρίζετε και θεωρείται άξιους συνεχιστές της Παράδοσης; Αν ναι ποιοι είναι αυτοί;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Υπάρχουν πολλοί νέοι καλλιτέχνες που είναι καλοί και έχω αναφέρει κατά καιρούς ονόματα, αλλά υπάρχουν και κάποιοι που ενώ είναι καλοί έχουν χάσει το δρόμο τους. Περιμένω λοιπόν να γυρίσουν για να ξαναβρεί η μουσική μας αυτό που της αξίζει και να προσπαθήσομε όλοι μαζί για το καλύτερο.<br />
<br />
<b>13. Είστε γνήσιος Ρεθεμιώτης. Η Κρητική Μουσική έχει μια ατελείωτη ποικιλία. Κατά πόσο έχετε επηρεαστεί από την μουσική της Ανατολικής και της Δυτικής Κρήτης;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Βέβαια είμαι Ρεθεμνιώτης και καμαρώνω για αυτό και όντως υπάρχει μια ατελείωτη ποικιλία στη μουσική μας. Είναι λάθος να λέμε Ανατολικής και Δυτικής Κρήτη γιατί το Ρέθυμνο, η Μεσσαρά, η Ιεράπετρα δεν είχανε μουσική ;Ιδιαίτερα το Ρέθυμνο έχει βγάλει μεγάλους καλλιτέχνες που έχουν διαμορφώσει, έχουν προσφέρει και έχουν χαρακτηρίσει τη μουσική μας. Είμαι μελετητής, προσπαθώ να μαθαίνω και κρατώ ότι είναι καλό.<br />
<br />
<b>14. Οι γονείς σας ήθελαν να γίνουν τα παιδιά τους επαγγελματίες μουσικοί; Ξέρουμε ότι παλιότερα οι αντιδράσεις των οικογενειών σε τέτοιες αποφάσεις ήταν μεγάλες. Στην δική σας περίπτωση ισχύει κάτι τέτοιο;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Οι γονείς μας ήθελαν να γίνουμε γραμματιζούμενοι. Πολλές φορές γινόταν φασαρία και έπεφτε και καμιά ψηλή για αυτό αλλά στο τέλος είδανε ότι δε γινόταν τίποτα και το πήραν απόφαση.<br />
<br />
<b>15. Εκτός από τους γνωστούς Κρητικούς χορούς παλιότερα χορεύονταν και τοπικού χαρακτήρα χοροί. Τέτοιου είδους χοροί υπάρχουν στο χωριό σας και την ευρύτερη περιοχή του Μυλοποτάμου αν εξαιρέσουμε τον ονομαστό Ανωγειανό πηδηχτό ή Πηδηχτό Μυλοποτάμου όπως προτιμώ προσωπικά να χαρακτηρίζω;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Εκτός από τους γνωστούς χορούς στο χωριό μου χορεύανε το Κατσαμπαδιανό, ίσως και άλλους, εγώ πάντως δε τους έφταξα. Όσο για το πηδηχτό Μυλοποτάμου (Ανωγειανό) δεν τον είχα ακούσει από κανένα καλλιτέχνη παλιό αλλά ούτε και δισκογραφικά. Είναι της τελευταίας μόδας που λένε, τουλάχιστον από αυτά που ξέρω εγώ.<br />
<br />
<b>16. Δισκογραφικά έχετε προσφέρει ένα τεράστιο έργο τόσο σε συνεργασία με τον αδερφό σας τον Νίκο, όσο και μόνος σας. Τι να περιμένουμε από εδώ και στο εξής από τον Μιχάλη Αλεφαντινό;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Συνέχεια, συνέπεια, πολλή δουλειά, πιστεύω και καλύτερη δισκογραφία. Ίσως και κάποιες εκπλήξεις!<br />
<br />
<b>17. Ο πατέρας σας υπήρξε μεγάλος οργανοποιός και δεινός μερακλής. Μιλήστε μας για αυτόν αλλά και για τις οδηγίες που σας είχε δώσει όταν ξεκινούσατε την καριέρα σας. Πόσο σημαντικό είναι για κάποιον να έχει έναν τόσο πετυχημένο και φημισμένο πατέρα;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Καταρχήν ο πατέρας μου ήταν ένας καλός άνθρωπος. Καλός πατέρας, ευαίσθητος, μερακλής και καλός λυράρης. Είχε όλα τα χαρίσματα που μπορεί να δώσει ο θεός σε έναν άνθρωπο. Δεν τον είχα ακούσει να βρίσει ή να κακολογήσει ποτέ κανέναν, συνάμα ήταν και καλός κατασκευαστής λύρας, πολύ πιο μπροστά από την εποχή του και αυτό αναγνωρίζεται περισσότερο τώρα από του καλλιτέχνες. Όταν μεγαλώνεις με έναν τέτοιο πατέρα και μια μάνα εξίσου χαρισματική και ευαίσθητη δεν έχεις περιθώρια να κάνεις λάθη, δε μπορείς, δε πρέπει.<br />
<br />
<b>18. Έχετε διασκεδάσει τους Κρητικούς σε πολλά μέρη του κόσμου. Τι θα θέλατε να πείτε σε όλο αυτό τον κόσμο που σας στηρίζει και σας αγαπά όλα αυτά τα χρόνια;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Τους ευχαριστώ από καρδιάς, από αυτούς παίρνω δύναμη και προσπαθώ και για αυτούς θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ.<br />
<br />
<b>19. Υπάρχει κάτι που έχετε κάνει κατά την διάρκεια της καριέρας σας και για το οποίο έχετε μετανιώσει.</b><br />
<b><br />
</b><br />
Τα δέκα χρόνια 1985-1995 που δεν έγραψα μουσική.<br />
<br />
<b>20. Που οφείλετε η τεράστια επιτυχία του συρτού «Λίμνες» κατά την γνώμη σας; Προσωπικά θεωρώ ότι έχετε γράψει κι άλλα εξίσου καλά τραγούδια τα οποία δεν έχουν την ίδια αναγνωρισιμότητα στο ευρύ κοινό. Πως κρίνετε εσείς το γεγονός αυτό;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Αν ήξερα θα έγραφα κάθε μέρα ένα, ίσως η απλότητα και η έντονη μουσική προσωπικότητα του κομματιού αυτού αλλά και η εκτέλεσή του από τους καλλιτέχνες ανελλιπώς.<br />
<br />
<b>21. Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σας βήματα; Θέλετε να γεράσετε με την λύρα στα χέρια ή σκέφτεστε να αποχωρήσετε από την ενεργό δράση μελλοντικά;</b><br />
<b><br />
</b><br />
Θα συνεχίσω να γράφω όσο μπορώ καλύτερα κι αν μπορέσω θα γράψω και μουσική που θα απευθύνεται και σε άλλους χώρους. Όσο για το πότε θα αποχωρήσω, όταν δε θα μπορέσω να παίζω και να τραγουδώ.<br />
<br />
<b>22. Αγαπητέ κ. Μιχάλη, ήταν μεγάλη χαρά και τιμή για μένα που είχαμε αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα συζήτηση. Σας ευχαριστώ σαν ένας απλός Κρητικός για όλα αυτά που μας έχετε χαρίσει τόσα χρόνια. Σας εύχομαι υγεία και κάθε επιτυχία σε όλα τα επίπεδα.</b><br />
<b><br />
</b><br />
Κι εγώ σε ευχαριστώ Γρηγόρη για την κουβέντα μας. Η χαρά είναι και δική μου και σου εύχομαι ότι επιθυμείς. <br />
<br />
<div style="text-align: right;"><b>Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε το 2008 στο Κρητικό κέντρο</b></div><div style="text-align: right;"><b> "Ζορμπάς" για το Περιοδικό Κοντυλιές.</b></div></div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-29397805162093311992011-11-24T21:56:00.001+00:002011-11-24T22:03:26.409+00:00Συνέντευξη Μιχάλη Αλεφαντινού στο lira.gr<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Αξίζει να σημειωθεί ότι η παρακάτω συνέντευξη είναι μερικών ετών αλλά την δημοσιεύω καθώς πιστεύω ότι δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα στην Κρητική Μουσική και τα λόγια του Μιχάλη Αλεφαντινού παραμένουν επίκαιρα. </span><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">«Θα προτιμούσα τα νέα παιδιά να μην ασχολούνται καθόλου, παρά μόνο να ακούν. Υπάρχουν και νέα παιδιά που είναι αξιοπρεπέστατα και δουλεύουν και ψάχνονται. Τους άλλους τους ενδιαφέρει να γίνουν «φίρμες». Εγώ είμαι 30 χρόνια στη δουλειά και ποτέ δεν ένιωσα «φίρμα»».</span></b><br />
<b><br />
</b>- Αρχικά να ρωτήσω αυτό που ρωτάμε όλους τους μεγάλους καλλιτέχνες συνήθώς, εάν δηλαδή θεωρείτε ότι η μουσική μας πηγαίνει καλά…<br />
<br />
- Μπορώ να πω ότι πάει καλά γιατί υπάρχει συμμετοχή από τη νεολαία και ακούει και κόσμος πολύς...Τώρα κατά πόσο πάει καλά μουσικά…τι να σου πω;<br />
<br />
- Μου δίνετε τώρα έναυσμα για μια ερώτηση που είχα ούτως ή άλλως σκοπό να κάνω... Κάθε μέρα κυκλοφορούν πληθώρα από κρητικά cd. Θα ήθελα να μου πείτε εάν ανάμεσα σ’ αυτά διακρίνετε και κάποια «σκουπίδια»... Και αν ναι, γιατί νομίζετε ότι συμβαίνει αυτό;<br />
<br />
- Αναφέρομαι συχνά σ’ αυτό και θεωρώ ότι τα περισσότερα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν πρέπει να κυκλοφορούν αλλά ούτε καν να ακούγονται. Ειδικά ορισμένα είναι επιεικώς απαράδεκτα.<br />
<br />
- Μπορεί να γίνει κάτι γι’ αυτό πιστεύετε;<br />
<br />
- Πολύ δύσκολα. Εγώ όταν ήμουν πρόεδρος στο Σύλλογο Κρητών Καλλιτεχνών είχα προσπαθήσει να κάνουμε κάτι αλλά…δύσκολα. Το ιδανικό θα ήταν ο Σύλλογος να κάνει κάποιες ενέργειες, να μιλήσει με τις δισκογραφικές εταιρίες και τουλάχιστον ότι είναι καλό να κυκλοφορεί με τη «σφραγίδα» του Συλλόγου. Να ξέρει δηλαδή ο κόσμος ότι «αυτόν τον έχει εγκρίνει ο Σύλλογος».<br />
<br />
- Μια και αναφέρεστε στο Σύλλογο, να σας πω ότι ακούγονται πολλά παράπονα από τον κόσμο, όπως το ότι ο Σύλλογος δεν κάνει αυτά που θα έπρεπε να κάνει για την προώθηση της μουσικής μας.<br />
<br />
- Δεν θέλω να αναφερθώ επί τούτου επειδή ήμουν παλαιότερα πρόεδρος και μπορεί να παρεξηγηθώ... Απλά πιστεύω ότι τα τελευταία χρόνια θα ‘πρεπε να έχει πιο πολλές δραστηριότητες.<br />
<br />
- Νομίζετε ότι το Κρητικό τραγούδι θα αντέξει στο πέρασμα του χρόνου;<br />
<br />
- Αυτό εξαρτάται και από εμάς και από τον κόσμο. Η παγκοσμιοποίηση, που λένε, είναι καταστροφική για τον τόπο μας. Εμείς σαν λαός έχουμε κάποια χαρακτηριστικά και κάποιες αντιστάσεις. Αν αυτές καμφθούν νομίζω ότι θα έχουμε πρόβλημα.<br />
<br />
- Συμφωνείτε στο ότι η Κρητική παράδοση είναι η μόνη ενεργή παράδοση στην Ελλάδα;<br />
<br />
- Ναι... τουλάχιστον έτσι δείχνει... Εμείς σαν λαός έχουμε τα καλά μας έχουμε και τα κακά μας. Ανάμεσα στα καλά είναι ότι είμαστε πιο ερωτικοί, πιο επιθετικοί και γενικά συνδυάζουμε πολλά στοιχεία μαζί, τα οποία τα βγάζουμε μέσω της μουσικής. Το κακό ξέρεις ποιο είναι; Ότι εάν παρακολουθήσεις τώρα τα μεγάλα κανάλια της Αθήνας, δεν δείχνει ποτέ κάτι ποιοτικό Κρητικό. Παρουσιάζουν την Κρήτη τελείως λανθασμένα. Στα σήριαλ που προβάλλονται από παλιά και αναφέρονται στην Κρήτη, θεωρώ ότι μας κοροϊδεύουν. Ένας λόγος που δεν παρουσιάζομαι σε μεγάλες εκπομπές στην Αθήνα είναι ότι εάν πήγαινα θα ήθελα να πάω αξιοπρεπέστατα. Έτσι δεν πάω. Εγώ θα ‘θελα να κυκλοφορήσει κάποιο σήριαλ ποιοτικό και να είναι επενδυμένο με Κρητική μουσική. <br />
<br />
- Η κρητική μουσική νομίζετε ότι μπορεί να συνδυαστεί με άλλα είδη μουσικής;<br />
<a name='more'></a><br />
- Στη μουσική όλα μπορούν να συμβούν. Εξαρτάται όμως από το πώς θα γίνει. Το θέμα είναι να προσφέρεις στη μουσική. Εάν δεν προσφέρεις καλύτερα να μην γίνει.<br />
<br />
- Η τοπική αυτοδιοίκηση θεωρείτε ότι έχει συμβάλλει στην ανάπτυξη του πολιτισμού μας και πιο συγκεκριμένα στην Κρητική μουσική;<br />
<br />
- Δεν νομίζω ότι τους ενδιαφέρει γενικά. Τα χρόνια που έτυχε να είμαι πρόεδρος του Συλλόγου, δεν σου κρύβω ότι είχα στενοχωρηθεί πάρα πολύ. Έκαναν κάποιες εκδηλώσεις, αλλά πρέπει να τους παρακαλάς. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η καρέκλα.<br />
<br />
- Σε κάποια παλαιότερη συνέντευξή σας, δηλώσατε ότι νιώθετε «μοναξιά στην κορυφή». Δεν ακούγεται κάπως αλαζονικό αυτό;<br />
<br />
- Όχι, λάθος, δεν είναι έτσι. Κατ’ αρχήν ήταν μια συνέντευξη που ήταν πολύ λιτή και πολύ πικαριστική. Η κοπέλα που μου πήρε τη συνέντευξη με ρώτησε: «Πώς αισθάνεσαι όταν σε αποκαλούν κορυφαίο;». Με την απάντηση μου, λέω ότι δεν μου αρέσει να με αποκαλούν κορυφαίο. Γιατί άλλο θα πει «πώς αισθάνεσαι στην κορυφή» και άλλο «πώς αισθάνεσαι όταν σε αποκαλούν κορυφαίο». Νομίζω Ελληνικά ξέρω, είναι τελείως διαφορετικό. Ένας βέβαια που θέλει να βγάλει αυτή την εικόνα για μένα, αφαιρεί κάποια πράγματα και το πάει εκεί, στην αλαζονεία. Έτσι όπως το είπα δεν νομίζω ότι ήταν θετικό. Η μοναξιά δεν είναι και ότι καλύτερο! <br />
<br />
- Τώρα θέλω όμως να σας κάνω μια δύσκολη ερώτηση. Ποιούς θεωρείτε καλούς καλλιτέχνες εν ζωή;<br />
<br />
- Δύσκολη ερώτηση, όντως. Θεωρώ ότι οι παλιοί είναι ανεπανάληπτοι και δεν δέχομαι κουβέντα από κανέναν γι’ αυτούς. Υπάρχουν και σήμερα κάποια άτομα που δουλεύουν. Μπορεί να είναι λίγα αλλά υπάρχουν. Δεν θα ήθελα να πω ονόματα γιατί μπορεί να ξεχάσω κάποιον. Το πρόβλημα είναι οι νέοι καλλιτέχνες γιατί η εποχή που ζούμε τους πάει σε άλλα μονοπάτια.<br />
<br />
- Εφόσον δεν μου λέτε εσείς ονόματα, θα σας πω εγώ τα ονόματα έξι συναδέλφων σας και θα ήθελα να μου κάνετε έναν μικρό σχολιασμό για τον καθένα. Ξεκινάω:<br />
<br />
Νίκος Γωνιανάκης:<br />
<br />
Ο Νίκος είναι ακροπαραδοσιακός. Προτιμώ τον Νίκο το Γωνιανάκη από την ψευτοκλαούρα και το «σκυλάδικο». Ο Νίκος είναι απλός, παραδοσιακός, άγριος.<br />
<br />
Μανώλης Αλεξάκης:<br />
<br />
Ο Μανώλης είναι πολύ καλός.<br />
<br />
Γιώργος Ζερβάκης:<br />
<br />
Ο Γιώργος τώρα... κοίταξε να δεις... Έχει περάσει στην άλλη μεριά, ενώ θα μπορούσε να είναι εδώ.<br />
<br />
Γιώργος Μανωλιούδης:<br />
<br />
Καλός ο Γιώργης! Είναι άνθρωπος με ευαισθησίες. Είναι και καλό παιδί και καλός καλλιτέχνης.<br />
<br />
Αλεφαντινός Νίκος:<br />
<br />
Τι να πω τώρα εγώ για τον αδερφό μου; Κορυφαίος! <br />
<br />
Βασίλης Σκουλάς:<br />
<br />
Αξιοπρεπέστατος, κύριος, σοβαρός, άψογος. <br />
<br />
- Θα ήθελα ακόμη να ρωτήσω για ποιό λόγο δεν σας βλέπουμε να εμφανίζεστε τόσο συχνά στα Κρητικά μαγαζιά, όσο βλέπουμε άλλους καλλιτέχνες; Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος;<br />
<br />
- Δεν μου αρέσει ο τρόπος που δουλεύουν τα Κρητικά μαγαζιά εδώ. Τα μαγαζιά θα πρέπει να κάνουν πιο σωστές επιλογές ως προς τους καλλιτέχνες που επιλέγουν. Πολλές φορές βάζουν καλλιτέχνες που δεν θα έπρεπε να βάζουν. Τα μαγαζιά πρέπει να ‘χουν πρόγραμμα. Να έχουν τάξη. Εμένα μου αρέσει να παίζω περισσότερο στην Αθήνα ή στο εξωτερικό. Στο εξωτερικό οι άνθρωποι, νιώθουν, ίσως, πιο Κρητικοί. <br />
<br />
- Υπάρχει περίπτωση να δούμε ξανά συνεργασία Μιχάλη και Νίκου Αλεφαντινού;<br />
<br />
- Πολύ δύσκολο. Μακάρι να γινόταν. Εγώ το έχω προσπαθήσει αλλά είναι πολύ δύσκολο. Ο Νίκος έχει πει ότι δεν ξαναπαίζει. <br />
<br />
- Ποιά ήταν τα πρώτα ακούσματά σας; Ποιά ήταν τα πρώτα ερεθίσματά σας ως εφήβου; Από που έχει επηρεαστεί η μουσική σας;<br />
<br />
- Αρχικά να πω ότι ο πατέρας μου έπαιζε λύρα και μάλιστα καλή λύρα. Ήταν παλιός, λιτός, αλλά καλός λυράρης. Από τότε που γεννήθηκα άκουγα κάθε μέρα λύρα. Αλλά γενικά άκουγα και όλους τους παλιούς. Τους αγαπάω όλους τους παλιούς και δεν δέχομαι κουβέντα για κανέναν. Και τα νέα παιδιά θεωρώ πως κάνουν ένα τραγικό λάθος: δεν ψάχνουν τις ρίζες, να μάθουν από τους παλιούς. Ας μάθουν πρώτα και μετά ας κάνουν αυτά που θέλουν. <br />
<br />
- Θέλω να μου πείτε λίγο για τα ραδιόφωνα... Τα τελευταία χρόνια έχουν ανοίξει αρκετά Κρητικά ραδιόφωνα. Αυτό νομίζετε βοήθησε στη συντήρηση και στη διάδοση της μουσικής μας ή τελικά μήπως γίνεται το αντίθετο;<br />
<br />
- Υπάρχουν δύο πλευρές και σ’ αυτό. Εγώ θεωρώ ότι βοήθησαν, εντάξει. Ειδικά οι ιδιωτικοί σταθμοί, γιατί η κρατική ραδιοφωνία μας έχει παντελώς ξεχάσει. Βέβαια, εκ των πραγμάτων, ένας σταθμός που παίζει 24 ώρες, λογικό είναι ότι θα παίξει απ’ όλα. Και δεν θεωρώ ότι όλοι είναι καλοί. Στα ραδιόφωνα θα θέλαμε να ακούγονται μόνο τα καλά, αλλά δεν γίνεται. Και βέβαια αυτοί που ασχολούνται με τα ραδιόφωνα θα πρέπει να έχουν κάποιες γνώσεις και κάποια παιδεία, ώστε να ξέρουν να επιλέξουν σωστά τα τραγούδια που θα ακούσει ο κόσμος. Και να σου πω κάτι; Τώρα τελευταία έχει βγει ένας σταθμός που εμένα πραγματικά με έχει εξοργίσει! Αν είναι δυνατόν να παίζει έτσι! Ότι και να σου πω είναι λίγο. <br />
<br />
- Να επανέλθω όμως στην έξαρση που παρατηρείται σήμερα ως προς την πληθώρα των νέων καλλιτεχνών. Νομίζετε ότι θα ήταν καλύτερα να νέα παιδιά να μην ασχολούνταν καθόλου με την Κρητική μουσική παρά να ασχολούνται με τρόπο όχι και τόσο παραδοσιακό;<br />
<br />
- Δύσκολη ερώτηση. Κοίτα... εγώ θα προτιμούσα να μην ασχολούνται καθόλου. Θα προτιμούσα μόνο να ακούν. Τα νέα παιδιά μπορεί να περνούν μηνύματα στους συνομηλίκους τους και να καταλαβαίνονται επειδή μιλούν την ίδια γλώσσα. Εγώ που είμαι παλιός δεν μπορώ να το καταλάβω. Και τα μηνύματα που περνούν δεν είναι σωστά. Να μην τα ισοπεδώνουμε όμως όλα. Υπάρχουν και νέα παιδιά που είναι αξιοπρεπέστατα και δουλεύουν και ψάχνονται. Τους άλλους τους ενδιαφέρει να γίνουν «φίρμες». Εγώ είμαι 30 χρόνια στη δουλειά και ποτέ δεν ένιωσα «φίρμα». Αυτοί δεν ξέρω πώς το νιώθουν. Και δεν ένιωσα και ποτέ ότι ξέρω να παίζω. Όσο ασχολείσαι μέρα με τη μέρα και όσο ψάχνεσαι, ξέρεις τι διαπιστώνεις τελικά; Ότι δεν ξέρεις να παίζεις! Όποιος νομίζει ότι ξέρει να ‘ρθει να με βρει να συζητήσουμε και να του αποδείξω ότι δεν ξέρει. Γιατί η μουσική δεν τελειώνει ποτέ. Κι όσο ψάχνεις τόσο βρίσκεις. <br />
<br />
- Όσον αφορά τώρα στα Κρητικά μαγαζιά, δεν νομίζετε ότι θα έπρεπε να αλλάξουν κάπως τα πράγματα και να γυρίσουμε στις εποχές που το πρόγραμμα ξεκινούσε στις 9 το βράδυ, ώστε να μπορεί να πάει και ο εργαζόμενος με την οικογένειά του, να φάει και να ακούσει το πρόγραμμα; <br />
<br />
- Ξέρεις πόσα χρόνια το λέω εγώ αυτό; Και κάποιες φορές είχα καταντήσει γραφικός που τα έλεγα. Όλα αυτά τα κακώς κείμενα τα λέω τώρα 20 χρόνια. Έχουμε φτάσει σε σημείο να μαζεύουμε όσους φεύγουν από τα μπαράκια. Αν είναι δυνατόν! Για να γίνει αυτό όμως πρέπει να βοηθήσουν και τα μαγαζιά, ώστε το πρόγραμμα να ξεκινά, 9 ή έστω 10 η ώρα. Να μπορεί ο καθένας να πάρει το κοπέλι του, να κάτσει να φάει και 12.30 - 1.00 η ώρα να φύγει, να κοιμηθεί και να πάει στη δουλειά του το πρωί. Τώρα τι γίνεται; Έρχεται ο άλλος από το μπαράκι 4 και 5 η ώρα, πιωμένος και δεν κατέχει ήντα σου λέει! Εγώ αυτά δεν τα μπορώ! Γι’ αυτό λέω ότι εάν είχα λύσει το οικονομικό μου πρόβλημα θα τα είχα παρατήσει... Θα έγραφα μόνο μουσική και δεν θα με ενδιέφερε τίποτα. <br />
<br />
- Και μία τελευταία ερώτηση: Πολλοί συνάδελφοί σας, προτιμούν κάποια συγκεκριμένα μέρη για να παίζουν, λόγω του ότι σε κάποιες περιοχές της Κρήτης «ρίχνουν» περισσότερα λεφτά. Το γνωστό μπαξίσι. Τι γνώμη έχετε γι’ αυτό;<br />
<br />
- Κοίτα... Μακάρι να μπορούσε να κοπεί το μπαξίσι. Αν και κάποια έθιμα είναι καλό να τα κρατάμε, και δεν το λέω επειδή είμαι καλλιτέχνης και σκέφτομαι χρηματικά, αλλά το μπαξίσι πολλές φορές μπορεί να αποφέρει άλλα άσχημα. Γιατί ο άλλος σου λέει «εγώ κύριε σε πληρώνω και θα παίζεις ότι θέλω». Μπορεί για παράδειγμα να πας στο Ρέθυμνο και να πρέπει να παίζεις όλο το βράδυ ένα συρτό! Και αν μπορείς κάνε και αλλιώς! Αλλά εάν τύχει εκεί κάποιος ξένος που δεν ξέρει, θα πει: «τι είναι αυτός;».<br />
<br />
- Κύριε Αλεφαντινέ να είστε καλά και σας ευχαριστώ πάρα πολύ! Σας εύχομαι ότι καλύτερο στην μετέπειτα πορεία σας.<br />
<br />
- Και εγώ σε ευχαριστώ Χρυσούλα και σου εύχομαι ότι καλύτερο. Να ‘σαι καλά.<br />
<br />
<div style="text-align: right;">Πηγή: <a href="http://www.lira.gr/">www.lira.gr</a></div><br />
</div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-67016499081225245322011-11-21T12:39:00.001+00:002011-11-21T12:40:02.623+00:00ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div style="text-align: center;"><b>ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ</b></div><div style="text-align: center;"><b><br />
</b></div><div style="text-align: left;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEGrwpALW8ZKdEF-juKT-mjo-X-HfXFwn_o94MumX3S-nE_TR47H5L3sIDh9oudGl7t6EALra-Q48sbWRFSFE5liMVzy5vuKi_zTd4mNrFv43FF7M4WoO_Yp3on780HJL4ek1WgYnL10I/s1600/small_%25CE%259C%25CE%2591%25CE%259D%25CE%25A4%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2591%25CE%2594%25CE%2591.GIF.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="233" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEGrwpALW8ZKdEF-juKT-mjo-X-HfXFwn_o94MumX3S-nE_TR47H5L3sIDh9oudGl7t6EALra-Q48sbWRFSFE5liMVzy5vuKi_zTd4mNrFv43FF7M4WoO_Yp3on780HJL4ek1WgYnL10I/s320/small_%25CE%259C%25CE%2591%25CE%259D%25CE%25A4%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2591%25CE%2594%25CE%2591.GIF.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Μαντινάδα λέγεται το δίστιχο που εκφράζει κάποιο μήνυμα, μαντάτο, κάτι ως ο χρησμός, διαφορετικά έχουμε απλώς δίστιχο. Η αιτία άλλωστε και για την οποία αφενός όταν ειπωθεί μια μαντινάδα, οι άλλοι προσπαθούν να μαντεύσουν σε ποιο απευθύνεται ή τι μήνυμα περικλείει και αφετέρου άλλο μαντιναδολόγος (αυτός που γράφει μαντινάδες) και άλλο ριμαδόρος ( = αυτός που γράφει δίστιχα, ρίμες = ομοιοκαταληξίες). </div><div><br />
</div>Η μαντινάδα τη δουλεία του τηλέγραφου κάνει<br />
πέμπει ο νιος τα σήματα κι η κοπελιά τα πιάνει<br />
(Γ. Λέκας, πρόεδρος Κρητών στιχουργών)<br />
<br />
Καράβι της παράδοσης είναι η μαντινάδα<br />
Και κουβαλά νοήματα, ήθος και νοστιμάδα (Κ. Καλέργης, συγγραφέας)<br />
<br />
Απλώς και κατ’ επέκταση «μαντινάδα» λέγεται κάθε δεκαπεντασύλλαβο και ομοιοκατάληκτο δίστιχο που εκφράζει κάποιο συναίσθημα ή δίδει κάποια πληροφορία ή διαπίστωση κ.α.<br />
<br />
Σαν είναι ο τράγος δυνατός, δεν τονε σταίνει (κρατά) η μάντρα<br />
Ο άνδρας κάνει τη γενιά κι όχι η γενιά τον άντρα (Ελευθέριος Βενιζέλος)<br />
Στέ-λνω σου χαι-ρε-τι-σμα-τα μ’ έ-ν’ ά-σπρο πε-ρι-στέρι <br />
= 15 συλλαβές = ο 1ος στίχος<br />
Κιη - Πα-να-γί-α –κιο- Χρι-στός γρή-γο-ρα να σε φέ-ρει. <br />
= 15 συλλαβές = ο 2ος στίχος<br />
<br />
