Ξενομπασάρης

Το όνομα του το οφείλει στη μαντινάδα που τραγουδιέται πάντα πρώτη κατά τη διάρκεια του χορού:

«Ξενομπασαριακάκι μου ξενομπασάρικο μου
Σγουρό βασιλικάκι μου και να σουνε δικό μου»

Η μελωδία του είναι χαριτωμένη, ανάλαφρη και προκαλεί τους μερακλήδες να χορέψουν.

Παλαιότερα τον χόρευαν και τον τραγουδούσαν σε κάθε γλέντι ιδιαίτερα στα ορεινά χωριά της Ιεράπετρας και στο κάτω Μεραμπέλλο (όπου τον λένε "Μάνα").

Ήταν πασίγνωστος μέχρι και τη δεκαετία του 60. Είναι στρωτός και αργός χορός που μοιάζει με το Σιγανό που χορεύουν σήμερα. Είναι χρήσιμο εδώ να αναφέρουμε ότι τα παλιά χρόνια στην Ιεράπετρα δε γνώριζαν το Σιγανό. Αυτός ήρθε τα τελευταία χρόνια από την κεντρική Κρήτη, όπως λένε οι παλαιότεροι. Μπορούμε να πούμε με επιφύλαξη πως ο Ξενομπασάρης είναι μια παλιά τοπική μορφή του σιγανού χορού. Βέβαια όσοι έζησαν τη χρήση και των δύο αυτών χορών, έχουν όλοι τους την άποψη ότι άλλος ο ένας χορός και άλλος ο άλλος

Κώστας Μουντάκης - Νικόλας Αλεφαντινός: Μια Ιστορία σαν Παραμύθι!

To παρακάτω συμβάν δημοσίευσε ο ίδιος ο Νικόλας Αλεφαντινός στην προσωπική του σελίδα στο Facebook και σας το παραθέτουμε αυτούσιο!

- Νικόλα μου καλησπέρα, Μουντάκης...
- Καλησπέρα Κώστα...
- Κάνε μου τη χάρη να πάμε μαζί κάπου το απόγευμα...
- Που θα πάμε;
- Να πειράξουμε... ένα φίλο...
- Εντάξει Κώστα...
- Κράτα και το λαγούτο...
- Θα το κρατώ...
- Συναντηθήκαμε λοιπόν στην οδό Ερμού, στην Καπνικαρέα, ανεβήκαμε στον δεύτερο όροφο αν θυμάμαι καλά... και τότε κατάλαβα ότι ήταν στούντιο...!
- Κώστα τι κάνουμε εδώ; άλλα μου είπες...
- Ε δεν ήθελα να σε αγχώσω...
- Ναι μα έπρεπε να βρούμε κι άλλους μουσικούς ...
- Δε θέμενε άλλους... φτάνομε οι δυο μας...!

Τα αποτελέσματα αυτής της συνάντησης δείτε τα παρακάτω:

Συντελεστές Εκπομπής σε "Ηχο Ελεύθερο".

Μια εκπομπή του: ΓΙΩΡΓΟΥ Ε. ΠΑΠΑΔΑΚΗ

Αφήγηση:
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Φωτογραφία:
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΘΑΝΑΣΗΣ

Ήχος:
ΤΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Μοντάζ:
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΑΧΛΑ

Οργάνωση παραγωγής:
ΜΑΚΗΣ ΒΛΑΧΟΣ

Σκηνοθεσία:
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΣΠΙΡΗΣ

Βοηθοί οπερατέρ:
ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΛΜΑΣ

Επιμέλεια παραγωγής:
ΝΤΙΝΟΣ ΣΥΡΕΓΓΕΛΑΣ

Μουσική τίτλων:
ΓΙΩΡΓΟΣ Ε. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Μιξάζ:
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΙΡΗΣ

Εργαστήρια ήχου:
ERA

Κοπή αρνητικού:
ΝΙΚΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ

Εργαστήρια εικόνας:
ΑΝ ΜΑΡ ΦΙΛΜ

Φωτοστοιχειοθεσία:
ΟΣΤΡΑΚΟ

Μουσικοί:
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΥΝΤΑΚΗΣ (ΚΡΗΤΙΚΗ ΛΥΡΑ)
ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΦΑΝΤΙΝΟΣ (ΛΑΟΥΤΟ)

Πηγή: http://kritikiparadosi.gr/Page.aspx?pageID=164&lang=gr

Νικόλαος Μανιαδάκης (Μανιάς) - To αηδόνι της Κρήτης!

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ (ΜΑΝΙΑΣ)

(1931 - 2012)

Ο Νίκος Μανιαδάκης (Μανιάς), ο "Άρχοντας της Κρητικής μουσικής" - το "Αηδόνι της Κρήτης", γεννήθηκε το 1931 στην Επισκοπή Ρεθύμνου. Τελευταίο παιδί μιας επταμελούς οικογένειας με μουσική παράδοση, παίρνει στα 16 του χρόνια το 1947, δώρο από έναν θείο του μια λύρα που όμως εγκατέλειψε γρήγορα για χάρη του λαγούτου, όπου υπηρέτησε ευλαβικά για πάνω από 60 χρόνια. Από το 1958 δηλαδή σε ηλικία 27 ετών μέχρι και το τέλος της ζωής του (στις 25/5/2012) ζούσε στο αγαπημένο του Ρέθυμνο, με τη σύζυγο του, τα παιδιά και τα εγγόνια του.

(Στην Αμερική Μανώλης Λαρεντζάκης - Γιώργος Καλομοίρης - Νίκος Μανιάς)

Με πρότυπο του, τον Γιάννη Μαρκογιαννάκη (Μαρκογιάννη) και με την κληρονομιά του περιβόητου συντοπίτη του θρυλικού λαγουτιέρη - τραγουδιστή Σταύρου Ψυλλάκη (Ψύλλου) (που υπήρξε ο πρώτος καταγεγραμμένος Ρεθεμνιώτης λαγουτιέρης του 20ου αιώνα), ο Νίκος Μανιάς ξεκίνησε την καριέρα του βάζοντας αρκετά ψηλά τον πύχη. Την πρώτη του δημόσια εμφάνιση κάνει το 1947, σε ηλικία 16 ετών σε έναν γάμο δίπλα στον συγχωριανό του λυράρη, Κυριάκο Μαυράκη.