Η λέξη μαντινάδα ετυμολογικά παράγεται από τα θέματα των λέξεων: μαντεύω + άδω. Η λέξη μάντις - μαντεύω σημαίνει προ-μηνύω, προ-φητευω, προ-μαθαίνω κ.α., άρα χρησμολογώ., παραγωγή από τη ρίζα των λέξεων: μάω – μαίομα, μάνις ή μήνις (η), μηνύω, μήνυμα (το) κ.α. Η λέξη «(κ)άδω»> άδω σημαίνει τραγουδώ, ψάλω κ.τ.λ. απ΄όπου και τα λατινικά ca(n)do, candada ή cantata = ελληνικά καντάδα κ.α. <br />
<br />
Κατ’ άλλους η λέξη μαντινάδα προέρχεται από το βενετσιάνικο matinada = ιταλικά mattino. Ωστόσο η βενετσιάνικη λέξη mane > mattino σημαίνει η αυγή, άρα έχει έννοια που δε συνάδει προς αυτή της ελληνικής λέξης «μαντινάδα». Αντίθετα η λέξη μαντινάδα είναι σχετική με τις λατινικές λέξεις mano ή mando > mandatum ( = το μαντάτο), manifesto (= η εντολή) κ.α. Λέξεις που είναι της αυτής ρίζας με τα ελληνικά: μήνις ή μάνις (η), μηνύω, μήνυμα, μαντεύω …. Παράβαλε και ότι όταν λέμε π.χ. «τα άκουσες τα μαντάτα» είναι σα να λέμε «μάντεψε τι μήνυμα ή συναισθήματα κ.τ.λ. σου φέρνω».<br />
Σημειώνεται επίσης ότι:<br />
<br />
<b>1)</b> Οι μαντινάδες είναι απρόσωπος λόγος, δηλαδή δεν φανερώνουν είτε το πρόσωπο στο οποίο απευθύνονται είτε το μήνυμα που περικλείουν (το περιεχόμενό τους) και γι αυτό άλλωστε και καλούνται έτσι, από το μαντεύω – μαντινάδα.<br />
<br />
<b>2)</b> Οι μαντινάδες είναι και ο λόγος έκφρασης της μαντικής, του κλήδονα. Δηλαδή οι μαντινάδες είναι αφενός χρησμολογία και αφετέρου κάτι ως οι ψαλμοί στη Θρησκεία.(Περισσότερα βλέπε «Κλήδονας»)<br />
<br />
<b>Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑΣ</b><br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Η μαντινάδα είναι το απόσταγμα της ψυχής και το άρωμα της σκέψης. Ειδικότερα:<br />
<br />
<b>1. </b>Η μαντινάδα , όπως και τα άλλα δίστιχα, φτιάχνεται με δυο δεκαπεντασύλλαβους και ομοιοκατάληκτους στίχους, άρα από 4 ημιστίχια. Επομένως η κάθε μαντινάδα έχει απαραίτητα 30 φωνήεντα, εκτός αν έχουμε συνίζηση (= συμπροφορά δυο φωνηέντων, π.χ. μία = δυο συλλαβές και μια = 1 συλλαβή) και ο δεύτερο στίχος τελειώνει σε ίδια συλλαβή με τον πρώτο, π.χ.:<br />
<br />
Το σεί-σμα και το λύ-γι-σμα που κά-νεις του κο-ρμιού σου = 15 συλλαβές = ο 1ος στίχος<br />
Σκλα-βώ-νου-νε τον άν-θρω-πο μα δέν το βά-νειο- νού σου = 15 συλλαβές = ο 2ος στίχος<br />
Το σείσμα και το λύγισμα = 1 ημιστίχιο<br />
που κάνεις του κορμιού σου = 2 ημιστίχιο<br />
σκλαβώνουνε τον άνθρωπο = 3 ημιστίχιο<br />
μα δεν το βάνει ο νους σου = 4 ημιστίχιο<br />
<br />
<b>2. </b>Αν ομοιοκαταληκτούν όλα τα ημιστίχια, έχουμε πλούσια ομοιοκαταληξία και αν ομοιοκαταληκτούν από τη μια το 1ο με το 3ο ημιστίχιο και από την άλλη το 2ο με το 4ο έχουμε πλεκτή ομοιοκαταληξία.<br />
<br />
Ένα πουλάκι κυνηγώ<br />
Κι αν τύχει και το πιάσω<br />
Θα πάψω πια να κυνηγώ<br />
Και τον τσιφτέ θα σπάσω<br />
(Με πλούσια ομοιοκαταληξία)<br />
<br />
Να τη συ(μ)βάσω τάσσω τση<br />
λαγούς με πετραχήλια<br />
Να σμίξουνε τα χείλη τση<br />
με τα δικά μου χίλια<br />
(Ομοιοκαταληξία πλεκτή: 1-3, 2-4)<br />
<br />
<b>3.</b> Το μέτρο (= οι τονισμένες και άτονες συλλαβές, καθώς και συλλαβές που λέγονται με επιμήκυνση ή επιβράδυνση, όταν άδουμε τις μαντινάδες) των στίχων της μαντινάδας είναι ανάλογο με το σκοπό ή το μέτρο του χορού που συνοδεύει (Περισσότερα βλέπε «Κρητικοί χοροί»)<br />
<br />
<b>4.</b> Για να φτιάξουμε μια μαντινάδα καταρχήν λέμε ελεύθερα μια απλή πρόταση, π.χ. «Εσύ μου κάνεις τη ζωή χαρούμενη κι ωραία» και μετά τη συμπληρώνουμε είτε με μια άλλη απλή πρόταση, π.χ. «(και συνεπώς) εσένα θέλω, αγάπη μου, παντοτινή παρέα» είτε με προσδιορισμούς. Αν δεν βγαίνει με το πρώτο η ομοιοκαταληξία, εναλλάσσουμε συνώνυμες λέξεις, ώστε να σχηματιστεί. Το ίδιο κάνουμε και για να πέσουν οι τόνοι των λέξεων στις θέσεις που απαιτεί ο σκοπός. Επίσης έχουμε υπόψη ότι:<br />
<br />
Οι μαντινάδες θέλουνε<br />
μεράκι, για να βγούνε,<br />
θέλουνε και καλούς τραγουδιστές,<br />
για να τσι τραγουδούνε<br />
<br />
Οι μαντινάδες θέλουνε<br />
άνθρωπο να κατέχει<br />
Και γλώσσα να τσι πελεκά<br />
Μα και να τσι ξετρέχει<br />
<br />
Η μαντινάδα η καλή<br />
δε κτίζεται όπως λάχει<br />
πέτρα και χώμα και νερό<br />
τση Κρήτης πρέπει να ‘χει<br />
<br />
<b>5.</b> Η μαντινάδα τραγουδιέται με την συνοδεία λύρας (ή βιολιού ή ασκομανδούρας) και λαγούτου (ή μαντολίνου). Ο τραγουδιστής προσαρμόζει κάθε φορά τις μαντινάδες του στις ανάγκες των περιστάσεων και αντίστοιχα σκαρώνει ερωτικές, γάμου κ.α. ή μαντινάδες με σατιρικό, πολιτικό ή ιστορικό περιεχόμενο, ενώ οι "ριμμαδόροι" (ή άλλως μαντιναδολόγοι) συναγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα πει τις πιο καλές ή πιο εύστοχες μαντινάδες, ώστε να προκαλέσει μεγαλύτερο ενθουσιασμό στους παρευρισκόμενους.</div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-33832667025429501502011-11-19T14:58:00.001+00:002011-11-19T15:00:57.512+00:00Ο Βασίλης Σκουλάς και η… «Κιμωλία» του!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: center;"><img alt="Ο Βασίλης Σκουλάς και η… «Κιμωλία» του! " height="390" src="http://www.gossip-tv.gr/sites/default/files/imagecache/large_20_normal/2011_11/skoulasv.jpg" style="background-color: white; border-bottom-color: rgb(153, 153, 153); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 5px; border-color: initial; border-color: initial; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-style: initial; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 1px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: -webkit-auto;" title="Ο Βασίλης Σκουλάς και η… «Κιμωλία» του! " width="650" /></div><div style="text-align: center;"><b style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-large;"><br />
</b></div><div style="text-align: center;"><b style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: magenta; font-size: large;">Ο Βασίλης Σκουλάς και η… «Κιμωλία» του!</span></b></div><br />
Την Δευτέρα 21 Νοεμβρίου στις 9 το βράδυ κρητικές κοντυλιές , ριζίτικα τραγούδια και παραδοσιακές μαντινάδες , θα ακουστούν στην «Κιμωλία» του κρητικού τραγουδιστή Μανώλη Κονταρού, από την βελούδινη φωνή τουΒασίλη Σκουλά! Ο Βασίλης Σκουλάς, με μεγάλες επιτυχίες στο ενεργητικό του, με ερμηνείες που σημάδεψαν το κρητικό αλλά και το έντεχνο τραγούδι -από την συνεργασία του με τον Νίκο Ξυλούρη μέχρι τον Γιάννη Μαρκόπουλο και τις εμφανίσεις του στο εξωτερικό- έρχεται στο φιλόξενο στέκι του Μανώλη Κονταρού στην Δροσιά για να προσφέρει από το μετερίζι του , σ' αυτό που αποκαλούμε «Κρητική Παράδοση».<br />
Ο ίδιος βέβαια πιστεύει ότι η «καρδιά» της Κρήτης , δεν χτυπά μόνο στα γεωγραφικά της σύνορα. Είναι ιδέα που πλανάται στις ψυχές των απανταχού Κρητών αλλά και όσων νιώθουν ότι το παραδοσιακό - τοπικό τραγούδι μπορεί να γίνει παγκόσμιο και οικουμενικό !</div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-2941625167221929032011-11-18T12:26:00.001+00:002011-11-18T12:27:40.694+00:00ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΣΑΙ ΚΡΗΤΙΚΟΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div><span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;"><img align="left" border="0" height="332" src="http://www.erotokritos.gr/img/image_496.jpg" width="300" /></span>Γράφει ο Δρ Γιάννης Θ. Πολυράκης</div><div> - Γεωπόνος-Τμηματάρχης ΑΤΕ - Λογοτέχνης<br />
- Διδάσκων Πολυτεχνείου Κρήτης<br />
- Πρόεδρος Ενωσης Σφακιανών Ν. Χανίων</div><div></div><div><b>ΚΡΗΤΗ:</b></div><div>Λένε πως κέρδισε την εύνοια της Ιστορίας, σαν την αντάμωσε στο δίστρατο του χρόνου. `Έψαχνε ’κείνη να βρει μια στέρια γη να σπείρει θρύλους. Και τη βρήκε:</div><div>Στην κακοτράχαλη την απεραντοσύνη των Μαδάρων με τις πενήντα εφτά νεφελοσκέπαστες (άνω των 2.000 μέτρων) κορυφές, πρόκληση κι αντροκάλεσμα στον Ψηλορείτη με μόνο τρεις και στο θεοκατοίκητο τον `Όλυμπο, με δώδεκα.<br />
Εις το θεογεννήτορα το όρος Δίκτη.<br />
Εις το θεόμορφο βουνό κοιμητήρι του Δία, τον Γιούχτα.<br />
Εις το μοναδικό φαράγγι της Σαμαριάς και στ ατελείωτα υπόλοιπα φαράγγια που αυλακώνουν την απεραντοσύνη της βουνίσιας ραχοκοκαλιάς του νησιού.<br />
Στ’ αναρίθμητα σπήλαια.<br />
Στα βαθύσκιωτα δάση των κωνοφόρων με τις κρυστάλλινες πηγές.<br />
Στις ηλιοφίλητες ακρογιαλιές και στα νησάκια που τις πλαισιώνουν σιμά ή μακρύτερα.<br />
Στην προικισμένη γεωγραφική της θέση, δεμένης αρμονικά όσο και άρρηκτα με μια αξιοζήλευτη ποιότητα του κλίματος και μ’ ένα ποιοτικά άριστο έδαφος, μήτρα γόνιμη σ’ όποια φύτρα της λάχει.<br />
Κι έσπειρε η Ιστορία θρύλους με απλοχεριά που κάρπισαν και θέριεψαν κι έφτασαν ως τις δικές μας μέρες, καθώς από τους άπειρους εκείνους θρύλους, κάποια ψήγματα και μόνο, μαρτυρούν πως:<br />
Στο όρος Δίκτη γεννήθηκε ο γιος του Κρόνου και της Ρέας, ο Δίας, πατέρας των θεών και των ανθρώπων της εποχής. Οι δε ένοπλοι Κουρήτες, με πυρρίχιο (θορυβώδη-πολεμικό) χορό ήθελαν να καλύψουν το κλάμα του νεογέννητου Δία, προκειμένου να τον προφυλάξουν από τον τεκνοκτόνο πατέρα του.<br />
<a name='more'></a><br />
Ο Γκίγκιλος στις Σφακιανές Μαδάρες, ήταν η αρχική η κατοικία του Δία, πριν να μεταφερθεί στον `Όλυμπο.<br />
Ο Γιούχτας (χρονική παραφθορά του λατινικού «Γιούπιτερ» όπως μετονόμασαν οι Ρωμαίοι το «όρος του Διός») δέχτηκε το νεκρό σώμα του Δία. Σήμερα, οι κορυφές του, σε μακρινή θέαση, σχηματίζουν με φόντο το γαλάζιο τ’ ουρανού ένα ανδρικό κεφάλι σε ύπτια θέση και το οποίο η παράδοση θέλει να απεικονίζει τη μορφή του Δία.<br />
Μα πριν ακόμη γίνει το Δωδεκάθεο γνωστό στο Πανελλήνιο, στην Κρήτη λατρεύονταν άλλοι και προγενέστεροι θεοί όπως ο Ουρανός, η Γη, ο Κρόνος, η Ρέα, ο Απόλλωνας.<br />
Στα ίδια τούτα μέρη γεννήθηκε η θεά του κυνηγιού Βριτόμαρτις (η `Αρτεμις μετέπειτα), παρέα με την αχαϊνη τον ένα και μοναδικό (σ’ όλο τον κόσμο) από τα τότε ως τα σήμερα κρητικό αίγαγρο (Capra aegagrus cretica), παρέα με τη Νεράιδα Ακακκαλίδα και με τη Νύμφη Καλυψώ (που κράτησε για επτά χρόνια τον Οδυσσέα στη σπηλιά της στην Ωγυγία (Γαύδο)).<br />
Στα ίδια τούτα μέρη γεννήθηκε η θεά της γεωργίας η Δήμητρα, ο θεός της χαράς και του κρασιού ο Διόνυσος, ο θεός της θάλασσας ο Ποσειδώνας, ο Ερμής και πολλοί άλλοι. (Αξίζει να σημειώσουμε πως τόση ήταν η αίγλη και η δόξα του νησιού τα προϊστορικά εκείνα χρόνια, ώστε οι άλλοι `Έλληνες παραδέχονταν πως δεν μπορούσε, παρά στην Κρήτη να είχαν γεννηθεί οι θεοί τους. `Η τουλάχιστον από την Κρήτη να ξεκίνησαν, ή έστω από την Κρήτη να πέρασαν πρώτα, πριν εγκατασταθούν στον `Όλυμπο).<br />
<br />
Πίστευαν ακόμη πως: «…Η Κρήτη ολάκερη κρατεί το σπόρο της στις Σφακιανές Μαδάρες για ν’ αναπιάσει το ανθρώπινο το γένος, εις την περίπτωση του δεύτερου κατακλυσμού…».</div><div>Στα Σφακιά είχε καταφύγει ο λαμπρός θεός Απόλλωνας για να τον εξαγνίσει από φριχτό μίασμα ο τοπικός αρχιερέας Καρμάνωρ, γνωστός σε όλο το Πανελλήνιο. Από τότε ο θεός έγινε φίλος των Σφακιανών και μέσα στο θεοχάραχτο φαράγγι της Σαμαριάς είχε το Μαντείο του, πριν να μεταφερθεί με τα δελφίνια του (δελφούς) εις τη μετέπειτα και οριστική του θέση, τους Δελφούς.</div><div><br />
Στην Κρήτη (στα Σφακιά) πρέπει να αναζητηθεί η αιτία για την οποία το γνωστό δελφίνι της Μυθολογίας (σύμβολο του Απόλλωνα) έσωσε από βέβαιο πνιγμό τον Αρίωνα τον Κιθαρωδό, στη διάρκεια του ταξιδιού του από τον Τάραντα της Ιταλίας (αποικίας της πόλης Τάρρα των Σφακίων). Κι ο θεός Απόλλωνας είχε ιδιαίτερη φιλία με τους Σφακιανούς.<br />
Είχε η Κρήτη ολάκερη ένα ιπτάμενο και σιδερόφραχτο προστάτη τον Τάλω, που έφερνε τρεις γύρους το νησί καθημερνά κι έκαιγε με την ανάσα του τη φλογοβόλο τον κάθε επίδοξο επιδρομέα.</div><div><br />
Στην αρχαία πόλη Κάτρη (κάπου στα σημερινά Ασκύφου) εφιλοξενείτο ο Μενέλαος της Σπάρτης ύστερα από πρόσκληση του παππού του Κατρέα (πρωτότοκου γιου του Μίνωα) το 1200 π.Χ., όταν ο Πάρις της Τροίας, επωφελούμενος από την απουσία του, έκλεψε την ωραία Ελένη και έγινε η αιτία του Τρωικού Πολέμου.<br />
Δυσεξήγητες ανθρώπινες οπτασίες οι «Δροσουλίτες» των Σφακίων, ορατές στον τυχερό θεατή κάποια Μαγιάτικα λυκαυγή, αποτελούν άλυτο αίνιγμα ακόμη και στους σημερινούς ειδικούς επιστήμονες.</div><div><br />
Και η Κρήτη, υπεύθυνα σαν καλή μάνα, σεβάστηκε τη σπορά των θρύλων και για να τους δικαιώσει γέννησε πολιτισμούς, φώτισε και φωτίζει την οικουμένη, γέννησε και μεγάλωσε ηγέτες, πολέμαρχους και παλικάρια, επιστήμονες, λογοτέχνες, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες και συνεχίζει. Φρόντισε και φροντίζει να μην απουσιάζει από καμιά σελίδα της Ιστορίας και του πολύπτυχου ελληνικού γίγνεσθαι απ’ τα πανάρχαια τα χρόνια μέχρι σήμερα, καθώς:<br />
Ευτύχησε να γίνει μάνα 100 φημισμένων πόλεων στην αρχαιότητα. «Εκατόμπολις» κατά τον `Ομηρο με την αναφορά του στην Ιλιάδα: «`Αλλοι θ’οι Κρήτην εκατόμπολιν αμφενέμοντο…», που επαληθεύεται και από τον Φιλόστρατο, ο οποίος στα «Ηρωικά» του γράφει: «..Ανήρ την Μίνω του Κρητός αρχήν δίδωσιν ημίν ξυμμάχους εκατόν πόλεις…» και επιβεβαιώνει ο Ισαάκ Τσέτσης: «…Και Ξενίων δε εν τω περί Κρήτης, τας εκατόν πόλεις της Κρήτης κατ’ όνομα λέγει…». Αναφορές που δικαιολογούνται από τον μεγάλο αριθμό κατοίκων του νησιού κατά την αρχαιότητα.</div><div><br />
Στην Κρήτη ήκμασε ο Μινωικός Πολιτισμός στους προϊστορικούς χρόνους, από το τέλος του νεολιθικού πολιτισμού μέχρι την αρχή του πολιτισμού της εποχής του σιδήρου. Σύμφωνα με τον Βασίλειο Ψυλλάκη τον Κρήτα σε πραγματεία του που εκδόθηκε στη Λειψία το 1805: «…Ο Μίνωας της Ελλάδας είναι ο Νουμάς της Ρώμης, ο Μωϋσής του Ισραήλ, τους οποίους έστειλε ο Θεός για να αποκαλύψουν τα μυστήρια του ανθρώπινου προορισμού…». Θεωρούσαν ότι ο Μίνωας επισκεπτόμενος το Ιδαίο `’ντρο κάθε εννιά χρόνια, έπαιρνε τους περίφημους νόμους του από τον Δία. Ο δε Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, θαύμαζαν και επαινούσαν την Κρητική Νομοθεσία. Όπως σημειώνει εξάλλου ο ίδιος Ιστορικός, «…την εποχή που το ελληνικό έθνος βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα, ο Μίνωας οικοδόμησε στην Κρήτη τον πρώτο κοινωνικό φάρο της Ελλάδας και άναψε σε αυτόν τον μεγάλο και περιφανή πυρσό της κοινωνικής προόδου. Ο πυρσός αυτός, τέθηκε πρωτοπόρος και διασκόρπισε τα πυκνά σκοτάδια της Ελληνικής και γενικότερα της Ευρωπαϊκής κοινωνίας, η οποία, οδηγημένη από το λαμπρό εκείνο φως άρχισε στη συνέχεια να πορεύεται το δρόμο που της ήταν προορισμένο να βαδίσει με αξιοπρέπεια και προς όφελος όλων…».</div><div><br />
Κέντρο του Μινωικού Κράτους ήταν η Κρήτη με επέκταση σε νησιά του Αιγαίου Πελάγους και σε ορισμένες περιοχές της ελληνικής χερσονήσου. `Έτσι εξηγούνται οι παραδόσεις των αρχαίων για κατοχή των Κυκλάδων από τον Μίνωα και ο φόρος τον οποίο πλήρωναν οι Αθηναίοι σε αυτόν.<br />
Αποικία της αρχαίας πόλης των Σφακίων Τάρρα, αποτελεί ο σημερινός Τάρας της Ιταλίας αλλά και η Τάρρα του Καυκάσου.</div><div><br />
Η κοιτίδα της Ολυμπιακής Ιδέας και των Ολυμπιακών Αγώνων και η αρχική τέλεσή τους τοποθετείται στην Κρήτη από όπου διαδόθηκε, και από τοπικό, έγινε πανελλήνιο γεγονός για να καταστεί στις μέρες μας παγκόσμιο (με την όποια μορφή έχει πάρει σήμερα, μορφή προσεγγίζουσα την διεθνή εμποροπανήγυρη και σαφώς απέχουσα από την αρχική ιδέα των Κρητών γεννητόρων της αλλά και των Ελλαδιτών συνεχιστών της).</div><div><br />
Κατά την εμφάνιση του Χριστιανισμού στην Ευρώπη, η Κρήτη ήταν από τις πρώτες χώρες που τον δέχτηκαν. Στην Κρήτη έφτασε πρώτα ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, του οποίου ο πρώτος Επίσκοπος Τίτος (Γόρτυνα), διέδωσε τον Χριστιανισμό στο νησί.<br />
Στη διαδρομή των αιώνων, η θαλασσοκράτειρα Κρήτη φτιαγμένη από το Θεό στο σταυροδρόμι πολιτισμών και τριών ηπείρων έγινε στόχος πολυάριθμων κατακτητών: Ρωμαίων, Ενετών, Αράβων, Τούρκων, Γερμανών. Κανείς δεν μπόρεσε να αλλοτριώσει, να υποτάξει και να αλλάξει την ταυτότητα και τη φυσιογνωμία του Κρητικού. Θα ήταν πρέπον να απαριθμήσουμε τους αγώνες των Κρητικών κατά των ποικίλων επίδοξων κατακτητών, αλλά κάτι τέτοιο δεν κρίνεται εφικτό στα πλαίσια ενός πεπερασμένου ιστορικού σημειώματος. Στο παρόν σημείωμα, περιοριζόμαστε σε μια απλή επιγραμματική όσο και διαχρονική και μόνο παράθεση λίγων γεγονότων που καταδεικνύουν ωστόσο την ακατάλυτη συνέχεια της φυλής και που συνοψίζεται σε ένα απλό δίστιχο (μαντινάδα) κάποιου άγνωστου Κρητικού ριμαδόρου:</div><div><b>«Πάρε τα κρητικά βουνά και μέτρα πέτρα-πέτρα</b><br />
<b>σε κάθε πέτρα που θα βρεις κι ένα αγώνα μέτρα».</b></div><div></div><div>`Έτσι:<br />
Από την Κρήτη ξεκίνησαν 80 κρητικά καράβια και πήραν μέρος στην εκστρατεία κατά της Τροίας με ναύαρχο τον Ιδομενέα, γιο του Δευκαλίωνα και εγγονό του Μίνωα και με μαχητές από πόλεις της Κεντρικής Κρήτης (Κνωσό, Γόρτυνα, Λύκτο, Μίλητο, Λύκαστο και Φαιστό).<br />
Κατά την επιστροφή του Αγαμέμνονα από την Τροία, στην Κρήτη αγκυροβόλησε τα πλοία του (σε περιοχή του σημερινού Καστελίου Κισάμου). `Αφησε μάλιστα τη θυσία του προς την Κρητική θεά Βριτόμαρτι στην Πολυρρήνια μισοτελειωμένη, λόγω της στάσης των δούλων-κωπηλατών των πλοίων του και της πυρπόλησής τους από αυτούς. Το γεγονός έμεινε στην Ιστορία γνωστό ως «Κρητική θυσία», συνώνυμο κάθε περίπτωσης που διακόπτει βίαια κάποια τελετή.<br />
Δεν έλειψε η Κρήτη και από την εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου με συμμετοχή Κρητικών μαχητών. Ο Νέαρχος, ο ναύαρχος του στρατηλάτη στην εκστρατεία του στην Ασία, ήταν Κρητικός.<br />
Αναφέρεται ακόμη ότι Κρήτες τοξότες μισθοφόροι είχαν καταταγεί στο στράτευμα του Κύρου του νεότερου στην εκστρατεία του εναντίον του αδελφού του Αρταξέρξη.<br />
Κρητικοί (Σφακιανοί) ήταν οι τελευταίοι υπερασπιστές του Βυζαντίου.<br />
Η Επανάσταση του Δασκαλογιάννη κατά των Τούρκων κατακτητών και η θυσία του ήρωα αποτελεί την κορωνίδα της αυτοθυσίας και αυταπάρνησης της Κρητικής ψυχής.<br />
Η θυσία του Αρκαδίου θα μένει ορόσημο στους αιώνες και δείγμα του αδούλωτου Κρητικού φρονήματος.<br />
Η Θυμιανή Παναγία αποτελεί τη ζωντανή Βίβλο της σταθερής αποφασιστικότητας και προσήλωσης του Κρητικού στην Ιστορία του και στα πάτρια.<br />
Ο Καγιαλές απέδειξε πως δεν καταλύεται εύκολα η Κρήτη, καθώς τα εθνικά σύμβολά της είναι ανθρωπόκορμα και ως τέτοια είναι αδύνατον να υποκύψουν στην όποια ξένη κακόβουλη επιθυμία που στρέφεται στην ακεραιότητα του νησιού.<br />
Η παρουσία των Κρητικών Εθελοντικών Σωμάτων ήταν έντονη και καταλυτική τόσο κατά τη διεξαγωγή του Μακεδονικού Αγώνα (1903-08) και των Απελευθερωτικών (των βόρειων ελληνικών επαρχιών και των νησιών του Αιγαίου) Πολέμων (1912-13) όσο και κατά τη διεξαγωγή του Βορειο-ηπειρωτικού Αγώνα το 1914.<br />
Η ηγετική φυσιογνωμία του Μεγάλου Κρητικού Ελευθέριου Βενιζέλου δημιούργησε την Ελλάδα του σήμερα.<br />
Η Μάχη της Κρήτης άλλαξε τη ροή της Ιστορίας του σύγχρονου κόσμου. Θα ’πρεπε, «η Πατρίς ευγνωμονούσα» να είχε δώσει μεγαλύτερη διάσταση στο γεγονός. Από τοπική επετειακή γιορτή, θα ’πρεπε να αποτελεί πανελλήνια περίλαμπρη επέτειο, ανάλογη της διάστασης και της σημασίας της.</div><div>Πουθενά λοιπόν δεν υστερεί η Κρήτη, από την αρχαιότητα ως τα σήμερα. Παντού παρίσταται με ένα ηχηρό «παρών». `Έτσι:<br />
Στις Καλές Τέχνες έχει να αναδείξει αξιόλογους εκπροσώπους. Σύμφωνα με τον Καθηγητή Λάμπρου: «…Η Κρήτη υπήρξεν ίσως το κυριότερον κέντρον εν ώ ανεπτύχθη το πρώτον η νεοφανής τάσις προς εξεικόνισιν των θαυμασίων της θαλάσσης, των κυμάτων, των ιχθύων, της ιπποκάμπης, του πολύποδος, παραστάσεων προσφιλών εις λαούς θαλασσοχαρείς….Εν Κρήτη τέλος φαίνεται ότι η τέχνη απετίναξεν ευθαρσώς τα δεσμά της Ανατολής και εκινήθη προς την ελευθερίαν, ήτις έμελλε ν’αναπτυχθή ιδιαίτατα επί του ελληνικού εδάφους…». `Ετσι, εκτός από τον μυθικό Δαίδαλο αναφέρονται και άλλοι διαπρεπείς Κρητικοί, όπως οι αγαλματοποιοί Δίποινος και Σκύλλις οι οποίοι ίδρυσαν την Σχολή των Δαιδαλιδών κατά την αρχαία ελληνική εποχή, οι νεότεροι γλύπτες Χειρίσοφος και Αριστοκλής και οι αρχιτέκτονες Χερσίφρων και Μεταγένης οι οποίοι κατασκεύασαν το ναό της Αρτέμιδος στην `Εφεσο. Ξέχωρη θέση κατέχει η τέχνη του μεγάλου ζωγράφου του Μεσαίωνα Δομίνικου Θεοτοκόπουλου, το επίγραμμα του οποίου «ο Κρης», σημαίνει πολλά στη βαριά υποθήκη που μας κληροδότησε. Αλλά και οι μεταγενέστεροί του ζωγράφοι όπως ο Μιχαήλ Δαμασκηνός, ο Ευριπιώτης, ο Γεώργιος Κλάντζας, ο Λαμπάρδος κ.α. ήταν επίσης Κρητικοί.<br />
Στο χώρο των γραμμάτων, η παρουσία της Κρήτης παραμένει διαχρονική στο Πάνθεον των μεγάλων δημιουργών. Εκτός από τον θεοσοφιστή και ιατροφιλόσοφο Επιμενίδη, διάσημοι ήταν οι δύο Κρήτες ποιητές Θαλήτας και Ριανός. Ο Θαλήτας ο οποίος ήταν από την Γόρτυνα, ήταν και μουσικός και συνέταξε την ενορχήστρωση του ένοπλου Κρητικού πυρρίχιου χορού. Ο Ριανός έγραψε και ιστορία του Μεσσηνιακού Πολέμου. Αξιόλογοι συγγραφείς ήταν και ο Ξενίων, ο Δοσίθεος και ο Σωσικράτης. Από τα έργα τους, διασώθηκαν ελάχιστα αποσπάσματα από άλλους συγγραφείς. Αξιόλογος ήταν και ο Λούκιος από την Τάρρα ο οποίος έζησε τον 1ο π. Χ. αιώνα και ο οποίος σύμφωνα με τον Στέφανο Βυζάντιο έγραψε τρία βιβλία «περί παροιμιών». Στον ίδιο αποδίδονται τα σχόλια που έχουν βρεθεί για τα «Αργοναυτικά» του Ρόδιου Απολλώνιου. Στους επόμενους αιώνες, ξεχωρίζουν οι φυσιογνωμίες του Βιτσέντζου Κορνάρου, του Γεώργιου Χορτάτζη και στη σύγχρονη εποχή ο Παντελής Πρεβελάκης, ο Νίκος Καζαντζάκης και ο νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης που δίνουν ένα ηχηρό παρών στο παγκόσμιο πνευματικό γίγνεσθαι και διαλαλούν τη συνέχεια του πνεύματος στο νησί.<br />
Αλλά και στον τομέα της μουσικής, από την εποχή του Χρυσόθεμη του πρώτου (Σφακιανού) μουσικοσυνθέτη και τραγουδιστή της αρχαιότητας και νικητή στα Πύθια (Πανελλήνιου διαγωνισμού μουσικής), η Κρήτη διατηρεί ένα λεβέντικο όσο και αξιοζήλευτο προβάδισμα. Είναι γνωστά στο Πανελλήνιο τα περίφημα «ριζίτικα» τραγούδια που γεννήθηκαν στους πρόποδες (ρίζες) των Μαδάρων και διαδόθηκαν σε όλη την Ελλάδα. Την εποχή της σύνθεσής τους συγκάλυπταν τους πόθους του σκλάβου γένους αλλά εύρισκαν έκφραση σε αυτά και όλες οι εκδηλώσεις της ζωής (χαρά, λύπη, γάμος, βάπτιση, θάνατος) και αποτελούν στην εποχή μας τη ζωντανή ταυτότητα της Κρήτης. Σύμφωνα με τον Πάρι Κελαιδή και τις πηγές του (1983), τα ριζίτικα αποτελούν συνέχεια των δωρικών ασμάτων. (Είναι γνωστό ότι οι Δωριείς που έφτασαν στην Κρήτη πριν από το 1000 π.Χ. εγκαταστάθηκαν στις Μαδάρες, οι δε Σφακιανοί είναι οι γνήσιοι απόγονοί τους).<br />
Στην εποχή μας, στον τομέα της ντόπιας μουσικής παράδοσης, η κρητική μουσική με την πατροπαράδοτη λύρα (αλλά και το βιολί), έχουν αναδείξει άξιους δασκάλους και έχουν δημιουργήσει μια ξεχωριστή «σχολή» στην ελληνική μουσική. Ο Ροδινός, ο Χάρχαλης, ο Σκορδαλός, ο Μουντάκης, ο Ναύτης, ο Κουτσουρέλης και άλλοι άξιοι «σχολάρχες» της κρητικής μουσικής παράδοσης, δημιουργούν μια συνεπή συνέχεια, αλλά και μια βαριά ευθύνη για τους μεταγενέστερους.<br />
Στον τομέα της σύγχρονης ελληνικής γενικότερα μουσικής αλλά και της κλασσικής μουσικής, η Κρήτη διατηρεί την πρωτοκαθεδρία στον ελλαδικό χώρο: Ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης, ο Νίκος Μαμαγκάκης, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, είναι Κρητικοί που φέρνουν τον αέρα της Κρήτης και πέρα από τα ελλαδικά σύνορα και τιμούν την Κρήτη επάξια. Το έθνος των Παλαιστινίων, είναι γνωστό ότι στον πατριώτη μας Θεοδωράκη ανάθεσε τη σύνθεση του εθνικού του ύμνου.<br />
Και σαν ο χορός αποτελεί αναπόσπαστη ενότητα της μουσικής, αξίζει να αναφέρουμε ότι όλοι οι κρητικοί χοροί ήταν στην αρχή μια τέλεια μίμηση, αναπαριστώντας ότι ανέφεραν τα λόγια του τραγουδιού που τους συνόδευε. `Ηταν τόση η αρμονία των κινήσεων που αποτελούσαν το καμάρι του Πανελλήνιου. Αποκορύφωμα της ομορφιάς που γοήτευε τους θεατές ήταν ο πυρρίχιος χορός (η πυρρίχη όρχησις) που αναπαριστούσε μια ολόκληρη σκληρή πολεμική μάχη. Τον ίδιο χορό χόρευαν οι Κρητικοί που πήραν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο. Είναι ο ίδιος χορός που χιλιάδες χρόνια μετά είδαν ξένοι περιηγητές να χορεύουν οι ένοπλοι Σφακιανοί στα πανηγύρια τους τον 16ο και τον 17ο αιώνα.(Γάλλος Πιέρ Μπελλόν 1549, Αυστριακός Φ. Σιέμπερ 1817). Δεν ήταν όμως μόνο ο πυρρίχιος χορός που θαύμαζαν οι ξένοι. Στην αρχαιότητα, οι Κρητικοί γενικά ήταν φημισμένοι χορευτές. Για το λόγο αυτό, ο Αριστοφάνης (5ος π. Χ. αιώνας), παρακινούσε τους ήρωες θεατρικού του έργου να χορέψουν «όπως οι Κρητικοί», δηλαδή ζωηρά και γοητευτικά. Αλλά και στις μέρες μας, οι Κρητικοί χοροί και οι χορευτές τους αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα λεβεντιάς και πρότυπο αρμονικής όρχησις. Θα πρέπει να σημειώσουμε στο σημείο αυτό, ότι ο περίφημος Πεντοζάλης χορός, δημιουργήθηκε μέσα στην πολεμική ατμόσφαιρα της επανάστασης του Δασκαλογιάννη στα 1770, όταν ο ήρωας ζήτησε από τα παλικάρια του στην Ανώπολη να του σχεδιάσουν ένα χορό (λεβέντικο κι ανδροπρεπή) με πέντε βήματα (ζάλα).<br />
Και στον χώρο του θεάτρου, η Κρήτη δεν υστερεί. Παρά το ότι ο γράφων δεν διαθέτει ανάλογα στοιχεία από την μακραίωνη Ιστορία του νησιού, εν τούτοις η σύγχρονη Κρήτη ανάδειξε δυο Ηρακλείς της ελληνικής θεατρικής (και κινηματογραφικής) σκηνής: Τον Αλέξη Μινωτή και το Μάνο Κατράκη.<br />
Δεν απουσιάζει όμως η Κρήτη από τον επιστημονικό αλλά και τον επιχειρηματικό χώρο. Από την πρώτη ως την τελευταία γωνιά του ελλαδικού χώρου ως την εσχατιά της παγκοσμιότητας, θα συναντήσεις Κρήτες σε επίζηλες θέσεις στο Πάνθεον της Επιστήμης, της Πολιτικής και των επιχειρήσεων. Τούτη την εποχή, η Κρήτη έγινε ξανά θαλασσοκράτειρα στη Μεσόγειο. `Όχι από Κρατική ή Πολιτειακή παρέμβαση, αλλά καθαρά από ιδιωτική πρωτοβουλία. Δεκάδες κρητικά πλοία με την ελληνική σημαία οργώνουν ελληνικά και ξένα πελάγη και καταδεικνύουν την παρουσία τους έντονη και πέρα από τον ελλαδικό χώρο, σε μια υπεροχή δυσανταγώνιστη από άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας.<br />
Ακόμη και στη διατροφή, η Κρήτη διδάσκει και εκπλήσσει την Οικουμένη. Είναι πια πασίγνωστη η μικρότερη θνησιμότητα των Κρητικών από καρδιαγγειακά νοσήματα. Ο Βρετανός Ancel Keys όρισε τον τύπο της κρητικής διατροφής βασισμένης στα δημητριακά, στα λαχανικά, στα φρούτα, στα χόρτα, στο λίγο κρέας, στα πολλά ψάρια, στο τυρί, στο κρασί αλλά κυρίως στο ελαιόλαδο. Ο τύπος αυτός διατροφής έγινε παγκόσμια, συνώνυμος της υγιεινής διατροφής. Ο δε επιδημιολόγος Henry Blackbern, έγραψε το 1986 ότι ήταν η εκ νέου ανακάλυψη του κρητικού θαύματος. Και είναι λυπηρές δύο διαπιστώσεις: 1) να λανσάρεται η «Κρητική Διατροφή» ως «Μεσογειακή Δίαιτα» κα ως τέτοια να προβάλλεται στην προμετωπίδα ακόμη και σε κάποια κρητικά εστιατόρια, μη εξαιρουμένου και του ενετικού λιμανιού των Χανίων! και 2) η εισβολή της «πλαστικής» γρήγορης και εύκολης ξενόφερτης διατροφής που αποτελεί πόλο έλξης κυρίως για τη νεολαία, και τείνει να αλλοιώσει μακροπρόθεσμα τα οφέλη, αν όχι την ίδια την απαράμιλλη Κρητική Δίαιτα, με τις όποιες επιπτώσεις στην κατάσταση της υγείας του πληθυσμού.</div><div>Αυτή σε αδρές γραμμές είναι η Κρήτη. Το νησί των θρύλων, του πολιτισμού, των παραδόσεων, των αινιγμάτων, του παραδειγματισμού και των υψηλών ιδανικών. Η γενέτειρα του Δία, το νησί του Μίνωα, η κοιτίδα του Μινωικού-μήτρα του ελληνικού πολιτισμού, η πατρίδα του Θεοτοκόπουλου, του Καζαντζάκη, του Βενιζέλου. Ο τόπος του ήλιου, του αγριμιού, της μαντζουράνας και του δίκταμου.<br />
Στον ίδιο τόπο γεννηθήκαμε και μεις οι νέο-Κρήτες με βάρος την κληρονομιά αιώνων. Η Κρήτη που μας γέννησε, μας στήριξε, μας εγαλούχισε εις τις αθάνατες αρχές της και τώρα περιμένει την ανταπόδοση από μέρους μας το ίδιο στοργικά όπως οι πρόγονοί μας, για να ξακολουθήσει να υπάρχει και όταν όλοι εμείς θα’χουμε φύγει. Για να ξακολουθήσει να υπάρχει και να ζει, να μένει πάντα η ίδια κι απαράλλαχτη στο διάβα των αιώνων η ίδια λεβεντομάνα Κρήτη. Ευθύνη για μας να την κρατήσουμε και να τη δώσουμε εις τις ερχόμενες γενιές ως ήταν και ακόμη καλύτερη με υπευθυνότητα, με γνώση της υποχρέωσης απέναντι στη Ιστορία της, τις παραδόσεις της, τη λεβεντιά της. Νοιώθουμε ακέραιο, βαρύ το χρέος. Πράγματι, είναι ευθύνη να ’σαι Κρητικός.<br />
<o:p></o:p></div><div style="text-align: right;"><br />
</div><div style="text-align: right;">Πηγή: <a href="http://www.erotokritos.gr/" style="text-align: left;">http://www.erotokritos.gr/</a> </div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-16349282731650780552011-11-17T10:39:00.001+00:002011-11-17T10:41:34.578+00:00Ο Νίκος Ξυλούρης και η εξέγερση στο Πολυτεχνείο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtt41um3gKpBqxB0BseRen6-sf1qC9KSdSxxB48nj4Hkk_gPo-_Z5X5aVB1wGv7rS_NsMtvRFpPaWRYQtBbhI6OBRMHVJvPuwiAa3x1dWtkvf5CJwmPnMEVqU24Ds0sl3d_CVwx66NvPFn/s1600/%25CE%259F+%25CE%259D%25CE%2599%25CE%259A%25CE%259F%25CE%25A3+%25CE%259E%25CE%25A5%25CE%259B%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%25A1%25CE%2597%25CE%25A3+%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%259F+%25CE%25A0%25CE%259F%25CE%259B%25CE%25A5%25CE%25A4%25CE%2595%25CE%25A7%25CE%259D%25CE%2595%25CE%2599%25CE%259F.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="294" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtt41um3gKpBqxB0BseRen6-sf1qC9KSdSxxB48nj4Hkk_gPo-_Z5X5aVB1wGv7rS_NsMtvRFpPaWRYQtBbhI6OBRMHVJvPuwiAa3x1dWtkvf5CJwmPnMEVqU24Ds0sl3d_CVwx66NvPFn/s320/%25CE%259F+%25CE%259D%25CE%2599%25CE%259A%25CE%259F%25CE%25A3+%25CE%259E%25CE%25A5%25CE%259B%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%25A1%25CE%2597%25CE%25A3+%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%259F+%25CE%25A0%25CE%259F%25CE%259B%25CE%25A5%25CE%25A4%25CE%2595%25CE%25A7%25CE%259D%25CE%2595%25CE%2599%25CE%259F.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: left;"><br />
Το παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα από ένα αφιέρωμα στο Νίκο Ξυλούρη.</div><br />
... Σταθμό για τα ελληνικά μουσικά δρώμενα αποτέλεσε και ο δίσκος με τα ριζίτικα τραγούδια που βγήκε εν μέσω δικτατορίας και αφύπνισε τις καρδιές όλων των Ελλήνων με τη μοναδική ερμηνεία του Ξυλούρη, όπως και η συμμετοχή του στη παράσταση «Το μεγάλο μας τσίρκο» που ανέβασαν η Τζένη Καρέζη με το Κώστα Καζάκο στο θέατρο «Αθήναιον» το 1973. Μέσα στην καρδιά της δικτατορίας η φωνή του Ξυλούρη ξεχωρίζει είτε λέγοντας τραγούδια του Μαρκόπουλου, είτε παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης. Μεταμορφώνεται σε σημαία της αντίστασης και της αγωνιστικότητας Οι ξεχωριστές ερμηνετικές δυνατότητες, το πάθος που τον χαρακτήριζε αλλά και η φυσική παρουσία του Νίκου Ξυλούρη απογείωσαν τη φήμη του και τον έκαναν αγαπητό σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, σε κάθε άτομα που είχε δημοκρατική αντίληψη και αγωνιστικό παλμό. Σε όλα τα τραγούδια που ερμήνευσε έβαλε τη δική του ανεπανάληπτη σφραγίδα. Μέσα από τα τραγούδια του βρίσκει τρόπο έκφρασης στο τεταμένο πολιτικό κλίμα, που οδηγεί στην αιματηρή εξέγερση του Πολυτεχνείου. Οι αναφορές για την παρουσία του ηρωικού τραγουδιστή στην εξέγερση τον μετέτρεψαν σε κόκκινο πανί απέναντι στη φασιστική κυβέρνηση του Γ. Παπαδόπουλου. Έντονη καλλιτεχνική και πολιτικοκοινωνική δραστηριότητα χαρακτηρίζει τον Ν. Ξυλούρη και κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης τραγουδώντας του Καπνισμένο Τσουκάλι. Δυστυχώς ο Νίκος Ξυλούρης χάθηκε πρόωρα, ήταν μόλις 44 χρόνων. Όμως η φωνή του και τα τραγούδια του θα μείνουν στην καρδιά κάθε αγνού αγωνιστή που προσδοκεί τη δική του λευτεριά, τη δική του εξιλέωση…<br />
<div><br />
</div><div><div style="text-align: right;">Πηγή: <a href="http://agwnas.com/?p=391" style="text-align: -webkit-auto;">http://agwnas.com/?p=391</a> </div><div style="text-align: right;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><object class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://3.gvt0.com/vi/Ri4PDOF_KxM/0.jpg" height="266" width="320"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/Ri4PDOF_KxM&fs=1&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><embed width="320" height="266" src="http://www.youtube.com/v/Ri4PDOF_KxM&fs=1&source=uds" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object></div><div><br />
<a name='more'></a><br />
</div><div style="text-align: center;">Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί</div><div style="text-align: center;">τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί</div><div style="text-align: center;">κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές</div><div style="text-align: center;">την πρώτη μέρα</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί</div><div style="text-align: center;">αδέρφια πήραν οι οχτροί</div><div style="text-align: center;">κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές</div><div style="text-align: center;">την άλλη μέρα</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί</div><div style="text-align: center;">φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί</div><div style="text-align: center;">κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά</div><div style="text-align: center;">την τρίτη μέρα</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί</div><div style="text-align: center;">σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί</div><div style="text-align: center;">κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά</div><div style="text-align: center;">την άλλη μέρα</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί</div><div style="text-align: center;">μοιράσαν δώρα οι οχτροί</div><div style="text-align: center;">κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά</div><div style="text-align: center;">την πέμπτη μέρα</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί</div><div style="text-align: center;">κρατούσαν δίκιο οι οχτροί</div><div style="text-align: center;">κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια</div><div style="text-align: center;">σαν κάθε μέρα</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης</div><div style="text-align: center;">Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος</div><div style="text-align: center;">Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης & Μαρία Δημητριάδη ( Ντουέτο )</div></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/nzSjGLAVQpY?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Πότε θα κάμει ξαστεριά,</div><div style="text-align: center;">πότε θα φλεβαρίσει,</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">να πάρω το ντουφέκι μου,</div><div style="text-align: center;">την έμορφη πατρόνα,</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">να κατεβώ στον Ομαλό,</div><div style="text-align: center;">στη στράτα του Μουσούρου,</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">να κάμω μάνες δίχως γιους,</div><div style="text-align: center;">γυναίκες δίχως άντρες,</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">να κάμω και μωρά παιδιά,</div><div style="text-align: center;">να κλαιν' δίχως μανάδες,</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">να κλαιν' τη νύχτα για νερό,</div><div style="text-align: center;">και την αυγή για γάλα,</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">και τ' αποδιαφωτίσματα</div><div style="text-align: center;">τη δόλια τους τη μάνα...</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><br />
</span></div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-47214589984080324312011-11-16T14:41:00.002+00:002011-11-17T10:07:18.459+00:00Παρέα με τον Αλέξανδρο Παπαδάκη...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Μετά από πολύωρη σκέψη και αναζήτηση στο youtube για το ποιο θα είναι το θέμα της επόμενης ανάρτησης θυμήθηκα και κατέληξα στο παρακάτω βίντεο με πρωταγωνιστή το <b>Αλέξανδρο Παπαδάκη</b>.<br />
Το παρακάτω βίντεο μαγνητοσκοπήθηκε στο Σύλλογο Κρητών του Ν.Ηρακλείου και πρόκειται για μια παρέα 6-7 μερακλιδων που κατέουν τι θα πει πραγματική διασκέδαση. Γνωρίζουν ότι αυτό που κυρίως χρειάζονται για να γλεντήσουν είναι η <b>ΟΡΕΞΗ</b>. Λύρες, λαούτα, μαντολίνα και οι καλές φωνές έρχονται δεύτερα! Στο παρακάτω βίντεο ο Αλέξανδρος Παπαδάκης, ένας από τους πιο αξιόλογους νέους και με ήθος λυράρηδες, εκτελεί μια σειρά με μοναδικά συρτά του μεγάλου δάσκαλου Κώστα Μουντάκη ενώ στο τραγούδι συμμετέχει όλη η παρέα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/M1rhUlb-ojc?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><br />
Αξίζει να σημειωθεί ότι τη φοβερή λύρα του Αλέξανδρου συνοδεύει ο Ανδρέας Αρβανίτης ή Βαρδαντρέας. Αξίζουν συγχαρητήρια στη φοβερή αυτή παρέα!!<br />
<br />
<div style="text-align: right;">Δημοσιεύθηκε από τις krhtikesmelwdies.blogspot.com</div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-45764068926693651952011-11-15T12:38:00.004+00:002011-11-15T20:19:26.001+00:00Η Γραμβούσα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkWVSglT9aGwyqJo4B59nex7ADRGqvRmhM-zaDvE3N6bnon0U1-Z7ng1PzIvDRVnEUFjVF2ndnnbFpH9oTgzV8P6V_aciRk8P3rw7OGclT5iz-fYepEXwD_bK-nRdPDHs-QhyphenhyphenE_36tgAuw/s1600/kouki7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkWVSglT9aGwyqJo4B59nex7ADRGqvRmhM-zaDvE3N6bnon0U1-Z7ng1PzIvDRVnEUFjVF2ndnnbFpH9oTgzV8P6V_aciRk8P3rw7OGclT5iz-fYepEXwD_bK-nRdPDHs-QhyphenhyphenE_36tgAuw/s400/kouki7.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: center;"><br />
</div>Στο βορειοδυτικό άκρο της Κρήτης, η Γραμβούσα, ένα μικρό νησί με απόρθητο κάστρο, οχυρωματικό αριστούργημα του 16ου αιώνα και ο Μπάλος, η μοναδική λιμνοθάλασσα της Κρήτης, με τα γαλαζοπράσινα νερά, την κόκκινη αμμουδιά και τα περίφημα όστρακα!!<br />
<div><br />
Εντυπωσιακό και μοναδικό το περιβάλλον, το συνθέτουν απότομα βράχια και πλαγιές, μια θάλασσα απέραντη γαλάζια και κρυφές αμμουδιές, σαν αυτή στην γαλήνια λιμνοθάλασσα του Μπάλου, σε συνδυασμό με τα σημάδια από την μακρόχρονη ιστορία της περιοχής: μοναστήρια, εκκλησίες και το επιβλητικό κάστρο της Ήμερης Γραμβούσας.<br />
<br />
Η φυσική του ομορφιά, συνδυάζεται με την ποικιλότητα και τη σπανιότητα φυτών και ζώων, μερικά, μοναδικά σε αυτό εδώ το μέρος της γης. Η ομορφιά και ο πλούτος αυτής της περιοχής, βρίσκονται ακριβώς στην ποικιλότητα και την πολυπλοκότητα της ζωής σε αυτήν.</div><div><br />
</div><div>Για περισσότερα ιστορικά στοιχεία επισκεφθείτε το παρακάτω link: <a href="http://www.gramvousa.com/pages.aspx?id=322&lang=el">http://www.gramvousa.com/pages.aspx?id=322&lang=el</a></div><div><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhClRepfmAjkWG21tzwQPP8o9ijcJXlQNYa9ztd9LywtH6s4AmZLIXXn-dS7hdE-VAiimYRhUjU6LhRKmDTl_QXYC5zmNE1PC_uYgEi_XhjsHLbyufMO2Ctbl0qYweFOMYwNRCPFR2aAhDg/s1600/974_947.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhClRepfmAjkWG21tzwQPP8o9ijcJXlQNYa9ztd9LywtH6s4AmZLIXXn-dS7hdE-VAiimYRhUjU6LhRKmDTl_QXYC5zmNE1PC_uYgEi_XhjsHLbyufMO2Ctbl0qYweFOMYwNRCPFR2aAhDg/s320/974_947.jpg" width="320" /></a></div><div><br />
</div><div>Ωστόσο, η περιοχή της Γραμβόυσα εχεί συνδεθει με το τραγούδι <b>"Στης Γραμβούσας τ ακρωτήρι". </b><br />
<a name='more'></a>Το τραγούδι αυτό είναι από τα πιο τραγουδισμένα και αγαπημένα παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης και γράφτηκε από τον Κώστα Μουντάκη.</div><div><br />
Όσο για τον Τζέγκα που αναφέρεται στους στίχους, είναι υπαρκτό προσωπο που γεννήθηκε το 1900. 'Ηταν ψαράς και με τη βάρκα του "Κυριάκος" ζούσε από όσα του πρόσφερε η θάλασσα γύρω από την Γραμβούσα, όπου και χάθηκε το 1966 στα μανιασμένα κύματα.<br />
<br />
Ο Νίκος Τζέγκας είχε ένα μοναδικό ταλέντο: μπορούσε να συνθέτει μουσική σφυρίζοντας, ενώ δεν ήξερε να παίζει κανένα μουσικό όργανο.</div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;"></span><br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Στης Γραμβούσας τ ακρωτήρι</span></div><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"></span><br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Εγλεντούσα μια φορά μ’ ένα Κρητικό ψαρά</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ένα γέρο καπετάνιο ,</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Που 'χε βάρκα τη χαρά, στης Γραμβούσας τα νερά.</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Πλανεύτρα θάλασσα , Θάλασσα λεβεντοπνίχτρα ,</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Πού ναι ο γέρος μερακλής κι ο παλιός τραγουδιστής;</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Όλα τα’ άρμενα αρμενίζουν ,με πανιά και με κουπιά</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">στης Γραμβούσας τα νερά.</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Μα του Τζέγκα τ’ αρμενάκι δεν ξαναγυρίζει πια</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">στης Γραμβούσας τα νερά.</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Πλανεύτρα θάλασσα , Θάλασσα λεβεντοπνίχτρα ,</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Πού ναι ο γέρο μερακλής, ο παλιός τραγουδιστής;</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ν' αρματώσει τη χαρά του, το τραγούδι του να πει.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/F62SoJrAXJc?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">(Βίντεο με το Βασίλη Σκουλά να τραγουδά "Στη γραμβούσας τ' ακρωτήρι")</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><br />
</span></div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-49162793980576570112011-11-14T12:18:00.003+00:002011-11-14T12:20:58.252+00:00Νικηφόρος Αεράκης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimV7vz96GssZhyyWOKyZpEfUv_mklz2e2USg2SYUnFmQU68WAg4lV8sFDF7vdPhMX1rUglfmrlpVxpb04Aaz56PKdK0ShlMCyp9lJUxJpnGK27-a71N2LCiAcwTxIuLHfW1h9kTdiMPX-c/s1600/41573_19968013615_4847_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimV7vz96GssZhyyWOKyZpEfUv_mklz2e2USg2SYUnFmQU68WAg4lV8sFDF7vdPhMX1rUglfmrlpVxpb04Aaz56PKdK0ShlMCyp9lJUxJpnGK27-a71N2LCiAcwTxIuLHfW1h9kTdiMPX-c/s320/41573_19968013615_4847_n.jpg" width="262" /></a></div><div><br />
</div><div><br />
</div>Ο Νικηφόρος ή Πολιός γεννήθηκε τον Φλεβάρη του 1945 στ’ Aνώγεια Ρεθύμνου, όπου εξακολουθεί να ζει και σήμερα με τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Από παιδί ασχολήθηκε με τη κρητική μουσική την οποία και υπηρετεί ως ένας άξιος συνεχιστής μιας παράδοσης που κληρονόμησε από ανθρώπους που αγαπά και σέβεται βαθύτατα.<br />
<br />
Διατηρεί με το καλύτερο τρόπο το μουσικό άκουσμα του Μανώλη Πασπαράκη «Στραβού» προσθέτοντας στη μελωδία την μοναδική φωνή του. Κατέχοντας τριάντα χρόνια δισκογραφίας και πολύ περισσότερα επαγγελματικής μουσικής παρουσίας, με διακεκριμένη θέση στο χώρο του, έχει αφήσει ξεχωριστό στίγμα στο μουσικό στερέωμα. Βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του είναι η απλότητα και η σεμνότητα, το «μερακλίκι» στη μουσική και το τραγούδι, η έκφραση αυθεντικών συναισθημάτων, ο σεβασμός προς το συνάνθρωπο. <br />
<br />
Ο Νικηφόρος εμψυχώνει τους ακροατές του και τους ανυψώνει σε επίπεδα θεϊκά. Aντί οποιασδήποτε ευνόητης καλλιτεχνικής σκοπιμότητας, προτάσσει σχεδόν πεισματικά την ειλικρίνεια και την απλότητα του ανόθευτου. Κρατώντας μέσα του ευλαβικά μνήμες παλιότερων καιρών, τις μεταπλάσσει επιδέξια, στραγγίζει το χυμό των αισθημάτων, και αποδίδει το μουσικό τους απόσταγμα, μέσα στο λιτό, πέτρινο ανωγειανό ποτήρι, σπονδή στους μερακλήδες του κόσμου.<br />
<div><br />
</div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/lUIH405QF2w?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Το παραπάνω βίντεο είναι απόσπασμα </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">από αφιέρωμα στα Ανώγεια στις αρχές του 90'</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/TzH3VlOaDg4?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Απόσπασμα επίσης από αφιέρωμα της ΕΡΤ στα Ανώγεια</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/3GEa9JmEZ6I?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><a name='more'></a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
</div></div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-23690803586985851612011-11-13T16:44:00.001+00:002011-11-18T19:55:55.386+00:0077 Καλλιτέχνες Παίζουν Οικολογικά…<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><strong>77 καλλιτέχνες</strong>, 40 διαφορετικά σημεία της Αττικής και ένα αριστούργημα της ελληνικής λογοτεχνίας, συνθέτουν τον καμβά της δράσης και της δημιουργίας του «εναλλακτικού» video «Παίζουμε Οικολογικά – Ζούμε Λογικά – Ενεργούμε Ομαδικά»!<br />
<div class="wp-caption alignnone" id="attachment_6635" style="width: 650px;"><img height="360" src="http://www.channel4.gr/channel4u/images/uploaded/news/news_1382_image.jpg" width="640" /><br />
<div class="wp-caption-text">Γεωργία Νταγάκη</div></div>Η πρωτοβουλία αυτή στηρίζεται στην πεποίθηση, ότι η τέχνη και κυρίως η μουσική, έχει τη δύναμη να εμπνεύσει και κυρίως να ενώσει τους ανθρώπους σ’ έναν κοινό αγώνα.<br />
Έτσι, δημιουργήσαν αυτό το video, θέλοντας να δώσουν το δικό τους μήνυμα για αφύπνιση, εγρήγορση, ευαισθητοποίηση και δράση για τη διατήρηση και βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος – της ίδιας μας της ζωής. Γιατί όταν λέμε περιβάλλον, δεν εννοούμε μόνο το φυσικό, αλλά και το κοινωνικό και πολιτισμικό!<br />
Η πιο σημαντική πτυχή αυτής της δράσης ήταν οι άνθρωποι.. Οι καλλιτέχνες και όλοι όσοι πίστεψαν στο σκοπό μας και θέλησαν να γίνουν αρωγοί σ’ αυτή την προσπάθεια, με την εθελοντική συμμετοχή τους και να μας εμπνεύσουν με το δικό τους τρόπο.<br />
Είναι σαφές, ότι μόνο μέσα από συλλογικές προσπάθειες και ομαδικές δράσεις θα καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε την “αλλαγή” και να κρατήσουμε την ελπίδα ζωντανή στο σημερινό “αδιέξοδο” που βιώνουμε όλοι. Ας αναλάβουμε λοιπόν τις ατομικές μας ευθύνες και ας ενώσουμε τις φωνές μας, όπως τις ένωσαν οι 77 αυτοί καλλιτέχνες, για να ξανακερδίσουμε το δικαίωμα στο όνειρο, για μας και τα παιδιά μας!<br />
Ευχόμαστε να μην ανάψουν άλλες σπίθες στα δάση μας, αλλά να φουντώσει η “σπίθα” που άναψε πριν λίγο καιρό στις πλατείες !<br />
<strong>Στο πρώτο επεισόδιο συμμετέχουν διάφοροι καλλιτέχνες μεταξύ των οποίων και ο Γιάννης Κότσιρας που στο 1.40” έχει φόντο το οικολογικό μας άθλημα, το kitesurf!</strong><br />
<div style="text-align: left;"><iframe frameborder="0" height="281" src="http://player.vimeo.com/video/25599592" width="500"></iframe></div>Οι Καλλιτέχνες υπόσχονται να συνεχίσουν να «<strong>Παίζουν Οικολογικά</strong>» , να «<strong>ζούν λογικά</strong>» και να «<strong>ενεργούν ομαδικά</strong>»!<br />
Τους αξίζουν συγχαρητήτια…<br />
http://www.studiomythos.eu/<br />
<div style="text-align: center;"><img height="255" src="http://lh3.ggpht.com/-mSvfa3UWTMM/TmUIQ7nSn3I/AAAAAAAABn0/lehxpTYYMCA/paizoume_oikologika_Logo_thumb%25255B2%25255D.png" width="400" /></div><br />
</div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-67396165772246211882011-11-13T14:29:00.000+00:002011-11-13T14:29:35.038+00:00Ποιο κύμα φέρνει τη χαρά - Κλάδος Λεωνίδας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ποιο κύμα φέρνει τη χαρά</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">να στέκω στ' ακρογιάλι </span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">να περιμένω όντε θα βγει</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">να μην την πάρουν άλλοι</span></b></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/xsEdfxWmsMw?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div style="text-align: center;"><br />
</div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-68012783639732397712011-11-13T14:23:00.005+00:002011-11-14T20:54:27.393+00:00Σ' 'ενα ακρογιάλι όμορφο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Σ' 'ενα ακρογιάλι όμορφο</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>στέκομαι και αγναντεύω</b></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>και φαί</b></span><b style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">νεταί μου πως θωρώ</b><br />
<b style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> τα μάτια που λατρεύω</b></div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-34118743082811284352011-11-13T14:13:00.007+00:002011-11-14T20:54:53.686+00:00Θεέ μου δίδε τση χαρές<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: center;"><b><br />
</b></div><div style="text-align: center;"><b>Θεέ μου δίδε τση χαρές</b></div><div style="text-align: center;"><b>να μή τη δώ να κλάψει </b></div><div style="text-align: center;"><b>και δίδε εμένα βάσανα</b></div><div style="text-align: center;"><b>που' χεις για κείνη γράψει.</b></div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-34109272067410537532011-11-13T14:08:00.003+00:002011-11-13T14:12:04.429+00:00Πυθαρούλης Βαγγέλης - Μαντινάδες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Κάνε την σκέψη μου όνειρο και το όνειρό μου αλήθεια</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">η δως μου ψεύτικες χαρες να πλάσω παραμύθια.</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/Uq0Au6oehHU?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Μαντινάδες που ερμηνεύει ο Βαγγέλης Πυθαρούλης στο cd "Γειά σου Κρήτη"</span></div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-39636974488507392012011-11-13T10:39:00.002+00:002011-11-16T14:53:21.848+00:00Απονομή Χρυσού CD στο Ξεφάντωμα στην Κρήτη για την τεράστια επιτυχία του..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div align="center"><img border="0" height="444" src="http://www.erotokritos.gr/img/image_1072.jpg" width="500" /></div><div></div><div>Τεράστια επιτυχία σημείωσε το <b>Ξεφάντωμα στην Κρήτη</b> ..και δεν υπάρχει κανείς που να το αμφισβητεί και να μην το έχει σιγοτραγουδήσει ..<b>η μεγάλη επιτυχία του Ζαχάρη Φραγκιαδάκη που είχε πάρει το πρώτο βραβείο στον Παγκρήτιο διαγωνισμό Κρητικού τραγουδιού..</b></div><div><br />
<b>Το CD έχει τίτλο «Ότι αισθάνομαι» με υπότιτλο το Ξεφάντωμα στην Κρήτη</b> ..όπου περιέχετε το αγαπημένο τραγούδι ..αλλά και άλλα τραγούδια που και αυτά αγαπήθηκαν όπως ο πλανόδιος ,το ω Παναγιά μου ,και άλλα..</div><div><br />
<b>Χρυσό CD στον Ζαχάρη Φραγκιαδάκη για την τεράστια επιτυχία του και τις πολύ μεγάλες πωλήσεις του </b>..αξίζει να σημειώσουμε ότι το CD έχει εξαντληθεί και αναμένετε νέα κοπή για κυκλοφορία .. </div><div><b>Η απονομή θα γίνει στον Ζαχάρη Φραγκιαδάκη αρχές του νέου χρόνου </b>από την Δισκογραφική εταιρεία <b>ΣΕΙΣΤΡΟΝ ΑΕΡΑΚΗΣ .. </b></div><div></div><div align="center"><img border="0" height="439" src="http://www.erotokritos.gr/img/image_1117.jpg" width="500" /></div><br />
<b>Ζαχάρη Φραγκιαδάκη σου ευχόμαστε να έχεις την υγειά σου και να συνεχίσεις με το ίδιο μεράκι και αγάπη να προσφέρεις στην Κρητική μας παράδοση..</b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/EG0sSP5r9S8?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;">Δημοσιεύθηκε από το: http://www.erotokritos.gr/index.php</div><div style="text-align: right;"><br />
</div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-46360447329603770842011-11-12T19:11:00.005+00:002011-11-13T11:57:40.733+00:00Τζουγανάκης από τα παλιά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRmSpJE9X4x0L2MKIKYVkFmND6wDgK2d9QuLB65eGUxOgrgcTuMgGVOpjn80DwshQdEfQGm_LRo2UD5xWFsZchpHvzwno-E6ZUZwmeUf-yT8vCpOVKMqvJyaiHHiwqRPYEwJt-cjAWEpBD/s1600/38.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRmSpJE9X4x0L2MKIKYVkFmND6wDgK2d9QuLB65eGUxOgrgcTuMgGVOpjn80DwshQdEfQGm_LRo2UD5xWFsZchpHvzwno-E6ZUZwmeUf-yT8vCpOVKMqvJyaiHHiwqRPYEwJt-cjAWEpBD/s320/38.jpg" width="216" /></a></div><div><br />
</div><div>Ο Μιχάλης Τζουγανάκης αποτελεί ένα από τους δημοφιλέστερους και πιο καταξιομένους λαουτιέρηδες και τραγουδιστές της Κρήτης. Όμως για πολλούς από μας ο Τζουγανάκης πλέον δεν αποτελεί και τον καλύτερο εκπρόσωπο της παραδοσιακής κρητικής μουσικής. Λίγο ο τρόπος παιξίματος, λίγο οι μουσικές επιλογές, λίγο οι εμφανίσεις του, μας δίνουν την εντύπωση της απομάκρυνσης από τη παράδοση. Σίγουρα όμως η δεξιοτεχνία και το ιδιαίτερο αυτο στυλ του τον καθιστούν ιδιαίτερα αγαπητό στο κρητικό και όχι μόνο κοινό. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMJ-4hv-zLOyIalmO7a292E6MeAtFdtJl786wWyJeeFvYz_duonqVbAKhiLFtSN3rhF6v73tHMKlGrP6FmdB9NwpsMO440he7BjST8vj6bHD7rfVbEm7YuL5R6LRp5TBNmZezMKnIs1h1o/s1600/50495_148042651898622_7089_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMJ-4hv-zLOyIalmO7a292E6MeAtFdtJl786wWyJeeFvYz_duonqVbAKhiLFtSN3rhF6v73tHMKlGrP6FmdB9NwpsMO440he7BjST8vj6bHD7rfVbEm7YuL5R6LRp5TBNmZezMKnIs1h1o/s1600/50495_148042651898622_7089_n.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Φωτογραφία για ένα</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> από τα πρώτα του cd </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Ας κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή και ας θυμηθούμε τον Τζουγανάκη στα πρώτα του βήματα.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Τα παρακάτω βίντεο είναι από εμφάνιση του το 1995 με το πολυαγαπημένο και πάνω από όλα φοβερό λυράρη Κωστή Κακουδάκη, στα οποία ερμηνεύουν τραγούδια σταθμούς για την κρητική μουσική όπως "Να 'σουν αέρας να μπαίνες", "Γαρύφαλλο μου κόκκινο" κ.α. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα βίντεο μαγνητοσκοπήθηκε από τον Αντωνη Κουκλινό.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/VXHzA9Z5yTY?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div style="text-align: center;"><br />
<a name='more'></a><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/DXgKb1WYc-M?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/f5Mw5f4CzfI?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/7BcCKR3jKsI?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Παρακαλουθήστε μαθήματα δεξιοτεχνίας.</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Ακόμη μερικά βίντεο από μια αρκετά παλιά εμφανισή του στο Μόντρεαλ του Καναδά με τον Νίκο Ζωιδάκη όταν και εκείνος "έπαιζε". Τα σχόλια δύο χρηστών του youtube περιγράφουν και τους δυο τους:</div><div style="text-align: left;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">1)ΕΙΝΑΙ ΤΟΤΕ......ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ.......... ΕΙΔΙΚΑ Ο ΖΩΙΔΑΚΗΣ ΤΩΡΑ ...ΜΟΝΟ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΓΙΑ ΜΠΛΕΝΤΕΡ ΚΑΙ ΓΙΑ HONDOS CENTER ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΛΕΕΙ...ΕΛΕΟΣ....ΑΣ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΚΑΛΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ..ΚΑΠΟΙΑ ΚΑΛΑ ΣΗΜΑΔΙΑ (<a href="http://www.youtube.com/user/KALAMATIANH69">KALAMATIANH69</a> )<br />
2)ΚΟΙΤΑΧΤΕ ΠΟΣ ΠΕΖΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΜΑΡΟΝΑΜΑΙ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟΙ ΓΥΝΑΝΕ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΟ (<a href="http://www.youtube.com/user/legendaryRose">legendaryRose</a> )</span></i></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial,sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 12px;"><br />
</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dw2bUxiIjxrCDBv0eMUiB4lJGjYGwGs_kZipmAddQ8Zg_S1Ic37ThTp9fmJMVYwmryNecG1Ba4jQ5A4PuptzQ' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial,sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 12px;"><br />
</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial,sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 12px;"><br />
</span></span></div><div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/zcRbvLX-a40?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/7bNBcqOKDig?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><b>Απολαύστε!!</b></div><br />
<div style="text-align: right;">Δημοσιεύθηκε από το krhtikesmelwdies.blogspot.com</div><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
</div></div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-29596599800815991542011-11-11T20:51:00.006+00:002011-11-18T22:30:01.778+00:00Χοροί της Κρήτης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><b>Μια πρώτη προσπάθεια του www.cretan-music.gr για συλλογή άρθρων, κειμένων και ιστορικών καταγραφών γύρω από τους χορούς που χορεύονται στην Κρήτη…</b><br />
<br />
Μέσα από τις μελωδίες των χορών της Κρήτης μπορούμε να τους διακρίνουμε σε δύο κύρια είδη. Τους πηδηχτούς και τους συρτούς. Οι πηδηχτοί (γρήγοροι) χοροί πιθανόν να έλκουν την (κοινή) καταγωγή τους από την αρχαιότητα με κοινή καταγωγή τις Πυρρίχιες μελωδίες. Για τους συρτούς (αργούς) χορούς βρίσκουμε αρκετά κοινά στοιχεία με περιγραφές για συρτούς χορούς των αρχαίων Ελλήνων.<br />
<br />
Ας τους δούμε αναλυτικά:<br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αγκαλιαστός</span></b><br />
<br />
Tο όνομα του το πήρε από την ιδιότυπη λαβή, μοναδική για τα δεδομένα της Κρήτης, με την οποία πιάνονται οι χορευτές. Βάζουν το αριστερό χέρι τους πάνω από τον δεξιό ώμο τους κρατώντας συνήθως μαντίλι του οποίου την άκρη ρίχνουν στην πλάτη τους. Την άκρη αυτή κρατά με το δεξί χέρι ο επόμενος χορευτής ή χορεύτρια. Οι χορευτές έτσι φαίνονται σαν αγκαλιασμένοι γι΄ αυτό και ο χορός λέγεται Αγκαλιαστός.<br />
<br />
Ο χορός αυτός ήταν πασίγνωστος σε όλη την Ανατολική Κρήτη και ήταν ο αγαπημένος χορός των νέων προπολεμικά. Ο λόγος όμως που τον έκανε λαοφιλή δεν ήταν μόνο η ευκολία του αλλά και γιατί έδινε την δυνατότητα στους νέους να αγκαλιάσουν τις νέες με τις οποίες χόρευαν.<span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; color: #504945; display: block; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; font-size: 13px; height: 461px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; text-align: -webkit-auto; visibility: visible !important; width: 570px;"><object data="http://www.youtube.com/v/xgFKX-4_NA4&amp;color1=0x3A3A3A&amp;color2=0x999999&amp;rel=0&amp;fs=1&amp;showsearch=0&amp;showinfo=0&amp;hd=1" height="461" id="vvq-2548-youtube-1" style="max-width: 100%; visibility: visible;" type="application/x-shockwave-flash" width="570"></object></span><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ανωγειανός (Μυλοποταμίτικος) Πηδηχτός</span></b><br />
Ανδρικός κυρίως χορός που χορεύεται κυρίως στην περιοχή των Ανωγείων, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους πηδηχτούς βηματισμούς και τα δυνατά χτυπήματα των ποδιών στο έδαφος, φαίνεται ότι αποτελεί ένα απόηχο του αρχαιότατου χορού των Κουρητών τον Πυρρίχιο. Τα χέρια των χορευτών πιάνονται από τις παλάμες χιαστί και εκτελούν χορό δώδεκα βημάτων (έξι μπρος, έξι πίσω).<span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; color: #504945; display: block; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; font-size: 13px; height: 461px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; text-align: -webkit-auto; visibility: visible !important; width: 570px;"><object data="http://www.youtube.com/v/zQHJ0gGmS1I&amp;color1=0x3A3A3A&amp;color2=0x999999&amp;rel=0&amp;fs=1&amp;showsearch=0&amp;showinfo=0&amp;hd=1" height="461" id="vvq-2548-youtube-2" style="max-width: 100%; visibility: visible;" type="application/x-shockwave-flash" width="570"></object></span><br />
<div style="background-color: white; color: #504945; font-family: Tahoma, Georgia, Arial, 'century gothic', verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 20px; margin-bottom: 5px; margin-left: 5px; margin-right: 5px; margin-top: 5px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span id="more-2548"></span></div><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Απανωμερίτης</span></b><br />
<a name='more'></a><br />
Ο προβατινίστικος χορός ή προβατίνα ή απανωμερίτης ή νταγκουνάκι ή σανδαλάκι, είναι ένας από τους παλιούς τοπικούς χορούς της Κρήτης. Χορεύονταν στο Αμάρι και στην επαρχία Aγ. Βασιλείου του νομού Ρεθύμνου, μα και σ’ άλλα χωριά του Ρεθύμνου και προς τα Ηρακλειώτικα μέχρι και λίγο μετά τον πόλεμο. Τον λέγανε προβατινίστικο, γιατί στις κινήσεις του ο χορευτής χτυπάει το πόδι του στη γη, όπως κάνουνε τα πρόβατα όταν θα νευριάσουν! Μαρτυρίες μεγαλύτερων σε ηλικία κατοίκων της επαρχίας Αμαρίου αναφέρουν ότι τραγουδούσαν και μαντινάδες πάνω στο σκοπό του Απανωμερίτη, οι οποίες όμως δε διασώζονται στη μνήμη τους…<span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; color: #504945; display: block; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; font-size: 13px; height: 461px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; text-align: -webkit-auto; visibility: visible !important; width: 570px;"><object data="http://www.youtube.com/v/Y6Dg5rUa0Hk&amp;color1=0x3A3A3A&amp;color2=0x999999&amp;rel=0&amp;fs=1&amp;showsearch=0&amp;showinfo=0&amp;hd=1" height="461" id="vvq-2548-youtube-3" style="max-width: 100%; visibility: visible;" type="application/x-shockwave-flash" width="570"></object></span><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αράπικος</span></b><br />
<div><br />
Ήταν ένας εύθυμος, σατυρικός και “ελευθεριάζων” χορός (όπως τον χαρακτηριζει ο δάσκαλος και λαογράφος Στ. Αποστολάκης στο βιβλίο του “Τα λαογραφικά του χορού στη Δυτική Κρήτη”). Σύμφωνα με τους ερευνητές Γιάννη Παναγιωτάκη και Γιώργη Λαγκαδινό (βλ. τις ανεξάρτητες ανακοινώσεις τους στο 11ο Συνέδριο των Κρητών Φοιτητών, Ελούντα 6.8.2005), ο αράπικος χορευόταν σε όλη την Κρήτη. Μερικές φορές μάλιστα κατέληγαν σ\’ αυτόν, τα ξημερώματα, ακόμη και γαμήλια γλέντια!<br />
<br />
Όταν είχαν αποχωρήσει τα γυναικόπαιδα, οι τελευταίοι άντρες γλεντιστάδες επιδίδονταν στον αράπικο, μιμούμενοι ερωτικές κινήσεις ανάμεσα σε άντρα και γυναίκα (δυο μεταμφιεσμένοι άντρες, ο ένας σε γυναίκα κι ο άλλος, “μουζωμένος”, δηλαδή μουτζουρωμένος, σε “αράπη”), και συμβόλιζαν έτσι την έντονη ερωτική επίδοση του νεόνυμφου ζευγαριού (που κι αυτό είχε ήδη αποχωρήσει για ύπνο). Η μίμηση αυτή δεν εθεωρείτο προσβλητική, γιατί ξεσπούσαν σε ευχετικά επιφωνήματα “άντε και καλούς απογόνους” κ.τ.λ. (Παναγιωτάκης).<br />
<br />
Συνήθως βέβαια, όπως φαίνεται, ο αράπικος χορευόταν τις απόκριες. Η μορφή του παραπέμπει καθαρά σε αρχαία διονυσιακά δρώμενα, σε γιορτές γονιμότητας για τη φύση κ.τ.λ., πράγμα που δεν είναι ασυνήθιστο στην Κρήτη, όπως και σε όλη την Ελλάδα βέβαια. Ανάλογα δρώμενα με έντονα στοιχεία αρχαίων τελετών γονιμότητας (π.χ. ψεύτικα γενητικά όργανα κρεμασμένα σε μεταμφιεσμένους ή σε ανδρείκελα, δηλαδή ομοιώματα ανθρώπων) παρατηρούνται και σε άλλα κρητικά αποκριάτικα έθιμα, όπως ο “Καντής” στην επαρχία Αμαρίου και ίσως και αλλού, που σατιρίζει τον Τούρκο ιεροδικαστή (καδή). Αλλο αποκριάτικο έθιμο με στοιχεία ερωτικής σάτιρας (δηλαδή γονιμικά στοιχεία) είναι ο “Καουκάς”, που γίνεται ακόμη, μερικές φορές, στο Μελιδόνι Μυλοποτάμου του νομού Ρεθύμνης (αρπαγή κοπέλας από σαρακηνό και εικονικός γάμος) κ.λ.π. Ίσως λοιπόν ο αράπικος δεν είναι “εισαγόμενος” χορός, αλλά κατάλοιπο αρχαίων εθίμων, και το όνομά του να προέρχεται από τη μεταμφίεση του συμβολικού “άντρα” σε “αράπη”. Η μεταμφίεση αυτή οφειλόταν πιθανόν στην ιδέα για την …έντονη σεξουαλική επίδοση των κατοίκων της Αφρικής, που ήταν γνωστοί στην Κρήτη μόνον ως δούλοι, αχθοφόροι ή κουρσάροι πολεμιστές, και φυσικά ήταν αδύνατον να προσεγγιστούν με τα σημερινά κοινωνικά και πολιτισμικά δεδομένα (δεν υπάρχει, δηλαδή, ρατσισμός σ\’ αυτή την παλιά αντιμετώπιση, αλλά οφειλόταν σε ιστορικές και κοινωνικές συγκυρίες – τις ίδιες που προκάλεσαν και τη μορφή του “αράπη”-στοιχειού των παραμυθιών του παλιού καιρού)…</div><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Εθιανός Πηδηχτός</span></b><br />
<br />
<div>Μια ακόμα εκδοχή του πηδηχτού χορού της Κρήτης. Ο μουσικός της περιοχής που παρουσίασε τον Εθιανό (πήρε την ονομασία του από το χωριό Εθιά των Αστερουσίων Ορέων) πηδηχτό, είναι ο λυράρης Φουστάνης, από τους πρωτομάστορες μουσικούς, του οποίου όμως δεν έχουν διασωθεί ηχογραφήσεις.</div><div><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; color: #504945; display: block; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; font-size: 13px; height: 461px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><object data="http://www.youtube.com/v/jJ5b5LxhOdI&amp;color1=0x3A3A3A&amp;color2=0x999999&amp;rel=0&amp;fs=1&amp;showsearch=0&amp;showinfo=0&amp;hd=1" height="461" id="vvq-2548-youtube-4" style="max-width: 100%; visibility: visible;" type="application/x-shockwave-flash" width="570"></object></span><br />
<h3 style="background-color: white; color: #504945; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; line-height: 20px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br />
</h3></div><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Zερβόδεξος</span></b><br />
<br />
Ένας ένας εύθυμος και κωμικός χορός και ταιριάζει με το πνεύμα των Αποκριών. Ονομάζεται ζερβόδεξος γιατί οι χορευτές χορεύουν πότε με κατεύθυνση προς τα ζερβά (αριστερά) και πότε προς τα δεξιά. Η αλλαγή της πορείας γίνεται όταν ο λυράρης παίξει κάποιο συγκεκριμένο υψηλό φθόγγο. Οι συνεχείς αυτές στροφές συμβάλλουν στην εύθυμη ατμόσφαιρα του χορού, πολύ περισσότερο όταν, συχνά, ο λυράρης “κατευθύνει” τους χορευτές έξω απο το καφενείο ή την πλατεία, όπου γίνεται το γλέντι ή πάνω σε τοίχους, σε ρυάκια κ.λ.π. Στο χορό λέγονταν συνήθως σατιρικές μαντινάδες (πολλές με αποκριάτικο θέμα), όπως οι παρακάτω:<br />
<div><br />
</div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;">Ηρθανε πάλι οι γι-Αποκρές κι όλοι κουζουλαθήκαν</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;">κι οι γράδες κι οι μπαμπόγριες σαν κοπελιές ντυθήκαν.</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;">Τσι μηζηθρόπιτες θωρώ απάνω στο τραπέζι</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;">μα η κοιλιά μου ειν’αδειανή και σαν τη λύρα παίζει.</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;">Ελάστε να γλεντήσομε, μασκάρες να ντυθούμε</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;">τσι κουζουλούς να κάνομε, να μην κουζουλαθούμε!</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;">Απόσταν εγεννήθηκα δεν ήφαγα λαζάνια (είδος ζυμαρικού)</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;">μα τσ’αποκρές τα ψήσαμε κι ήφαγα δυο καζάνια.</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;">Ήφυγε δα κι η γι-αποκρά, με γλέντια με τραγούδια,</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;">και ήρθεν η Σαρακοστή μ’ελιές και με λουμπούνια!</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;">Ο Λαζανάς ψυχομαχεί κι ο Μακαρούνης κλαίει</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;">κι ο Κρόμμυδος σουσουραδεί και στο τραπέζι βγαίνει!</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;">Ο Κρέως εξεψύχησε κι ο Τύρος αποθαίνει</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;">και ο καημένος ο Κουκιάς μεσ’ στο τραπέζι μπαίνει.</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444;"><br />
</span></div><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; color: #504945; display: block; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; font-size: 13px; height: 461px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><object data="http://www.youtube.com/v/xgFKX-4_NA4&amp;color1=0x3A3A3A&amp;color2=0x999999&amp;rel=0&amp;fs=1&amp;showsearch=0&amp;showinfo=0&amp;hd=1" height="461" id="vvq-2548-youtube-1" style="max-width: 100%; visibility: visible;" type="application/x-shockwave-flash" width="570"></object></span><br />
<h3 style="background-color: white; color: #504945; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; line-height: 20px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br />
</h3><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Κανέλλα</span></b><br />
<br />
“Μερακλίδικος” χορός της περιοχής της Μεσσαράς (καταγράφηκε πάντως και σε χωριό του Αμαρίου Ρεθύμνου), με ιδιαίτερη μουσική και στίχο. Τα ζάλα του (τα βήματά του) σχετίζονται με το σιγανό της ανατολικής Κρήτης, αλλά το ύφος του, ανάλογα με την ταχύτητά του, μπορεί να παραλληλιστεί και με το ύφος του λαζώτη.<br />
<br />
Το όνομά του μάλλον το οφείλει στην επωδό «κανέλλα μου με τ’ άνθη» που παρεμβάλλεται κατά το τραγούδισμα των μαντινάδων. Τα βήματα και η μουσική του καταγράφηκαν στα Καπαριανά Ηρακλείου (δίπλα στις Μοίρες) τη δεκαετία του 1990 από τον ερευνητή και εκδότη του «Κρητόπολις» Γιάννη Παναγιωτάκη, ο οποίος αργότερα δίδαξε την κανέλλα ως χοροδιδάσκαλος στον Πολιτιστικό Όμιλο των Φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών.<br />
Από το Μανώλη Ακουμιανάκη ή Χαντρακομανώλη, λυράρη και λαϊκό ποιητή από το Γερακάρι, καταγράψαμε την παρακάτω μαντινάδα:<br />
<div><br />
<div style="text-align: center;">Γαρέφαλο,γαρέφαλο, κανέλα και κανέλα</div><div style="text-align: center;">σε τάιζεν η μάνα σου και σ’ έκανε κοπέλα</div></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Λαζώτης ή Λαζώτικος</span></b><br />
Από τους ξεχασμένους χορούς της Κρήτης, μάλλον Ποντιακής καταγωγής, του οποίου η μελωδία είναι ακόμα πασίγνωστη στην Κρήτη αλλά χορεύεται όλο και πιο σπάνια. Χορεύονταν στην κεντρική Κρήτη (έχει καταγραφεί στην περιοχή της Μεσσαράς Ηρακλείου και στις επαρχίες Αμαρίου, Αγίου Βασιλείου και Ρεθύμνου του νομού Ρεθύμνου). Αναφερόμαστε στο πασίγνωστο “Κάνε με κυρά γαμπρό” όπως πέρασε στη δισκογραφία από τον Κώστα Μουντάκη (1976, δίσκος 33″ Ξεφάντωμα, Standard 2007), το οποίο αρκετά συχνά χορεύεται ως χασαποσέρβικο(!) δείγμα της άγνοιας αρκετών για την χορευτική μας παράδοση. Από τον Μάνο Μουντάκη έχουμε την μαρτυρία ότι ο πατέρας του άκουσε την μελωδία του τραγουδιού: «Κάνε με κυρά γαμπρό» από την μητέρα του, την οποία μελωδία συχνά την σιγοτραγουδούσε στο σπίτι τους.<br />
<br />
Χορός που προέρχεται από την παράδοση του Πόντου με δύο πιθανές ερμηνείες για την καταγωγή του. Είτε λοιπόν ήρθε στην Κρήτη από τους Λαζούς (λαός της περιοχής του Εύξεινου Πόντου) γύρω στον 17ο-18ο αιώνα, ή μεταφέρθηκε από Κρήτες πολεμιστές που πολέμησαν στους Βαλκανικούς πολέμους στις αρχές του 20ου αιώνα.<br />
Οι Πόντιοι μερικές φορές επονομάστηκαν εσφαλμένα «Λαζοί» από ντόπιους πληθυσμούς της Μακεδονίας, στην οποία είχαν έρθει ως πρόσφυγες. Όμως οι Λαζοί δεν είναι Πόντιοι, αλλά μουσουλμανική φυλή της Μικράς Ασίας, εντελώς διαφορετική και εχθρική προς τους Ποντίους. Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο, αν ο λαζώτης πήρε το όνομά του από Πόντιους, είναι πιθανότερο να εμφανίστηκε στην Κρήτη τον 20ό αιώνα (κατά τον οποίο υπήρξε η σύγχυση Πόντιων και Λαζών) και όχι παλαιότερα, π.χ. με τους στρατιώτες του Νικηφόρου Φωκά ή τα 12 αρχοντόπουλα. Υπενθυμίζουμε βέβαια και ότι το λάζο είναι ένα είδος μαχαιριού, αλλά η κατάληξη –ώτης (πάντα με ω) δηλώνει καταγωγή, άρα το όνομα του χορού δεν είναι πιθανόν να σχετίζεται με το λάζο. Ο χορός καταγράφεται και ως λαζέικος, πάλι συναφές («ο χορός των Λαζών», όπως π.χ. ζεϊμπέκικος, ο χορός των ζεϊμπέκηδων).<br />
<div><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; color: #504945; display: block; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; font-size: 13px; height: 461px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><object data="http://www.youtube.com/v/Y6Dg5rUa0Hk&amp;color1=0x3A3A3A&amp;color2=0x999999&amp;rel=0&amp;fs=1&amp;showsearch=0&amp;showinfo=0&amp;hd=1" height="461" id="vvq-2548-youtube-3" style="max-width: 100%; visibility: visible;" type="application/x-shockwave-flash" width="570"></object></span><br />
<div><br />
<div><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Λασιθιώτικος Πηδηχτός</span></b><br />
Χορός που ανήκει στην οικογένεια των πηδηχτών χορών της Κρήτης. Στο Λασηθιώτικο πηδηχτό απεικονίζεται όλη η αρχοντιά και η σεμνότητα των ανθρώπων της ανατολικής Κρήτης. Στην Σητεία τον λένε “Στειακό” και στην Ιεράπετρα “Γεραπετρίτικο” (παλιά στην Ιεράπετρα λεγόταν συνήθως “Κρητικός χορός”).<br />
<br />
Αναμφισβήτητα είναι ο αντιπροσωπευτικότερος χορός της ανατολικής Κρήτης, στον οποίο χαρακτηρίζονται μα και εκτιμώνται τόσο οι επιδέξιοι χορευτές όσο και οι καλοί οργανοπαίχτες. Αρχίζει με αργή ρυθμική αγωγή και προοδευτικά γίνεται γρήγορος αλλά και συγκρατημένος χωρίς ποτέ να ξεπερνά τα όρια και να καταλήγει σαν διονυσιακός. Πάντα όταν ο χορός φτάνει προς το τέλος, ο βιολάτορας “γυρίζει” στην “ασκομπαντούρα” δηλαδή στην απομίμηση του ήχου της. Ο πηδηχτός έχει κάποιες μικρές παραλλαγές στη Σητεία, την Ιεράπετρα και το Μεραμπέλλο τόσο στα βήματα αλλά και στη μελωδία η οποία παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία.</div></div><div><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; color: #504945; display: block; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; font-size: 13px; height: 461px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><object data="http://www.youtube.com/v/xgFKX-4_NA4&amp;color1=0x3A3A3A&amp;color2=0x999999&amp;rel=0&amp;fs=1&amp;showsearch=0&amp;showinfo=0&amp;hd=1" height="461" id="vvq-2548-youtube-1" style="max-width: 100%; visibility: visible;" type="application/x-shockwave-flash" width="570"></object></span><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Λουβιάρης</span></b><br />
<br />
Ιδιαίτερος τοπικός χορός που η παρουσία του μαρτυρείται στην Ελούντα Λασηθίου και το όνομά του σημαίνει «λεπρός» (λούβα = λέπρα). Τα βήματα και η μουσική του δεν έχει ακόμη καταστεί δυνατόν να εντοπιστούν. Η ύπαρξή του προφανώς οφείλεται στην τραγική παρουσία του χωριού των λεπρών, που λειτούργησε μέχρι τη δεκαετία του 1960 στο νησί Σπιναλόγκα, απέναντι από την Ελούντα. Η άγνωστη σε μας μορφή του χορού και η συμβολική, πιθανώς, σχέση του με τη «νόσο του Χάνσεν» διεγείρουν τη φαντασία και το ενδιαφέρον όχι μόνον από λαογραφική αλλά και από κοινωνιολογική σκοπιά.</div><div><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>Μανάς</b></span><br />
<br />
Τοπική παραλλαγή του σιγανού, καταγεγραμμένη από το Δημήτρη Σγουρό στην περιοχή της Κριτσάς Μεραμπέλλου (νομός Λασιθίου). Το όνομά του προέρχεται από το “τσάκισμα” (επωδό) “Για το Θεό, μανά μου!”, που λέγεται ανάμεσα στις μαντινάδες.</div><div><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>Μαλεβιζιώτικος ή Μαλεβιζώτης ή Καστρινός</b></span></div><div><br />
Πηδηχτός χορός της κεντρικής Κρήτης, που χορεύεται και από άντρες και από γυναίκες. Το όνομά του δηλώνει προέλευση από το Κάστρο (Ηράκλειο) ή από την επαρχία Μαλεβιζίου του νομού Ηρακλείου. Σε ορισμένα χωριά του νομού Ρεθύμνου έχει καταγραφεί και ως Κουγίτης.<br />
<br />
Σήμερα τα ονόματα καστρινός και μαλεβιζώτης αναφέρονται στον ίδιο χορό, έναν από τους λίγους παραδοσιακούς χορούς που έχουν απομείνει σε λειτουργία στην Κρήτη. Όσο μπορούμε να καταλάβουμε όμως από τα σπαράγματα της μουσικοχορευτικής παράδοσης που μπορούν ακόμη να μελετηθούν, ο πηδηχτός του νομού Ηρακλείου διαφοροποιείται στο χορευτικό ύφος κατά περιοχές και γίνεται καστρινός πηδηχτός, μαλεβιζώτικος πηδηχτός, μοχιανός πηδηχτός (χωριό Μοχός), εθιανός πηδηχτός (χωριό Εθιά) κ.λ.π. Στην ίδια οικογένεια φαίνεται να ανήκει και ο περίφημος στειακός πηδηχτός (Σητεία) του νομού Λασηθίου που αναφέραμε πιο πάνω. Σε κάθε περιοχή, από τους ντόπιους ο χορός ονομαζόταν απλός «πηδηχτός», ενώ οι κάτοικοι άλλων περιοχών τον χαρακτήριζαν με τους γεωγραφικούς προσδιορισμούς που αναφέραμε.<br />
<br />
To 1840, ο Εμμ. Βυβιλάκης μιλάει για Πηδηχτό χορό, που κατά τη γνώμη του συνδέεται με τον αρχαίο Πυρρίχη, και μάλιστα για πρώτη φορά καταγράφεται η συνήθεια να χορεύεται μετά το συρτό (αποσυρτό όπως τον αναφέρει), κάτι που συμβαίνει ακόμα και σήμερα στην Κρήτη.<br />
<br />
Η λαογράφος Ευαγγελία Κ. Φραγκάκι, στο άρθρο της «Το Δημοτικό Τραγούδι της Κρήτης» (περιοδικό «Κρητική Πρωτοχρονιά» 1962, σελ. 63-77), αναφέρει ότι «στη μουσική του καστρινού, εκτός από τις μαντινάδες, παρεμβάλλεται και η μελωδία του Ερωτοκρίτου, ίσως για να πάρουν ανάσα οι χορευτές. Ο κ. Γ. Ι. Χατζηδάκης, προ πολλών ετών, εδημοσίευσε τη μουσική του πηδηχτού, παρεμβάλλοντας και τη μελωδία του Ερωτοκρίτου».<br />
<br />
Στη σύγχρονη Κρήτη το ιδιαίτερο χορευτικό ύφος των διαφόρων περιοχών έχει ισοπεδωθεί (σώζεται μόνο στους τελευταίους ηλικιωμένους χορευτές που ζουν ακόμη) και ο σημερινός καστρινός – μαλεβιζώτης, που διδάσκεται στις σχολές χορού και παίζεται από τους Κρητικούς λαϊκούς μουσικούς, είναι ο «γενικός κληρονόμος» της μουσικοχορευτικής παράδοσης του πηδηχτού της κεντρικής και ανατολικής Κρήτης.<br />
<br />
Σημειωτέον ότι στο νομό Ρεθύμνης, όπου ο καστρινός ήταν ήδη πολύ διαδεδομένος και αγαπητός τουλάχιστον από τις αρχές του 20ού αιώνα, πηδηχτός ονομάζεται ο γρήγορος πεντοζάλης, ενώ συγκεκριμένα στην επαρχία Μυλοποτάμου του νομού Ρεθύμνης υπήρχε ιδιαίτερος πηδηχτός, ο ονομαζόμενος σήμερα συμβατικά από τους ερευνητές ανωγειανός πηδηχτός.</div><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>Ντάμες</b></span><br />
<br />
Συρτός (ή σούστα σε ορισμένα χωριά) που χορεύεται από ζευγάρια, και συναντάται κυρίως στο νομό Ρεθύμνου. Συνηθιζόταν να χορεύεται σε στιγμές χαράς και ευθυμίας, κυρίως τις απόκριες. Χορεύεται από άντρες και γυναίκες, με τη γυναίκα να κρατάει την άκρη ενός μαντηλιού με το αριστερό της χέρι και δίπλα της να πιάνει την άλλη άκρη ένας άντρας μέχρι τη στιγμή που ο λυράρης θα φωνάξει “ντάμα”, οπότε κάθε άντρας αφήνει το μαντήλι της ντάμας του για να πιάσει δίπλα σε αυτήν που είναι μπροστά του. Ο χορευτής που βρίσκεται στο τέλος μένει συνήθως μόνο με τη συνοδεία μιας καρέκλας (γιατί οι γυναίκες είναι σκόπιμα κατά μία λιγότερες)! Εκτενή αναφορά στο χορό κάνει και ο Γ. Ψυχουντάκης από την Ασή Γωνιά Ρεθύμνου στο βιβλίο του “Αετοφωλιές στην Κρήτη”</div><div><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ντουρνεράκια</span></b><br />
<br />
Ο γνωστός Χασαποσέρβικος χορός, ο οποίος πέρασε στη δισκογραφία από τον Κώστα Μουντάκη την δεκαετία του 1960. Από αφηγήσεις γνωρίζουμε ότι τουλάχιστον στο νομό Ρεθύμνου χορεύονταν από τις αρχές του 20ου αιώνα.</div><div><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ξενομπασάρης</span></b><br />
<br />
Το όνομα του το οφείλει στη μαντινάδα που τραγουδιέται πάντα πρώτη κατά τη διάρκεια του χορού:<br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"></span><br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Ξενομπασαριακάκι μου ξενομπασάρικο μου</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Σγουρό βασιλικάκι μου και να σουνε δικό μου</span></div><br />
<div style="text-align: center;"><br />
</div>Η μελωδία του είναι χαριτωμένη, ανάλαφρη και προκαλεί τους μερακλήδες να χορέψουν.<br />
<br />
Παλαιότερα τον χόρευαν και τον τραγουδούσαν σε κάθε γλέντι ιδιαίτερα στα ορεινά χωριά της Ιεράπετρας και στο κάτω Μεραμπέλλο (όπου τον λένε “Μάνα”).<br />
<br />
Ήταν πασίγνωστος μέχρι και τη δεκαετία του 60. Είναι στρωτός και αργός χορός που μοιάζει με το Σιγανό που χορεύουν σήμερα. Είναι χρήσιμο εδώ να αναφέρουμε ότι τα παλιά χρόνια στην Ιεράπετρα δε γνώριζαν το Σιγανό. Αυτός ήρθε τα τελευταία χρόνια από την κεντρική Κρήτη, όπως λένε οι παλαιότεροι. Μπορούμε να πούμε με επιφύλαξη πως ο Ξενομπασάρης είναι μια παλιά τοπική μορφή του σιγανού χορού. Βέβαια όσοι έζησαν τη χρήση και των δύο αυτών χορών, έχουν όλοι τους την άποψη ότι άλλος ο ένας χορός και άλλος ο άλλος</div><br />
<br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Πεντοζάλης – Σιγανός – Πηδηχτός</span></b><br />
Ο πεντοζάλης, ιδιαίτερα διαδεδομένος με διάφορες μορφές σε όλη την Κρήτη. Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες, συνοδεύεται από πλήθος μελωδιών, τις γνωστές κοντυλιές (η λέξη από τον “κόντυλα”, το στέλεχος του καλαμιού, με το οποίο κατασκευάζονταν τα χαμπιόλια, δηλαδή τα κρητικά πνευστά). Οι κοντυλιές ήταν, και είναι, οι κατ’ εξοχήν τραγουδιστικές μελωδίες, στις οποίες διασταυρώνονταν οι μαντινάδες ή λέγονταν μακροσκελείς ρίμες από όλους τους “παρεϊστάδες” ή τους “γλεντιστάδες”, είτε χόρευαν είτε όχι.<br />
<br />
Η σχέση του σιγανού – πεντοζάλη με τον πηδηχτό παραμένει ακόμα αδιευκρίνιστη παρά τις κατά καιρούς θεωρίες που έχουν διατυπωθεί. Η παλαιότερη λαβή του είναι με τα χέρια πιασμένα χιαστί ανάμεσα στους χορευτές.<br />
<br />
Η λαογράφος Ευαγγελία Κ. Φραγκάκι, στο άρθρο της «Το Δημοτικό Τραγούδι της Κρήτης» (περιοδικό «Κρητική Πρωτοχρονιά» 1962, σελ. 63-77), αναφέρει τη μαρτυρία του Θρασύβουλου Μαρκίδης, 85 ετών τότε, ότι γύρω στο 1895 ο χορός στο Ηράκλειο άρχιζε με σιγανό που συνοδευόταν με το σκοπό «αθάνατος» και κατόπιν γύριζε σε πηδηχτό. Πάνω στη μουσική του πηδηχτού τραγουδούσαν μαντινάδες. Εκτός από τις κοινές μαντινάδες τραγουδούσαν και μαντινάδες του Ερωτόκριτου.<br />
Ο Ιωάννης Κονδυλάκης (Ι. Κονδυλάκη, «Τα Άπαντα», τόμ. β΄, έκδ. 1961, σελ. 250-251), στον «Πατούχα», περιγράφει το σιγανό να ακολουθεί τον πηδηχτό και αναφέρει ότι «ο σιγανός χορός επιτρέπει εις τους χορευτάς να τραγουδούν και άσματα με ρυθμούς πλατείς και βραδείς», όπου «έκαστον ημιστίχιον επαναλαμβάνεται υπό ολοκλήρου του χορού» [σ.σ.: δηλ. όλων των χορευτών]. Ως τραγούδι του χορού αναφέρει την παραλογή του γυρισμού του ξενητεμένου.<br />
Σύμφωνα με το Γ. Χατζηδάκη («Κρητική Στοά» Β΄ σελ. 309), ο σιγανός χορός χορευόταν στα χαρέμια των Τουρκοκρητών περισσότερο με αφηγηματικά τραγούδια παρά με μαντινάδες, λόγω του αποκλεισμού των αντρών μουσικών εκεί.<br />
<div><br />
Στην απήχηση του πεντοζάλη αναφέρεται η παλιά μαντινάδα, που καταγράφηκε στο Αποδούλου Αμαρίου (περίφημα τα “αμαριώτικα πεντοζάλια”, ιδιαίτερα και στο χορευτικό ύφος τους):<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;">Αλλο χορό δε ρέγομαι παρά τον πεντοζάλη,</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;">απού τονέ χορεύουνε ούλοι, μικροί μεγάλοι.</span></div><div style="text-align: center;"><br />
</div>και μια παραλλαγή της που μας μας “δείχνει” την προέλευση της ονομασίας του χορού:<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;">Αλλο χορό δε ρέγομαι παρά τον πεντοζάλη</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;">που τρία ζάλα (=βήματα) πάει μπρος και δυό γιαγέρνει(=γυρίζει) πάλι</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span></div><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; color: #504945; display: block; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; font-size: 13px; height: 461px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><object data="http://www.youtube.com/v/xgFKX-4_NA4&amp;color1=0x3A3A3A&amp;color2=0x999999&amp;rel=0&amp;fs=1&amp;showsearch=0&amp;showinfo=0&amp;hd=1" height="461" id="vvq-2548-youtube-1" style="max-width: 100%; visibility: visible;" type="application/x-shockwave-flash" width="570"></object></span><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ρόδο</span></b><br />
<br />
Γυναικείος χορός που εντοπίζεται, τουλάχιστον στις μέρες μας, στην επαρχία Κισσάμου, ένας από τους τοπικούς χορούς των Χανίων, που ατόνησαν από τα μέσα του 20ου αιώνα λόγω των πολιτισμικών και κοινωνικών συνθηκών. Το ύφος της μουσικής του συγγενεύει με Αιγιοπελαγίτικα μουσικά ιδιώματα, υπενθυμίζοντας ότι η Κρήτη στεφανώνεται από τη “μεγάλη μάνα” των Ελλήνων, τη θάλασσα.<span class="vvqbox vvqflv" style="color: #504945; display: block; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; font-size: 13px; height: 445px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><object data="http://cdn.10dailythings.com/cachecretan/wp-content/plugins/vipers-video-quicktags/resources/jw-flv-player/player.swf" height="445" id="vvq-2548-flv-1" style="max-width: 100%; visibility: visible;" type="application/x-shockwave-flash" width="570"></object></span><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ρουμαθιανή σούστα</span></b><br />
Eίναι ένας από τους πολλούς ξεχασμένους χορούς της Κρήτης με καθαρά τοπική σημασία. Την συναντάμε και με την ονομασία Ρουματσίτικη ή Γιτσικιά σούστα. Από τους ίδιους τους τοπικούς χορευτές ονομάζεται απλώς σούστα.<br />
<br />
Είναι κυκλικός χορός, ο οποίος ανήκει και αυτός στην παμπάλαια ιστορία του πυρρίχιου ή καλύτερα μια εκδοχή πυρρίχιου χορού στα Χανιά. Και ακριβώς λόγω της τοπικής της σημασίας (Παλιά Ρούματα Κισσάμου) πήρε το όνομα Ρουμαθιανή. Κάτι ανάλογο με τους πυρρίχιους χορούς της υπόλοιπης Κρήτης (Μαλεβιζιώτης, Όρτσες, Λασηθιώτικος πηδηκτός κλπ.). Στα Χανιά συναντάμε αυτό τον χορό με κάποια συγκεκριμένα μουσικά γυρίσματα και βήματα (τρία μπρός – πίσω) αλλά με κάποια ιδιαίτερη μορφή, χωρίς να μοιάζει δηλαδή με την σούστα του Ρεθύμνου. Εκτελείται μόνο από άνδρες, που ο πρώτος κάνει κάποια ταλίμια και οι υπόλοιποι τον ακολουθούν σε αυτά.<br />
<br />
Τα όργανα που αποδίδουν την Ρουμαθιανή σούστα είναι κυρίως το βιολί με λαγούτο και το θιαμπόλι με λαγούτο ή και μόνο του. Σήμερα αυτός ο χορός σπανίζει, εκτός από ελάχιστα χορευτικά συγκροτήματα που τον ξαναβγάζουν στο προσκήνιο και χορεύεται κυρίως στην Κίσσαμο και ως επί το πλείστον στα Παλιά Ρούματα.<span class="vvqbox vvqyoutube" style="color: #504945; display: block; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; font-size: 13px; height: 461px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><object data="http://www.youtube.com/v/zQHJ0gGmS1I&amp;color1=0x3A3A3A&amp;color2=0x999999&amp;rel=0&amp;fs=1&amp;showsearch=0&amp;showinfo=0&amp;hd=1" height="461" id="vvq-2548-youtube-2" style="max-width: 100%; visibility: visible;" type="application/x-shockwave-flash" width="570"></object></span><span class="vvqbox vvqyoutube" style="display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Σούστα</span></b><br />
<br />
Γνωστός κρητικός πηδηχτός χορός, από τους επιζώντες στην εποχή μας και θεωρούμενους πλέον ως «παγκρήτιους». Η προέλευσή του είναι από το νομό Ρεθύμνης, γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται συχνά «ρεθεμνιώτικη σούστα», αν και από τους ίδιους τους χορευτές της πόλης και των χωριών του Ρεθέμνους λεγόταν και λέγεται πάντα απλώς σούστα. Τα τρία βασικά βήματα, που μοιάζουν με πηδηματάκια και κάνουν τα σώματα των χορευτών να μοιάζουν σαν να ωθούνται από κάποιο ελατήριο (να “σουσταρίζουν”), είναι πιθανόν ο λόγος που ο χορός μετονομάστηκε την περίοδο της Ενετοκρατίας σε “σούστα”, από την ιταλική λέξη susta που σημαίνει έλασμα, ελατήριο. Δεν είναι γνωστό το προηγούμενο όνομά του.<br />
<br />
Είναι ζευγαρωτός χορός, χορεύεται από ζεύγη άνδρα και γυναίκας, ιδιαίτερα ερωτικός, με πολλές φιγούρες των χεριών ενώ τα βήματα των ποδιών παραμένουν σχεδόν πάντα ίδια (ή γίνονται σταυρωτά για λίγη ώρα, ως φιγούρα). Η σούστα έχει απλά βήματα (αναπηδήσεις μία φορά εναλλάξ στο κάθε πόδι, ακολουθώντας το ρυθμό), αλλά δεν είναι απλός χορός, γιατί ο καλός χορευτής –ή το καλό ζευγάρι– της δίνει ομορφιά με τη «χάρη» του (τη λεπτότητα και τον ερωτισμό που αποπνέουν οι κινήσεις του, που ποτέ δεν πρέπει να εκχυδαϊστούν ούτε να λικνίζεται ο κορμός του) και με την καλή γνώση στις πολλές φιγούρες των χεριών.<br />
<br />
Η σούστα, ως γνωστόν, ήταν η μόνη ευκαιρία των νέων διαφορετικού φύλου όχι μόνο να πλησιάσουν ο ένας τον άλλο αλλά και να αγγιχτούν (στα χέρια) και να εκφράσουν με κάθε κίνηση και βλέμμα τον ερωτισμό τους. Φυσικά στις κρητικές κοινωνίες του παρελθόντος, που ήταν όλες αυστηρών ηθών, σούστα χόρευαν συνήθως συγγενείς (αδερφός με αδερφή, ξάδερφος με ξαδέρφη), παντρεμένα ζευγάρια κ.λ.π., ενώ το χορευτικό ζευγάρι μεταξύ «ξένων» νέων χρειαζόταν προσοχή, γιατί προκαλούσε κοινωνικά σχόλια. Κατ’ εξαίρεσιν μπορεί να χορευόταν από δύο κοπελιές μόνες τους (ως χορευτικό ζεύγος), όταν «δεν είχαν καβαλιέρο». Την ανάγκη αυτή της προσέγγισης των δύο φίλων ήρθαν αργότερα (τον εικοστό αιώνα) να εξυπηρετήσουν οι «ευρωπαϊκοί» χοροί, ταγκώ και βαλς, αλλά και η πόλκα, που έγινε πολύ αγαπητή στο νομό Ρεθύμνης ως «σωτής».<br />
<br />
Η συσχέτιση της σούστας με τον αρχαίο πυρρίχιο είναι ένας μεγάλος πειρασμός για τους ερευνητές, λόγω του αρχεγονικού χαρακτήρα της. Συχνά λέμε ότι η σούστα ήταν πολεμικός χορός και με την πάροδο των αιώνων μετεξελίχθηκε σε ερωτικό. Λέγεται ακόμη ότι αποτελεί τη βάση από την οποία αναπτύχθηκαν άλλοι, περιπλοκότεροι, χοροί με «σουστάρισμα» όπως ο μαλεβιζώτης. Ίσως. Το θέμα είναι ανοιχτό στην έρευνα και δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα.<br />
<br />
Περίφημος για την ιδιότυπη και περίπλοκη σούστα του ήταν ο μεγάλος Ρεθεμνιώτης λυράρης των αρχών του 20ού αιώνα Αντώνης Παπαδάκης (Καρεκλάς) –εντυπωσιακή, αν κάπως φθαρμένη, μνημειώδη ηχογράφηση της σούστας του Καρεκλά, από τον ίδιο τον Καρεκλά και το Στέλιο Φουσταλιέρη, βλ. στη γνωστή σειρά δίσκων «Πρωτομάστορες».<span class="vvqbox vvqyoutube" style="color: #504945; display: block; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; font-size: 13px; height: 461px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><object data="http://www.youtube.com/v/xgFKX-4_NA4&amp;color1=0x3A3A3A&amp;color2=0x999999&amp;rel=0&amp;fs=1&amp;showsearch=0&amp;showinfo=0&amp;hd=1" height="461" id="vvq-2548-youtube-1" style="max-width: 100%; visibility: visible;" type="application/x-shockwave-flash" width="570"></object></span><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Σερτός ή Συρτός ή Χανιώτης</span></b><br />
Ίσως ο πιο δημοφιλής χορός στην Κρήτη σήμερα. Αποκαλείται και Χανιώτης, -ικος καθώς η διάδοση του αλλά και η γέννηση του με τη μορφή που τον συναντάμε σήμερα, έγινε στην περιοχή του νομού Χανίων και ειδικότερα στην περιοχή της Κισσάμου.<br />
<br />
Ο συρτός ως χορός με μορφή που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε, πρέπει να υπάρχει εκατοντάδες χρόνια στο νησί της Κρήτης. Οι βασικές μελωδίες του σημερινού Κρητικού συρτού πιθανόν να υπάρχουν στο νησί πιθανόν από την αρχαιότητα. Υπάρχει μία διαπίστωση του συνθέτη και μουσικοκριτικού Γιώργου Ι. Παπαδάκη για ύπαρξη γνωστών μελωδιών του κρητικού συρτού σε μουσική εργασία του ισπανικού συγκροτήματος “Εσπέριον” με θέμα τους χορούς και τη μουσική της Αναγέννησης. Το 1840 ο Εμμ. Βιβιλάκης από τις Βρύσες Αμαρίου, αναφέρει στο έργο του “Neugriechisches Leben, verglichen mit dem Altgriechischen; zur Eriduterung beider” (Βερολίνο 1840) τον χορό με τις ονομασίες Αποσυρτός ή Χανιώτικος και περιγράφει: “…Συγκροτείται από μια αλυσίδα ανδρών και γυναικών. Τους οδηγεί ο πρωτοχορευτής ο οποίος κρατάει στα χέρια του ένα όμορφο μαντήλι, πηγαίνοντας τρία βήματα μπροστά και δύο πίσω, κουνώντας το σώμα του και τα μέλη του με ένα σεμνό τρόπο, κάνοντας έτσι το λεγόμενο σισοκούνισμα”.<br />
<br />
Μία εκδοχή για το Συρτό που αναφέρεται για πρώτη φορά το 1989 από τον Κ. Παπαδάκη ή Ναύτη και υποστηρίζει ότι ο χορός αυτός με τη σημερινή του μορφή πρωτοεμφανίζεται στα μέσα του 18ου αιώνα (1750) στην περιοχή των Λουσακιών της Κισσάμου με συνθέτη το Στέφανο Τριανταφυλλάκη ή Κιώρο. Η θεωρία αυτή δε φαίνεται πιθανή καθώς δεν υπάρχει προηγούμενο παγκοσμίως, δημιουργίας χορού “εν μια νυκτί”, όπως επίσης γιατί δεν έχει τεκμηριωθεί ελλείψη επαρκών ιστορικών πηγών και βασίζεται μόνο σε απόψεις με ιδιαίτερα τονισμένο το στοιχείο του τοπικισμού. Βέβαια τελευταία, γίνεται προσπάθεια αυτή η άποψη να επιβληθεί, αλλά μόνο ως αυθαίρετος ισχυρισμός μπορεί να λογίζεται όταν συμβαίνει αυτό.<br />
<br />
Για τη μεγάλη πάντως εξάπλωση του συρτού σε όλο το νησί και την καθιέρωση του ως παγκρήτιου χορού καθοριστική ήταν η συμβολή του Ρεθεμνιώτη Ανδρέα Ροδινού, ενός λυράρη θρύλου που διασκέυασε παλιά συρτά με μεγάλη επιτυχία, αλλά και άλλων πρωτομαστόρων της μουσικής μας παράδοσης όπως των Γ. Κουτσουρέλη, Μ. Λαγού, Αλ. Καραβίτη, Κ. Παπαδάκη ή Ναύτη, κ.ά.<br />
Η παρουσία όμως των δύο μεγάλων της λύρας Αθανασίου Σκορδαλού και Κων/νου Μουντάκη ήταν ο καταλύτης για την ολοκληρωτική επικράτηση του συρτού σε παγκρήτιο επίπεδο. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την επικράτηση του Συρτού ως χορού της νύφης στη θέση του Σιγανού, όπως ήταν παλαιότερα και την μονότονη θα λέγαμε επιμονή πολλών χορευτών να ζητάνε από τους μουσικούς στα γλέντια να παίζουν μόνο Συρτό.<span class="vvqbox vvqyoutube" style="color: #504945; display: block; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; font-size: 13px; height: 461px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><object data="http://www.youtube.com/v/Y6Dg5rUa0Hk&amp;color1=0x3A3A3A&amp;color2=0x999999&amp;rel=0&amp;fs=1&amp;showsearch=0&amp;showinfo=0&amp;hd=1" height="461" id="vvq-2548-youtube-3" style="max-width: 100%; visibility: visible;" type="application/x-shockwave-flash" width="570"></object></span><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Σωτής</span></b><br />
<br />
Λαϊκή διασκευή της γνωστής Πόλκας που έγινε γνωστή και διαδώθηκε στην Κρήτη, τουλάχιστον στο νομό Ρεθύμνης, αρχές του εικοστού αιώνα, μεταμορφωμένος σε ιδιότυπο ζευγαρωτό κρητικό χορό. Ιδιαίτερα παιχνιδιάρικος και ερωτικός, εξυπηρέτησε τις ανάγκες της εποχής παίρνοντας και σατιρική διάθεση.<br />
Στα “γυρίσματά του” (τις μελωδίες του), που ήταν λίγα και απλά, τραγουδιούνταν ερωτικά και σατιρικά ρυθμικά δίστιχα, όπως:<br />
<br />
</span></span><br />
<div style="text-align: center;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;">Ένα-δύο, ήρθεν ο Σωτής,</span></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;">ελάστε, κοριτσάκια, να χορέψετε κι εσείς!</span></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;">Ένα-δύο-τρία-τέσσερα,</span></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;">και με τσι μαργιολιές μου κοντά μου σ’ έφερα!</span></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><br />
</span></span></div><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;">Έχει καταγραφεί οπτικά και ηχητικά, όπως αποδίδεται από τους λυράρηδες<span class="Apple-style-span" style="color: red;"> <a href="http://blog.mantinades.gr/category/kallitechnes/a-d/akoumianakis-emmanouil-chantrakomanolis/"><span class="Apple-style-span" style="color: red;">Μανώλη Ακουμιανάκη (Χαντρακομανώλη, Γερακάρη Αμαρίου)</span></a> </span>και <a href="http://blog.mantinades.gr/category/kallitechnes/a-d/diamantis-stelios/" style="color: red;">Στέλιο Διαμαντή (Διαμαντοστελή, Χάρκια Ρεθύμνης)</a><span class="Apple-style-span" style="color: red;">.</span><span class="vvqbox vvqyoutube" style="display: block; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; font-size: 13px; height: 461px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><object data="http://www.youtube.com/v/jJ5b5LxhOdI&amp;color1=0x3A3A3A&amp;color2=0x999999&amp;rel=0&amp;fs=1&amp;showsearch=0&amp;showinfo=0&amp;hd=1" height="461" id="vvq-2548-youtube-4" style="max-width: 100%; visibility: visible;" type="application/x-shockwave-flash" width="570"></object></span></span><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Τριζάλης</span></b><br />
<br />
Πηδηχτός χορός που χορευόταν στο Νομό Ρεθύμνου και συγκεκριμένα στην περιοχή της Αμπαδιάς (νότιο τμήμα της επαρχίας Αμαρίου), με λαβή από τις παλάμες και λυγισμένους τους αγκώνες. Το όνομα του είναι σύνθετο από τις λέξεις τρία και ζάλα (βήματα) γι\’ αυτό και ονομάστηκε Τριζάλης. Συχνά χαρακτηρίζεται “Κουρουθιανός”, πράγμα που σημαίνει ότι συνηθιζόταν ιδιαίτερα στο χωριό Κουρούτες της Αμπαδιάς. Ο αείμνηστος Γ. Μουζουράκης αναφέρονταν στο χορό με τη μαντινάδα:<br />
<br />
</span></span><br />
<div style="text-align: center;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;">Τριζάλης ο Κουρουθιανός, ρίζα του Ψηλορείτη,</span></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;">πολύ πανέμορφος χορός και άγνωστος στην Κρήτη</span></span></span></div><span class="vvqbox vvqyoutube" style="background-color: white; display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="display: block; height: 461px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><span class="vvqbox vvqyoutube" style="color: #504945; display: block; font-family: tahoma, 'century gothic', Arial, verdana, sans-serif; font-size: 13px; height: 461px; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 10px; max-width: 100%; visibility: visible !important; width: 570px;"><object data="http://www.youtube.com/v/_wO7OEv2tyw&amp;color1=0x3A3A3A&amp;color2=0x999999&amp;rel=0&amp;fs=1&amp;showsearch=0&amp;showinfo=0&amp;hd=1" height="461" id="vvq-2548-youtube-5" style="max-width: 100%; visibility: visible;" type="application/x-shockwave-flash" width="570"></object></span><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Τσινιάρης</span></b><br />
<br />
O Τσινιάρης είναι ένας χορός που έχει καταγραφεί στις Μέλαμπες Αγ. Βασιλείου του νομού Ρεθύμνου, ένα χωριό με μεγάλη μουσικοχορευτική παράδοση. Χορεύεται ακόμα και σήμερα ιδιαίτερα από παρέες ηλικιωμένων.<br />
Είναι κυκλικός χορός, χορεύεται από άνδρες και γυναίκες που κρατάνε μεταξύ τους με τα χέρια στο ύψος των ώμων.Ο Τσινιάρης θυμίζει έντονα τον Χανιώτικο Συρτό. Η ομοιότητα αυτή υπάρχει και στα βήματα του χορού αλλά και στον σκοπό της μουσικής, ιδιαίτερα στο Ρεθυμνιώτικο ύφος του χορού. Ο μερακλής χορευτής Γερμανάκης Αντώνης ή Γερμαναντώνης από τις Μέλαμπες σε συζήτησή μας ήταν απόλυτος ότι ο Τσινιάρης είναι ξεχωριστός χορός από τον Συρτό και έτσι τον ζητούσαν από τον λυράρη. Η διαφορά του από τον Συρτό, που τον κάνει και ξεχωριστό χορό οφείλεται σε κάποιες απότομες κινήσεις που αλλάζουν την φορά του χορού στον κύκλο. Αυτές οι απότομες κινήσεις συνοδεύονταν με απότομα ανεβοκατεβάσματα στον σκοπό. Εδώ οφείλεται και το όνομα του χορού αφού οι κινήσεις αυτές θυμίζουν το απότομο λάκτισμα (τσινιά) των ζώων και ειδικά του αλόγου.<br />
Ο Μελαμπιανός δασκάλος και λαογράφος Νίκος Φασατάκης στο δίτομο έργο του “Λαογραφία των Μελάμπων Ρεθύμνης” (έκδοση του Συλλόγου Μελαμπιανών Αθήνας «Οι Τέσσερις Μάρτυρες») αναφέρει: “…είχαμε μάλιστα κι άλλους χορούς: το λαζώτη, το μπανωμερίτη, το γκατσιπαδιανό, το τζινιάρη, τα τζορνεράκια και το ντριζάλη… Ο τσινιάρης είχε τσ’ άργιους (=αργούς στο ρυθμό) σκοπούς του σερτού, εκειουσάς που κάνουνε για καντάδα, και μερκά ’που τα ζάλα ντου.”</span></span><br />
</div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-2661732688616920272011-11-11T17:47:00.004+00:002011-11-12T12:00:22.944+00:00ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><span class="Apple-style-span" style="background-color: #444444;"><br />
</span><br />
<br />
<br />
<br />
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="1" style="border-bottom-color: rgb(192, 192, 192); border-left-color: rgb(192, 192, 192); border-right-color: rgb(192, 192, 192); border-top-color: rgb(192, 192, 192);"><tbody>
<tr><td style="border-bottom-color: rgb(192, 192, 192); border-left-color: rgb(192, 192, 192); border-right-color: rgb(192, 192, 192); border-top-color: rgb(192, 192, 192);" width="50%"><span class="Apple-style-span" style="color: orange;"><br />
</span><br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: orange;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></span></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: orange;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><div style="text-align: center;"><b>“ΟΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ</b></div><div style="text-align: center;"><b>ΘΕΛΩ ΓΥΝΑΙΚΑ</b></div><div style="text-align: center;"><b>ΜΕΡΑΚΛΙΝΑ!” </b></div></span></b><div style="text-align: center;"><br />
</div></span><br />
<div style="text-align: center;"><br />
</div></td><td style="border-bottom-color: rgb(192, 192, 192); border-left-color: rgb(192, 192, 192); border-right-color: rgb(192, 192, 192); border-top-color: rgb(192, 192, 192);" width="50%"><div align="center"><a href="http://stigmes.gr/br/images/alexakis.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img align="left" alt="ΑΛΕΞΑΚΗΣ ΜΑΝΟΛΗΣ (Manolis Alexakis - lyra player)" border="0" height="314" src="http://stigmes.gr/br/images/alexakis.jpg" width="220" /></a><span class="Apple-style-span" style="background-color: white; font-family: Arial;"><br />
</span></div><div align="center"><span class="Apple-style-span" style="background-color: white;"><span style="font-family: Arial;"></span></span></div></td></tr>
</tbody></table><br />
<span class="Apple-style-span" style="background-color: white;"><span style="font-family: Arial; text-align: -webkit-auto;"></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Στο χωριό Ρίζα Ιεράπετρας, όπου το 1965 γεννήθηκε ο Μανόλης Αλεξάκης, οι αγρότες γονείς του θεώρησαν όχι μόνο άσκοπο αλλά κι εντελώς παράλογο, να υποκύψουν στην απαίτηση του δωδεκάχρονου γιου τους όταν, κλαίγοντας γοερά, ζητούσε να του αγοράσουν μια λύρα. Το παιδικό μυαλό του πάνω στην απελπισία γέννησε “ευρεσιτεχνίες”. Κάθισε και έφτιαξε μια ψεύτικη λύρα από ταβλί, με χορδές καλώδια του ΟΤΕ και δοξάρι μια βέργα από ρογδιά κι άρχισε να εξασκείται πάνω του. Όταν είδε και απόειδε ότι τσάμπα έχανε τον καιρό του, “βούτηξε”, στην κυριολεξία ,από ένα ξάδερφο του μια αληθινή λύρα.<br />
<br />
<br />
Η πράξη του φυσικά τιμωρήθηκε με το ανάλογο ξύλο αλλά η μια εβδομάδα που παρέμεινε στην κατοχή του το μαγικό γι’ αυτόν όργανο, έως να το επιστρέψει στον ιδιοκτήτη του τον δικαίωσε και τον αντάμειψε ακόμα και για τις σφαλιάρες που έφαγε. Οι γονείς του αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι η απαίτηση του παιδιού τους δεν ήταν τελικά τόσο παράλογη κι ούτε ότι τα χρήματα που θα ξόδευαν για να του αγοράσουν μια δική του θα πήγαιναν χαμένα. Έξι μήνες αργότερα, δεν είχε συμπληρώσει καλά - καλά ούτε τα δεκατρία, το τότε παιδί έπαιζε σαν επαγγελματίας στην οδό Θερίσου, στα παλιά ΡΙΖΙΤΙΚΑ.<br />
<br />
<br />
Ο σημερινός μουσικός, ενταγμένος αυστηρά στα πλαίσια της παραδοσιακής μουσικής, έχει στο ενεργητικό του περί τα είκοσι CD, άλλα προσωπικά άλλα σαν συμμετοχή. Έχει ακόμα την τόλμη να βγάζει έξω από το κέντρο που παίζει κάποιον που θεωρεί ότι δεν σέβεται τον χώρο που ακούγεται η κρητική μουσική, που ο ίδιος θεωρεί κάτι παραπάνω από ιερή. Πιστεύει ότι η γνήσια, καθαρή κρητική μουσική δημιουργεί συνείδηση και ανθρωπισμό, καταδικάζει όλο αυτό το νεοσύστατο ρεύμα των λεγόμενων “σκυλάδων” που την κατακλύζει και ευχαριστεί από καρδιάς όλα εκείνα τα ιερά τέρατα του πριν και του σήμερα που έγραψαν και γράφουν ιστορία στην πορεία της μουσικής του τόπου μας και εύχεται να τους μοιάσει.</span><div class="separator" style="clear: both;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span"></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span"><br />
</span></span></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: white;"><div style="text-align: center;">΄“..Όταν ονομάζω κάποιον “θρύλο” στη μουσική, δεν εννοώ απαραίτητα το δεξιοτέχνη και μόνο. Εγώ επιβραβεύω και την προσπάθεια μόνο που μπορεί να κάνει κάποιος, λίγο είναι αυτό; Όταν λοιπόν ξεκίνησα, όπως σου είπα πολύ μικρός, στόχος μου ήταν να τους μοιάσω και τώρα βέβαια, αλλά σαν πιο ώριμο άτομο πια, πρώτιστος στόχος μου είναι να αφήσω κι εγώ ένα λιθαράκι στην ιστορία της κρητικής μουσικής όπως άφησαν εκείνοι”. </div><div style="text-align: center;"><br />
</div></span></span><span class="Apple-style-span"><div style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/JvStua9jVdA?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div></span><br />
<br />
Πηγή: <a href="http://stigmes.gr/gr/grpages/pageflip.htm">http://stigmes.gr/gr/grpages/pageflip.htm</a><br />
<br />
<br />
<br />
</div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-21470288903875908192011-11-11T17:13:00.004+00:002011-11-12T12:04:01.857+00:00Καρπουζάκης Μανώλης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Γεννήθηκε το 1947 στο χωριό Ζαρός Καινούργιου του νομού Ηρακλείου. Με τη λύρα άρχισε να ασχολείται από όταν ήταν επτά χρονών και την πρώτη του λύρα του την έφτιαξε ο πατέρας του. Όταν ήταν δέκα χρονών του αγόρασε μια βιολόλυρα (αρκετά δημοφιλές μουσικό όργανο στην περιοχή της Μεσσαράς – έχει τέσσερις χορδές) και από τότε συνεχίζει να παίζει και τρίχορδη και τετράχορδη λύρα. Τα πρώτα ακούσματα του ήταν από τους χωριανούς του λυράρηδες και λαουτιέρηδες και είναι αυτοδίδακτος.<br />
<br />
<br />
Το 1961 έρχεται στο Ηράκλειο και από τότε είναι και μόνιμος κάτοικος Ηρακλείου. Στο πρώτο γλέντι που έπαιξε ήταν 13 ετών με τον λαουτιέρη Γιάννη Αποστολάκη. Το 1965 η δισκογραφική εταιρεία ΠΑΝΙΒΑΡ ανακαλύπτει τον νεαρό και ταλαντούχο Μανόλη Καρπουζάκη, έτσι το 1966 κυκλοφορεί η πρώτη του δισκογραφική δουλειά, δίσκος 45 στροφών με τίτλο “Στης δυστυχίας τις στιγμές” με δυο τραγούδια, ένα συρτό από την μια πλευρά και κοντυλιές από την άλλη, ακολουθούν άλλοι 5 δίσκοι 45 στροφών. Μέχρι σήμερα το έργο του φτάνει στις 102 προσωπικές δισκογραφικές δουλειές και 30 συμμετοχές σε άλλους καλλιτέχνες. Από το 1966 μέχρι και το 1982 συνεργάζεται με την εταιρεία ΠΑΝΙΒΑΡ στην οποία έχουν κυκλοφορήσει 55 έργα σε δίσκους και ζωντανές ηχογραφήσεις σε κασέτες. Από το 1982 μέχρι πρόσφατα συνεργαζόταν με την εταιρεία ΚΡΕΤΑΦΩΝ στην οποία έχει κυκλοφορήσει τα υπόλοιπα έργα του.<br />
<br />
<br />
Είχε παίξει πολλές φορές στην Ευρώπη, στην Αυστραλία, στην Κύπρο αλλά και σε όλη την Ελλάδα όπου υπάρχει σύλλογος Κρητών. Είχε πολλές εμφανίσεις σε δημοφιλή κρητικά κέντρα σε Ηράκλειο και Αθήνα. Συνεργάτες του στις δισκογραφικές δουλειές είναι: Κοτζαμπασάκης Μ.- Κοκαράκης Α.- Σαλούστρος Π.- Κρουσανιωτάκης Γ. – Παπατσαράς Μ.- Πετσάκης Γ. – <a href="http://blog.mantinades.gr/tag/alefantinos-n/">Αλεφαντινός Ν.</a> – Ζαμπουλάκης Γ. – Λαρεντζάκης Μ.- Φουκάκης Δ.- Τσαφαντάκης Β.- Γιατρομανολάκης Ν.- <a href="http://blog.mantinades.gr/tag/kaklis-manolis/">Κακλής Μ.</a>- Νενεδάκης Μ.-Σαλούστρος Α.-Σαλούστρος Β.-Σκουλάς Δ.- Πατενταλάκης Ν. – Γιαννακάκη Ε.-Γρηγοράκη Ε.-Χρονάκη Σ.- Γιαμπουλάκης Λ. κά.<br />
<br />
<br />
Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Μπαρμπιανιτάκη το γένος Φιτσάκη από το Πετροκεφάλι της Μεσσαράς και είχε δυο παιδιά τον Γιώργο και την Ειρήνη η οποία μάλιστα του έχει χαρίσει δυο εγγόνια την Ελένη και το Γιάννη. Ήταν επίσης από τα πρώτα μέλη του Παγκρητίου Συλλόγου Καλλιτεχνών Κρητικής Μουσικής και είχε διατελέσει αντιπρόεδρος τα έτη 1994 έως 1997.<br />
<br />
Ο Μανώλης Καρπουζάκης πέθανε στις 7 Ιουλίου του 2011 σε ηλικία μόλις 64 ετών…<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/m42RzFa2rjM?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><br />
<div style="text-align: right;">βασισμένο στο βιογραφικό του καλλιτέχνη</div><div style="text-align: right;">όπως περιέχεται στο http://www.cretamusic.gr</div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-71292484571400797092011-11-11T12:42:00.002+00:002011-11-11T13:15:58.738+00:00Το χωριό Μαλεβίζι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><h3 class="post-title entry-title">Ορεινό Μαλεβίζι </h3><div class="post-header"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOx7BAv9DEvGvhLXj6zSHkNrC7Glf4EAhLxnykUWFOnfG4DxlrGPcYz8a9pIEjXlPj_3wofoFC9hTxoHjXrpQvkPmwN2HyXloAP_G6mWhaWvx_HKVLhRnYyPRnjo4kbu-ODK9Q48kbh0o/s1600/%25CE%259F%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BD%25CF%258C+%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25B2%25CE%25AF%25CE%25B6%25CE%25B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="262" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOx7BAv9DEvGvhLXj6zSHkNrC7Glf4EAhLxnykUWFOnfG4DxlrGPcYz8a9pIEjXlPj_3wofoFC9hTxoHjXrpQvkPmwN2HyXloAP_G6mWhaWvx_HKVLhRnYyPRnjo4kbu-ODK9Q48kbh0o/s400/%25CE%259F%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BD%25CF%258C+%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25B2%25CE%25AF%25CE%25B6%25CE%25B9.jpg" t8="true" width="400" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Το Λιβάδι του Ψηλορείτη γεμάτο ανοιξιάτικα αγριολούλουδα</span></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><span style="color: purple;"><b>Δεν είναι Χανιορέθεμνα</b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: purple;"><b>που πιάνουν μετερίζι</b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: purple;"><b>μπέτη με μπέτη πολεμούν</b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: purple;"><b>επά στο Μαλεβίζι</b></span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Το <a href="http://www.heraklion.gr/">Ηράκλειο</a> είναι η μεγαλύτερη πόλη της Κρήτης. Στη δυτική πλευρά της πόλης απλώνεται η παραλία Αμμουδάρα, πίσω από την οποία αναπτύσσεται δυναμικά το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%AC%CE%B6%CE%B9_%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85">Γάζι</a>, ένα προάστιο του Ηρακλείου, το οποίο αποτελεί και την έδρα του <a href="http://malevizi.gov.gr/">Δήμου Μαλεβιζίου</a>. Από εκεί ξεκινούν και οι επαρχιακοί δρόμοι που θα μας οδηγήσουν στις ανατολικές απολήξεις του Ψηλορείτη και συγκεκριμένα στο λεγόμενο <a href="http://www.akomm.gr/include/pdf.php?l=1&p=85">ορεινό Μαλεβίζι</a>.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ακολουθούμε τις πινακίδες που γράφουν "Τύλισος" και "Κρουσώνας". Στον ανισόπεδο κόμβο που συναντούμε περνάμε από κάτω. Από πάνω μας ακριβώς περνάει η νέα εθνική οδός που ενώνει το Ηράκλειο με το Ρέθυμνο και τα Χανιά. Αμέσως μετά (περίπου 300 μ. από τον ανισόπεδο κόμβο) βρίσκουμε διασταύρωση. Αριστερά πάει για Κρουσώνα και ευθεία (δεξιά) για Τύλισο και Ανώγεια. Πάμε πρώτα δεξιά ανηφορίζοντας σταδιακά μέχρι που περνάμε τις εγκαταστάσεις του παραδοσιακού ξενοδοχείου Αρόλιθος. Θα το βρούμε ανεβαίνοντας δεξιά. Ακόμη 3 χλμ. και μπαίνουμε στο κεφαλοχώρι <a href="http://www.dimostylisou.gr/">Τύλισος</a>, στο οποίο παλαιότερα έδρευε και ο ομώνυμος <a href="http://www.tylisos.gr/">Δήμος Τυλίσου</a>. Στα 500 μ. από τα τελευταία σπίτια της Τυλίσου θα βρούμε την πινακίδα που μας δείχνει αριστερά προς το χωριό <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%AE_%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85">Μονή</a>, ενώ αν συνεχίσουμε δεξιά θα μπούμε στο Ν. Ρεθύμνου και θα φτάσουμε στα Ανώγεια.<br />
<br />
<a name='more'></a></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Πίσω ξανά στη διασταύρωση που λέγαμε. Πάμε τώρα αριστερά. Θα περάσουμε πρώτα το Καβροχώρι και μετά το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B5%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CF%84%CF%83%CE%B9_%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85">Κεραμούτσι</a>. Εκεί κοντά βρισκόταν το φρούριο Μαλβιτσίνο, που χτίστηκε από τους Ενετούς το 13ο αι. Σ' αυτό το κάστρο χρωστάει το όνομά του ολόκληρο το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AF%CE%B1_%CE%9C%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%B2%CE%B9%CE%B6%CE%AF%CE%BF%CF%85">ορεινό Μαλεβίζι</a>. Σήμερα όμως από το "Castelo Malvicino" σώζονται δυστυχώς μόνο ελάχιστες πέτρες σωριασμένες αριστερά και δεξιά ανάμεσα στα αγριόχορτα. Μετά το Κεραμούτσι θα περάσουμε μέσα από το χωριό <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%AD%CF%82_%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85">Κορφές</a> και ακολούθως θα μπούμε στο δεύτερο κεφαλοχώρι του Μαλεβιζίου, τον <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82_%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85">Κρουσώνα</a>. Εδώ παλαιότερα έδρευε και ο ομώνυμος <a href="http://www.krousonas.gov.gr/">Δήμος Κρουσώνα</a>. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε να περάσουμε μια βόλτα και από το πρατήριο που διαθέτει ο Αγροτικός Γυναικείος Οικοτεχνικός Συνεταιρισμός "<a href="http://www.krousaniotissa.gr/">Η Κρουσανιώτισσα</a>". Είναι ο πρώτος που δημιουργήθηκε στο Ν. Ηρακλείου και παράγει παξιμάδια, καλιτσούνια, ξεροτήγανα, χυλοπίτες, ανεβατά κουλούρια, γλυκά του κουταλιού, γλυκά του ταψιού, βουτήματα, λικεράκια κλπ. όλα με βάση το παρθένο κρητικό ελαιόλαδο, το κρασί, το μέλι, τη σταφίδα, τα αμύγδαλα, τα καρύδια και τα φημισμένα λιβαδιώτικα μήλα και αχλάδια.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ας απολαύσουμε τώρα το χορό Μαλεβιζιώτη, έναν από τους πιο λεβέντικους κρητικούς χορούς, που χορεύεται βέβαια σε ολόκληρη τη μεγαλόνησο:</div><div style="text-align: justify;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/7SgykATrL1g?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Εδώ στον Κρουσώνα έχουμε τώρα δύο επιλογές: ή να ανεβούμε στο Λιβάδι ή να κατέβουμε στο Σάρχο. Πάμε πρώτα στο Λιβάδι. Από τον Κρουσώνα ένας δρόμος ανεβαίνει ψηλά, περνάει το γυναικείο <a href="http://2dim-krouss.ira.sch.gr/agiairini.htm">μοναστήρι της Αγ. Ειρήνης</a> και στη συνέχεια διακλαδίζεται. Δεξιά καταλήγει στα 10 χλμ. από τον Κρουσώνα στο λεγόμενο "Λιβάδι", δηλαδή ένα οροπέδιο στα 950 μ. υψόμετρο, στις ανατολικές παρυφές του Ψηλορείτη. Το λιβάδι αυτό είναι γεμάτο μηλιές και αχλαδιές, ενώ την άνοιξη θα βρούμε και χιλιάδες αγριολούλουδα. Αριστερά καταλήγει στην <a href="http://farm6.static.flickr.com/5247/5319219693_51f3a8fbc7.jpg">τοποθεσία "Βρομωνερό"</a> (ναι έτσι γράφεται σωστά, όχι Βρωμονερό, δεν είναι... βρώμικο το νερό εκεί, προέρχεται από το αρχαίο ρήμα βριμώ και τη λέξη ιερό). Είναι σημείο ιδανικό για ελεύθερο κάμπινγκ, με αιωνόβιους πρίνους, άφθονη σκιά, ξύλινους πάγκους, βρύσες με τρεχούμενο νερό, χτιστές ψησταριές κλπ.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Η άλλη επιλογή είναι να κατεβούμε προς το χωριό <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%82_%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85">Σάρχος</a>. Να πούμε σ' αυτό το σημείο ότι κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής ο Σάρχος πλήρωσε <a href="http://www.greekholocausts.gr/gr/index.php?option=com_content&task=view&id=62&Itemid=50">βαρύ φόρο αίματος</a>. Επίσης, κοντά στο χωριό βρίσκεται το λεγόμενο "σπήλαιο Χώνος", το οποίο έγινε γνωστό στο πανελλήνιο όταν πριν μερικά χρόνια εκεί μέσα τρεις σπηλαιολόγοι κατέβηκαν για χαρτογράφηση και παγιδεύτηκαν μετά από έντονη βροχόπτωση. Κανείς δε γνώριζε αν και πότε θα βγούν ζωντανοί. Η δραματική <a href="http://www.speleo.gr/gr/arxeio/arx_200211xronsarxos.htm">επιχείρηση απεγκλωβισμού</a> κράτησε 4 μέρες και είχε τελικά αίσιο τέλος. Το σπήλαιο δεν είναι αξιοποιημένο τουριστικά και φυσικά δεν είναι επισκέψιμο.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Στη συνέχεια φτάνουμε στο χωριό Κάτω Ασίτες. Εδώ έχουμε άλλο δίλημμα: η μία επιλογή είναι να κατευθυνθούμε προς τους Άνω Ασίτες και ακολούθως είτε να συνεχίσουμε ευθεία προς την Αγ. Βαρβάρα, απ' όπου πλέον μπορούμε εύκολα να πάρουμε το δρόμο που βγάζει στην πασίγνωστη στην Κρήτη <a href="http://partetavouna.blogspot.com/2010/06/blog-post_25.html">Λίμνη Ζαρού</a> είτε να κατεβούμε προς το χωριό <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%B1_%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85">Κεράσια</a> και να στρίψουμε μετά δεξιά προς <a href="http://v4.cache6.c.bigcache.googleapis.com/static.panoramio.com/photos/original/27232223.jpg?ir=1&ir=1&redirect_counter=2">Άγ. Θωμά</a> και Αγ. Βαρβάρα. Η δεύτερη επιλογή είναι να φύγουμε από τους Κάτω Ασίτες παίρνοντας το δρόμο προς Πυργού, <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CF%8D%CF%81%CF%89%CE%BD_%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85">Άγ. Μύρωνα</a>, Πετροκέφαλο, Βούτες και επιστροφή στο Ηράκλειο.</div><div style="text-align: justify;"></div><b>Πηγή</b>: http://partetavouna.blogspot.com/2011/07/blog-post.html</div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7452048696122126023.post-73386829843474078832011-11-10T12:57:00.011+00:002011-11-13T20:37:25.153+00:00Λασίθι - Οροπέδιο Λασιθίου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: white;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div><div><div><div style="text-align: center;"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoTableGrid" style="border-collapse: collapse; text-align: justify;"><tbody>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754"><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">ΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΛΑΣΙΘΙ»</span></b></div><div style="text-align: center;"><b style="font-family: Verdana; font-size: 16px;"><span style="background-color: white; font-family: Impact; font-size: 16pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: #274e13;"><br />
</span></span></b></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #38761d; font-size: large;"><b>Ο ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ</b></span></div></td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.krassanakis.gr/lassithi.files/lassithi-old.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="441" src="http://www.krassanakis.gr/lassithi.files/lassithi-old.jpg" width="640" /></a></div><br />
</div></td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754">Ανατρέχοντας στον Οργανικό Νόμο του 1868 (Βλέπε Κρητικός Κώδικας, έκδοση Α’ Χανιά 1879, Τόμος Α, σ. 63) βλέπουμε ότι το όνομα της Επαρχίας Λασιθίου δόθηκε σε ολόκληρο το νομό από την Κρητική Επαναστατική Διοίκηση των Απελευθερωτικών Αγώνων των ετών 1866 – 1869 εξ αιτίας της 10ημερης (21 - 30/5/1867) αιματηρής γιγαντομαχίας Λασιθίου που έγινε στο Οροπέδιο Λασιθίου μεταξύ Τούρκων και Κρητων. Επομένως το όνομα Λασίθι ήταν αρχικά μόνο για την επαρχία. Μέχρι τότε ο νομός Λασιθίου ονομαζόταν νομός Σητείας, = στα Βενετσιάνικα TERRITORIUM SITTIA ή SETTIA.</td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754"></td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754"><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ΟΙ ΛΙΝΙΕΣ ή ΒΑΓΚΕΣ, ΤΑ ΛΑΣΙΤΙ</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΣΙΘΙ</span></b></div><div style="text-align: center;"><br />
</div></td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754"><br />
</td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754">Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, αλλά και τα αρχαία γραπτά Μνημεία, ιδιαίτερα τα Ενετικά (Βλέπε π.χ. Στ.Σπανάκη: Ενετικές Εκθέσεις Basilica, Cavali κλπ):<br />
<br />
1) ) Ο κάμπος που σήμερα λέγεται Λασίθι αρχικά ονομάζονταν «Δίκτη και Δικταίον, τόπος και όρος της Κρήτης» (Βυζάντιος, Πτολεμαίος κ.α.) και επι Ενετών και Lassiti Campagna ant Campo di Lasciti<br />
<br />
2) Ο κάμπος που σήμερα λέγεται Λασίθι είναι ένα τεράστιο ταψί και τα νερά του δεν εκβάλλονται με ποταμό στη θάλασσα. Μάλιστα για τον ίδιο λόγο, μέχρι που οι Βενετοί κατέλαβαν την Κρήτη, το Λασίθι λίμναζε και γι αυτό δεν το καλλιεργούσαν. Στη συνέχεια οι Βενετοί, προκειμένου να βρουν σιτηρά και κηπευτικά για τη διατροφή των στρατιωτών τους στην Κρήτη, χάραξαν στον εν λόγω κάμπο οριζοντίως και καθέτως αποθετήρια αυλάκια, τα καλούμενα Βάγκες ή Λίνιες (= Ενετικά Banks, Lines), με σκοπό από τη μια να οδηγούν τα νερά σε μια υπόγεια καταβόθρα, τον καλούμενο χώνο, και από την άλλη αφενός να συγκρατούν κάποια νερά για το πότισμα ή για τα πηγάδια (πλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα) και αφετέρου να συγκρατούν ύλη, για να χρησιμοποιείται για τη λίπανση του κάμπου. Και έτσι στη συνέχεια το Λασίθι έγινε παράδεισος.<br />
<br />
Οι Λίνιες ή Βάγκες είναι 12 προς Βορά και Νότο και 20 από Ανατολάς προς Δύση και χωρίζουν τον κάμπο σε 193 ½ τετράγωνα (φαίνονται από τις κορφές της Δίκτης, αλλά και στις αεροφωτογραφίες της Google ).<br />
<br />
Τα τετράγωνα αυτά οι Βενετοί τα παραχώρησαν σε Βενετούς αποίκους και ντόπιους καλλιεργητές ως κληροδοτήματα ή άλλως μετόχια, μερίδια, κληρουχίες , που στα Βενετσιάνικα – Λατινικά (βλέπε λεξικό Dizionariodel dialeto Veleziane di G. Boerio, Venezia 1856) λέγονται lassiti ή Lasciti, απ΄όπου προέκυψε η βενετσιάνικη ονομασία LASSITI CAMPAGNA ή CAMPO DI LASSITI = στα κρητικά Λασίτι ή Λασίθι και Τούρκικα Lasit. <br />
<br />
Πιο απλά, οι ονομασίες «Λασίτι», «Λινιες», «Βάγκες» είναι βενετσιάνικες (ο πληθυντικός αριθμός των λατινο-βενετσιάνικων λέξεων lascito, line, bank), όπως και τόσες άλλες της Κρήτης, πρβ: Λιμνάκαρος (Limnacaros),Κάστελος, Καζάρμα (Casarma), Μεραμβέλο (Mirabello), Σπίνα Λόγκα (Spina Longa), Μαλεβύζι (Μalvezia), Souda(Suda), Μονοφατσι (Bonifatio), Belventere, Καστέλι (Castel) κ.α.<br />
<br />
Στις Βενετσιάνικες Έκθεσεις (Cavali, F. Castrofylaca κ.α.) αναφέρονται τα ονόματα των Βενετών αποίκων και των ντόπιων καλλιεργητών που παραχωρήθηκαν τα λάσιτι, π.χ.: Franco Dannasis, Petro Conte, G. Tzogia, Μ.Bidos, Γ. Μηλιαράς, Μ. Κρασώτης, Ν. Αρχαύλης, Γ. Μουδάτσος, Ε. Τζερμιάς, Α. Σανούδος κλπ . Αναφέρονται επίσης τα μετόχια (κατοικίες μετοχάρηδων), π.χ.: Μετόχι Αυγουστή, μετόχι Αλογόσπηλιοι, μετόχι Βασιλικού, μετόχι Βίδων, κλπ. , από τα οποία μερικά στη συνέχεια έγιναν χωριά.<br />
<br />
Σημειώνεται επίσης ότι:<br />
<br />
1) Όταν οι Βενετοί κατέλαβαν την Κρήτη την κήρυξαν σε βασίλειο (Regno di Candia = Βασίλειο του Χάνδακα = σημ. Ηράκλειο), την χώρισαν διοικητικά σε 4 μεγάλα διαμερίσματα ( κάτι ως σημερινοί νομοί), τα: TERRITORIUMSITTIA ή SΕΤΤΙΑ(σημερινός νομός Λασιθίου), TERRITORIUM CANDIA, (Ηρακλείου), TERRITORIUM RETTIMO(Ρεθύμνης) και TERRITORIUM CANEA (Χανίων) και αυτά στη συνέχεια τα διαμοίρασαν ως φέουδα στους Βενετούς αποίκους (στην αρχή σε 12 ευγενείς), σύμφωνα με την Carta Concessionis του 1211. Ο Κάμπος που σήμερα λέγεται Λασιίθι, ο κάμπος που σήμερα λέγεται Μοιρών, ο Αλίκαμπος και κάποια άλλα μέρη παρέμειναν αρχικά ως δημόσια κτήματα και στη συνέχεια, αφού το δημόσιο ταμείο του Χάνδακα έκανε εκεί διάφορα έργα για καλύτερη γεωργική εκμετάλλευση, τα παραχώρησε ως μοιράσια (εξ ου και Μοίρες) ή lassiti (εξ ου και η ονομασία Λασίθι) σε και ντόπιους καλλιεργητές και Βενετούς αποίκους που έφερε από Ναύπλιο, Μονεμβάσια κ.α. μέρη, τα οποία ο F. Basilicata είχε υπολογίσει σε 25 ιπποτικά φέουδα.<br />
<br />
2) Στο Οροπέδιο λίγο πριν υπήρχαν πάρα πολύ ανεμόμυλοι (γύρω στους 10.000 την δεκαετία του 50, σύμφωνα με την απογραφή κ. Μιχ. Κασωτάκη, καθηγητή Πανεπιστημίου) που προσέδιδαν στο τοπίο μια μοναδική φυσιογνωμία υψηλής αισθητικής αξίας.<br />
<br />
Οι ανεμόμυλοι ήσαν αντλητικές μηχανές με ξύλινο ή πέτρινο στην αρχή και μετά σιδερένιο πύργο απλής τεχνολογίας ντόπιας κατασκευής. Έκαμαν την εμφάνιση τους στον Λασιθιώτικο κάμπο στα τέλη του περασμένου αιώνα και προσέφεραν μεγάλη βοήθεια στον ντόπιο αγρότη και συνετέλεσαν στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας. Ο αριθμός τους σήμερα έχει μειωθεί σημαντικά λόγω εκσυγχρονισμού, στερώντας από τον αναπτυσσόμενο τουρισμό ένα από τα κύρια στηρίγματά του και από το Λασίθι την ταυτότητα του.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">LASSITI CAMPANA</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">= ΚΑΜΠΟΣ ΛΑΣΙΘΙ</span></b></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: center;"><a name='more'></a><span style="background-color: white; font-family: Impact; font-size: 16pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: center;"><br />
</div><table border="1" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoTableTheme" style="border-collapse: collapse; border-style: none;"><tbody>
<tr><td style="border: 1pt solid rgb(35, 122, 69); padding: 0cm 5.4pt; width: 553.75pt;" valign="top" width="738"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoTableTheme" style="border-collapse: collapse; border: 2px solid rgb(204, 0, 51);"><tbody>
<tr><td style="border-style: none; padding: 0cm 5.4pt; width: 276.85pt;" valign="top" width="369"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: center;"><span style="background-color: white; font-size: 10pt;"><img border="0" height="311" id="_x0000_i1039" src="http://www.krassanakis.gr/lasithi.files/Lasiti-campagna.jpg" width="215" /><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: center;"><b style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">LASSITI CAMPAGNA = κόμπος Λασιθίου,</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Γκραβούρα F. Basilicata, 1612 μ.Χ.</span></b></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
</div></td><td style="border-style: none; padding: 0cm 5.4pt; width: 276.9pt;" valign="top" width="369"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: white;"><span style="font-size: 10pt;"><img border="0" height="286" id="_x0000_i1040" src="http://www.krassanakis.gr/Dictaeus.files/Lassiti.jpg" width="333" /></span><span lang="EN-US" style="font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></span></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Αεροφωτογραφία της Google στην οποία, όπως βλέπουμε, διακρίνονται οι Λίνιες ή Βάγκες και τα λασιτι (Linies Banks, Lassiti) απ΄όπου η ονομασία Λασίτι ή Λασίθι</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
</div></td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: white;"><o:p></o:p></span></div></td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;"><span style="background-color: white; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div></td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: center;"><br />
</div></td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: center;"><span style="background-color: white; font-size: 10pt;"><img border="0" height="344" id="_x0000_i1041" src="http://www.krassanakis.gr/Dictaeus.files/honos.jpg" width="459" /><o:p></o:p></span></div><br />
<div style="text-align: center;">Ο λεγόμενο «Χώνος» όπου οδηγούνται τα νερά από τις Λίνιες ή Βάγκες</div><div style="text-align: center;">και χάνονται μέσα στη γη.</div><div style="text-align: center;"><br />
</div></td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt;"><br />
</div></td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: center;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: white;"><span style="font-size: 10pt;"><img border="0" height="378" id="_x0000_i1042" src="http://www.krassanakis.gr/Dictaeus.files/Lassithi.jpg" width="568" /></span></span></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Και σήμερα ακόμη, αν οι βροχές είναι πολλές ή αν ο χώνος φράξει,</div><div style="text-align: center;">το Οροπέδιο Λιμνάζει και πάλι</div><div style="text-align: center;"><br />
</div></td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt;"><br />
</div></td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: white;"><span style="font-size: 10pt;"><img border="0" height="377" id="_x0000_i1043" src="http://www.krassanakis.gr/lasithi.files/windmills.jpg" width="568" /></span><span lang="EN-US" style="font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Οι περόμυλοι, όπου οι Βενετοί αρχικά και μετά οι ντόπιοι</div><div style="text-align: center;">άλεθαν τα σιτάρια.</div><div style="text-align: center;"></div></td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: center;"><span style="background-color: white; font-size: 10pt;"><img border="0" height="386" id="_x0000_i1044" src="http://www.krassanakis.gr/Dictaeus.files/Lassithi-1.jpg" width="564" /><o:p></o:p></span></div></td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754">Το Οροπέδιο Λασιθίου μετά την απελευθέρωσή του, επι Κρητικής Πολιτείας (1898 – 1906 μ.Χ.) και εξής, άρχισε να γίνεται σιγά σιγά παράδεισος. Εκτός από σιτοβολώνες γέμισε και με κήπους με παντός είδους δέντρα (αχλαδιές, μηλιές, αμυγδαλιές κλπ) και κηπευτικά (πατάτες, λάχανα, φασόλια κλπ), που ποτίζονταν με νερόμυλους.</td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid rgb(35, 122, 69); border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: center;"><span style="background-color: white; font-size: 10pt;"><img border="0" height="425" id="_x0000_i1045" src="http://www.krassanakis.gr/Dictaeus.files/mill.jpg" width="568" /><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: center;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: center;"><span style="background-color: white; font-size: 10pt;"><img border="0" height="392" id="_x0000_i1046" src="http://www.krassanakis.gr/Dictaeus.files/mills.jpg" width="568" /><o:p></o:p></span></div></td></tr>
<tr><td style="border-style: none; padding: 0cm 5.4pt; width: 565.3pt;" valign="top" width="754"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Ξύλινος μύλος,</div><div style="text-align: center;">Νερόμυλος στο Λασίθι με ξύλινο πύργο, γκραβούρα 1928.</div></td></tr>
</tbody></table></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;"><div style="text-align: justify;"><br />
</div></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;"><div style="text-align: justify;"><br />
</div></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;"><div style="text-align: justify;"><br />
</div></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;"><div style="text-align: justify;"><br />
</div></div><div style="text-align: center;"><table border="1" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoTableTheme" style="border-collapse: collapse; border-style: none; margin-left: -0.4pt; text-align: justify;"><tbody>
<tr><td style="border: 1pt solid windowtext; padding: 0cm 5.4pt; width: 20cm;" valign="top" width="756"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: center;"><br />
</div></td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid windowtext; border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 20cm;" valign="top" width="756"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><b>Η ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ «ΛΑΣΙΘΙ»</b></div><div style="text-align: center;"><b>(Γράφεται με ι και όχι η ή υ)</b></div><br />
Η ορθή γραφή του ονόματος «Λασίθι» είναι με ι, γιατί:<br />
1) Σε καμιά επίσημη επιγραφή και σε κανένα επίσημο αρχαίο κείμενο ή χάρτη δεν έχει βρεθεί γραμμένο είτε με τη γραφή Υ(υ) είτε με τη γραφή Η(η).<br />
Στις αναφορές και τους χάρτες των Ενετών ναυτικών περιηγητών κ.τ.λ. γράφεται πάντα με ι και πότε: Lascito campo και πότε Lasciti, Lassiti ant Lassithi. O Waldseemüller (Ptolemaios), 1541 μ.X., στο χάρτη του CRETA ( = ΚΡΗΤΗ) γράφει το όνομα Λασίθι με ι και sc και όχι με s: Lascito campo. O Onorio Belli (1591) γράφει το όνομαΛασίθι με sc και όχι με s: lasciti che ‘e un monte molto alto, il guale nella sua cima ha una belissima pianura chiamata Lasciti. Ομοίως στους χάρτες Κρήτης G Porro (1572) και F Μorosini (1668) γράφεται Lascito campo.Στην έκθεση Cauali (1572) γράφεται Lasciti, ενώ στην έκθεση F. Bassilicata γράφεται Lassiti και Lassithi. Στοχάρτη της Κρήτης του Ολλανδού Dupper (1618) γράφει: Dicte mons guite Dicteus item Dictinneus n. Lassiti ant Lassithi.O Αθ. Πικρός (Κρητικός πόλεμος, 1669) το γράφει με ι, λέει: πρώτιστα δ’ ικάνουσιν εις οίπυν χώρον,Λάσιθι εκ πολλού με ως κεκλημένον, ως είγε λας έφασκεν ίθις ες θέαν. Στο χάρτη του Ρήγα Φεραίου γράφεται «Λασίτι». Στα Δημοτικά Σχολεία, στα Γυμνάσια και στα Λύκεια της Κρήτης από παλιά γράφεται επίσημα με Ι(ι), δηλαδή ΛΑΣΙΘΙ.<br />
2) Αυτοί που γράφουν το όνομα Λασίθι με Η(η) ή Υ(υ) στηρίζονται σε λάθος ετυμολογίες. Σημειώνεται ότι:<br />
Α) Σύμφωνα με τον Α. Γιάνναρη (Βλ. Περί Ερωτοκρίτου), το Λασίθι πήρε το όνομά του κατά τον μεσαίωνα από την βενετσιάνικη γραφή της πόλης La Seteia = LA SITIA = «η Σητεία» και γι αυτό πρέπει να γράφεται με η, δηλαδή Λασήθι. Κάτι που είναι εντελώς λάθος γιατί αφ’ ενός στα ονόματα ποτέ δεν προσκολλάτε το άρθρο (αυτό μπορεί να γίνει μόνο σε επιρρήματα από πλάγιες πτώσεις, όπως τη ημέρα > σήμερα, τη ώρα > τώρα κ.α. ) και αφ’ ετέρου η πόλη της Σητείας δεν είχε καμιά σχέση με το οροπέδιο Λασιθίου, αφού παρεμβάλλεται η επαρχίαΜεραμπέλου. Έπειτα: α) το όνομα Λασίθι υπάρχει και πριν από το μεσαίωνα, το βλέπουμε στη Carta concessionis, 1211 μ.Χ., β) ο νομός Λασιθίου πήρε το όνομα που έχει από την επαρχία μετά τη Μάχη Λασιθίου και όχι η επαρχία από το νομό. Πριν ο νομός ονομαζόταν TERRITORIO SITTIA ή SETTIA (Σητείας).<br />
Β) Σύμφωνα με το λαογράφο Ν. Ζερβογιάννη (Βλ. Αμάλθεια τ. 1, τόμος Ι), το Λασίθι πιθανόν να ονομάστηκε έτσι από τις λέξεις «Λας» = λίθος και «ίθι» = βλέπε, όμως ο κάμπος Λασιθίου δεν είναι πετρώδης, αλλά χωμάτινος από προσχώσεις.<br />
Γ) Σύμφωνα με τον Σ. Βασιλάκη, το Λασίθι πιθανόν να ονομάστηκε έτσι από την αρχαία πόλη «Λατώ» > Λατίτιον >Λασίθιον. Κάτι που είναι λάθος, γιατί η αρχαία πόλη Λατώ βρίσκονταν στην επαρχία Μεραμπέλου και όχι στην επαρχία Λασιθίου όπου ακούστηκε για πρώτη φορά το όνομα Λασίθι.<br />
Δ) Σύμφωνα με τον Στ. Ξανθουδίδη (Επαρχίες & πόλεις της Κρήτης, τόμος Γ), το Λασίθι πιθανόν να ονομάστηκε έτσι από το αρχαίο επίθετο «λάσιος» = μαλλιαρός, πυκνός, δασύς… επειδή το Λασίθι παλιά θα ήταν γεμάτο από δάση. Ωστόσο, σύμφωνα με την παράδοση και τα βενετσιάνικα αρχεία, ο κάμπος Λασιθίου, όπως προαναφέραμε, αρχικά δεν είχε δάση, γιατί «σίρκωνε» από τα λιμνάζοντα νερά.<br />
Ε) Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Χαρ. Κριτζά κ.α., το όνομα Λασίθι προέρχεται από τη πόλη «Λάσυνθος» που αναφέρει μια επιγραφή που βρέθηκε στην Κάτω Σύμη της Βιάνου και γράφει «ΕΠΙ ΛΑΣΥΝΘΙΩΝ…», κάτι που είναι λάθος υπόθεση, όπως θα δούμε πιο κάτω.<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">ΟΙ ΛΑΣΥΝΘΙΟΙ</span></b></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><br />
</div>Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Χ. Κριτσά και ορισμένους άλλους αρχαιολόγους και μελετητές (Paul Faure, OscarLandau, Ruigh, Doria, Γ. Καραβαλάκης κ.α.), το όνομα Λασίθι σχετίζεται λέει με το όνομα «ΛΑΣΥΝΘΟΣ» που βρέθηκε σε επιγραφή στη Σύμη της Βιάννου, καθώς και με το όνομα «RA-SU-ΤO» (και το εθνικό λέει RASUTIOS) που αναφέρεται σε αρχαίες επιγραφές που βρέθηκαν στην Κνωσό. Η ονομασία ΡΑΣΟΥΤΟ έγινε λέει μετάΛΑΣΟΥΤΟ > ΛΑΣΥΝΘΟΣ και μετά ΛΑΣΙΘΙ και ως εκ τούτου το όνομα Λασίθι πρέπει λέει να γράφεται με υ, δηλαδήΛΑΣΥΘΙ και όχι ΛΑΣΙΘΙ. Μάλιστα ο P. Faure πρότεινε λέει και την ταύτιση του χωριού Λαγού Λασιθίου με την αρχαία πόλη Λάσυνθο. Αντίθετα, οι VENTRIS – CHADWICK μετέγραψαν το RASUTO σε LASUTHOS (και μάλιστα αυτό με ερωτηματικό) και το παρέβαλαν με τα Λάσος και Λασαία.<br />
Η επιγραφή που βρέθηκε στη Σύμη από την αρχαιολόγο κ. Α. Λεμπέση (υπολογίζεται ότι είναι λέει γραμμένη γύρω στο 2ο αι. π.Χ.) γράφει επακριβώς τα εξής:<br />
<br />
<br />
«Οι συν Λιβύρνω …<br />
ανέσαξεν ….<br />
Επί Λασυνθίων ….<br />
….ίται κόσμων π…. ανέσαξε….<br />
( Περισσότερα βλέπε ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ Η’ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΡΗΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ, καθώς και εφημερίδα «ΛΙΝΙΕΣ», αρ. φύλλου 11, Χαράλ. Κριτζάς «Το Λασύθι»)<br />
<br />
<br />
<br />
Ωστόσο όλα αυτά δεν πείθουν, γιατί:<br />
1) Τόσο οι αρχαίες επιγραφές που γράφουν «RASUTO» όσο και η επιγραφή που γράφει «ΛΑΣΥΝΘΙΩΝ» βρέθηκαν εκτός περιοχής Λασιθίου - οι πρώτες στην Κνωσό και η δεύτερη στη Κάτω Σύμη της Βιάννου. Και αφού η επιγραφή που γράφει ΛΑΣΥΝΘΙΩΝ βρέθηκε στη Σύμη, άρα η εκεί περιοχή πιθανόν να σχετίζεται με αυτό το όνομα.<br />
2) Στον κάμπο του Λασιθίου, σύμφωνα με τη παράδοση και τα Βενετσιάνικα αρχεία που προαναφέραμε, μέχρι οι Βενετοί να κάνουν τα αντιπλημμυρικά έργα δεν υπήρχαν χωριά ή πόλεις, υπήρχαν μόνο οικισμοί στα υψίπεδα – ο λόγος και που στον κάμπο δεν έχουν βρεθεί λείψανα οικισμών. Τα σημερινά χωριά στο κάμπο του Λασιθίου: Λαγού, Τζερμιάδων κ.τ.λ. κτίστηκαν μετά από τα προαναφερθέντα αντιπλημμυρικά έργα και από τους Λασιθιώτες( τους Lassiti).<br />
3) Oι ως άνω λόγω αρχαιολόγοι και ερευνητές, ειδικά ο Paul Faur, η Αγγελική Λεμπέση κ.α., έχουν περιπέσει και σε άλλα σοβαρά λάθη, όπως αυτά σχετικά με το σπήλαιο γέννησης του Κρηταγενή Δία. (Βλέπε: «Ο ΔΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΔΙΚΤΑΙΟ ΑΝΤΡΟ», Α. Κρασανάκη ).<br />
4) Από την εν λόγω επιγραφή δε φαίνεται ξεκάθαρα ότι υπήρχε αρχαία πόλη με το όνομα «Λάσυνθος», άρα πως λένε μερικοί ότι η πόλη αυτή μπορεί να βρισκόταν στο χωριό Λαγού του Οροπεδίου Λασιθίου; Φαίνεται να γίνεται λόγος για κάποια ομάδα ανθρώπων (κόσμοι ήσαν άρχοντες στην αρχαία Κρήτη ή διακοσμητές) ή για περιοχή ή για όνομα οικογένειας κ.α. με το όνομα αυτό. Έπειτα, αν υπήρξε ως πόλη, θα την ανέφερε κάποιος αρχαίος συγγραφέας (Όμηρος, Διόδωρος, Στράβων, Πολύβιος, Βυζάντιος κ.α.).<br />
<br />
Σημειώνεται ότι:<br />
1) Σύμφωνα με το φιλόλογο Λασιθιώτη καθηγητή και συγγραφέα κ. Μανώλη Συμιανάκη, η ετυμολογία του ονόματος Λασίθι από το «Λάσυνθος» δεν ευσταθεί και ευσταθεί η ετυμολογία του Α. Κρασανάκη, δηλαδή από το βενετσιάνικο Lascito ή Lassito. Την άποψη αυτή του κ. Συμιανάκη αποδέχτηκε τελικά και η Πνευματική Εστία Λασιθίου σε συνέδριο της στις 14/8/2005.<br />
2) Μερικοί επίσης λένε ότι αφού το όνομα Λασίθι (Lasithi) αναφέρεται στη Βενετική Carta concessionis του 1211, άρα οι Βενετοί βρήκαν το όνομα αυτό (άρα είναι ελληνικό) και το διατήρησαν, όπως έκαμε και με το Gerapetra …. και αφού έτσι άρα το όνομα Λασίθι σχετίζεται με το «Λάσυνθος». Ωστόσο στη χάρτα αυτή αναφέρονται και τα ονόματα: Μεραμβέλο (Μirabello), Bonifatio κ.α. που ακούγονται και αυτά για πρώτη φορά και συνάμα φαίνεται καθαρά ότι δεν είναι ελληνικές λέξεις, άρα και η ονομασία Λασίθι (Lassiti) είναι από αυτά που δόθηκαν για πρώτη φορά από τους Βενετούς. Έπειτα, αν το όνομα Lasciti ή Lasiti ήταν πριν ελληνικό ή αν πριν το όνομα αυτό είχε το γράμμα Υ θα το έβαζαν και οι Βενετοί, όπως έχουν κάνει σε όλες τις άλλες ελληνικές λέξεις που πήραν, πρβλ: Lydia, Polynesia, Odyssey, Lacryma (δάκρυ)….<br />
3) Οι Βενετοί δεν κατέλαβαν την Κρήτη, αλλά την αγόρασαν από το Γενουάτη Βονιφάτιο Μομφερατικό.</td></tr>
</tbody></table></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;"><div style="text-align: justify;"><br />
</div></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;"><div style="text-align: justify;"><br />
</div></div><div><table border="1" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoTableTheme" style="border-collapse: collapse; border-style: none; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="border-style: none; padding: 0cm 5.4pt; width: 20cm;" valign="top" width="756"><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: center;"><b style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">ΟΙ ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ:</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">ΔΙΑΣ, ΔΙΚΤΗ ΚΑΙ ΔΙΚΤΑΜΟ ή ΕΡΩΝΤΑΣ</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: center;"></div></td></tr>
<tr><td style="border-bottom: 1pt solid windowtext; border-style: none none solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 20cm;" valign="top" width="756"><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm;">Σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς ( Στράβωνα, Διόδωρο κ.α.), στη Κρήτη υπάρχουν δυο οροσειρές, η μια στα δυτικά που λέγεται «Λευκά όρη» και η άλλη στο κέντρο που λέγεται «Ίδη ή Ιδαία όρη» και όπου βρίσκεται και η Δίκτη, το βουνό στο οποίο «την γένεση του Διός μυθολογούσι οι Κρήτες», καθώς και η πόλη Ιεράπυτνα κ.α.<br />
Σύμφωνα επίσης με το ΜΕΓΑ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ (10ος αι. μ.Χ.), που επαναλαμβάνει-επικαλείται στίχους τουςΆρατου, το βουνό «η Δίκτη ή Εντίχτης» ονομάσθηκε έτσι, επειδή γέννησε (από το τίκτω > δίκτω) το Δία, πρβ: «Δίκτω εν ευώδει όρεος σχεδόν Ιδαίοιο, από το Δίκτον. Είρηται παρά το τέκω τίκτω τις ούσα, από εκεί τεχθήναιτον Δία». (Μέγα ετυμολογικό Λεξικό) «έμπαλιν εις όμους τετραμμέναι’ ει ετεόν γε Κρήτηθεν κείναι γε Διός μεγάλου ιότητι ουρανόν εισανέβησαν ο μιντότε κουρίζοντα Δίκτω εν ευώδει όρεος σχεδόν Ιδαίοιο άντρω εγκατέθεντο και έτρεφον εις ενιααυτόν, ΔικταίοιΚούρητες οτε κρόνον εψεύσαντο (Αρατος Φαινόμενα 30 – 50 και Διόδωρος Σικελιώτης βίβλος 4, 80)<br />
Σύμφωνα με τον Πτολεμαίο και τον Στ. Βυζάντιο, το Λασίθι ονομαζόταν πριν «Δικταίον»: «Δίκτη και Δικταίον, τόπος και όρος της Κρήτης’ περί αυτού ο Καλλίμαχος κράζει την και Δίκτη, άλλοι δε δίκταμνον την κράζουσι»<br />
Ο Απολλώνιος Ρόδιος λέει ότι ο κόλπος Μεραμπέλου Λασιθίου ονομαζόταν «Δικταίος όρμος» και <br />
εκεί φονεύτηκε οΤάλως από τους Αργοναύτες. («…είργε χθονί πείσματ’ ανάψαι Δικταίην όρμοιο κατερχόμενους επιωγήν..») (Αργοναυτικά Δ, 1638 – 1670)</div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm;"><br />
Σημειώνεται ότι:<br />
1) Στο χάρτη του Βενετού F. Bassilicata, 1652 μ.Χ., η Δίκτη γράφεται και ως «Ψηλορείτης», που πολλοί λένε ότι πρόκειται για λάθος. Ωστόσο η παράδοση αναφέρει (φαίνεται και από τις αεροφωτογραφίες της Google ότι ο κάμπος του Λασιθιού, ιδιαίτερα από τη μέση και κάτω, έχει σχηματιστεί από προσχώσεις που ασφαλώς κατέβηκαν από τη Δίκτη, άρα παλιότερα η Δίκτη πράγματι θα ήταν πιο ψηλή από τα άλλα βουνά της Κρήτης.<br />
Σημειώνεται επίσης ότι κατά τη δεκαετία του 1950- 1960 σε πολλά πηγάδια και σε βάθος 15 – 25 μέτρα στη θέση Άγιος Ιωάννης οι εκσκαφείς έβρισκαν στάκτες και εστίες φωτιάς.<br />
2)Στη Θεογονία του Ησιόδου που εκδόθηκε το 1889 από τον Ελληνικό Φιλολογικό Σύλλογο της Κωνσταντινούπολης, ο καθηγητής και σχολιαστής της Κ. Σιτλ για τη φράση «ες Δίκτον» του Ησιόδου (στίχος 482) σημειώνει: «ες Δίκτον = μέρος της Ίδης, οι άλλοι εκτός του Αράτου (Φαινόμενα 33) καλούσι Δίκτην, καθ’ ημάς δε λέγεται Λασίθι ή Λασιθιώτικα».<br />
3) Βενετσιάνικα Dictamnons – dittamons = Δίκταμο (το) ή Αντίταμος (ο) και σημαίνει της Δίκτης ακρώρειες ήακρώφυτα λέγεται ο θάμνος που στα ελληνικά λέγεται Έρωντας.<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm;"><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><b>ΤΟ ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΑΣΙΘΙΟΥ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ</b></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span"><span style="font-size: 10pt;"><img src="http://www.krassanakis.gr/lassithi.files/lassithiold.JPG" /></span></span></div><div style="font-family: Verdana; font-size: medium; text-align: center;"><span class="Apple-style-span"><span style="font-size: 10pt;"><br />
</span></span></div><div style="font-family: Verdana; font-size: medium; text-align: center;"><span class="Apple-style-span"><span style="font-size: 10pt;"><img height="435" src="http://www.krassanakis.gr/lassithi.files/LASITHI.JPG" width="640" /></span></span></div><div style="font-family: Verdana; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><b>Σαν φτάσω στο Οροπέδιο</b></div><div style="text-align: center;"><b>και κάμπο αντικρίσω</b></div><div style="text-align: center;"><b>δώσε μου, θεέ μου, δύναμη</b></div><div style="text-align: center;"><b>τους μύλους να μετρήσω.</b></div></div></div></td></tr>
</tbody></table><div style="text-align: right;"><br />
</div><div style="text-align: right;">Πηγή: <a href="http://www.krassanakis.gr/">http://www.krassanakis.gr/</a> </div><div style="text-align: right;"><br />
</div></div></div></div></div><div style="background-color: black;"><div><div></div></div></div></div>Cretehttp://www.blogger.com/profile/17832707375676835259noreply@blogger.com0